სურვილების რეგისტრატურა

სურვილები... სურვილები... სურვილები... ყოველთვის ფრთხილად იყავით სანამ სურვილს ჩაიფიქრებთ, შეიძლება ის მართლა აგიხდეთ და ეს გახდეს თქვენი ყველაზე დიდი სასჯელი.

*****

ნუ მოკლე ისტორია ნამდვილი ამბავი და თუ მოგეწონებათ გავაგრძელებ 2017 წლის 8 ივლისი, თითქოს ჩვეულებრივად კაშკაშებდა მზე, ჩვეულებრივი გოგონასთვის, დილით ადრიანად გამოაღვიძა ფანჯრის სარკმევლიდან მოციმციმე მზის სხივებმა , რომელიც თვალს ჭრიდა გოგონას

წარსულის ალეგორია

მახსოვს, როგორ მივრბოდი, უღრან ტყეში, წვიმდა, მიწას გაზაფხულის სურნელი ჰქონდა, მხოლოდ წინ მივრბოდი, არაფერი მაინტერესებდა, არც დასერილი ხელები და მკლავები, არც ტალახიანი და ჩაფექვილი ფეხები, მტკიოდა, თუმცა ეს ტკივილი იმ სულის ტკივილის მეასედიც არ

ფასი შეთანხმებით

"სრულწლოვანი, უყვარს ბიოლოგია, განსაკუთრებით სასქესო ორგანოების ანატომია. შეუძლია საჭმელებს კეთება და გიჟდება დალაგებაზე.
ფასი შეთანხმებით" შენ კი მხრებამდე ძლივს მიღწეულ ფერად თმას ყურს უკან იწევ, რომელსაც სუნამოს სუნში არეული სიგარეტის სურნელი

ბაქანი!

მატარებლის სადგურზე 17-18 წლის ბიჭი მოუსვენრად დადიოდა...ალბათ ვინმეს ელოდებოდა...უცბად გაჩერდა ხალხისგან მოშორებით კუთხეში დაჯდა და თავი ხელებში ჩარგო...მასთან ახლოს გრძელ საღებავგადაცლილ სკამზე მოხუცი ცოლ-ქმარი იჯდა კაცი ქალს რაღაცას ეჩურჩულებოდა

რატომ ადამიანნო?!

რატომ ხართ ადამიანნო ასეთნი? უკვე წლებია ერთსა და იმავე ადგილას ვხედავ... მის წინ პატარა ქილაა მოთავსებული, სადაც სულ რაღაც ორ ლარამდე ხურდა ფულია დაგროვილი...

უსულო არსებობა

ქარიშხლის სიძლიერეს მანამდე ვერ გაიგებ და შეიგრძნობ,სანამ მის შიგნით არ მოხვდები და შენ არ შეგეხება.მის შიგნით მოქცეული ხვდები რომ იგი გაშიშვლებს,ჯერ ტანისამოსს გაფლეთს ტანიდან,შემდეგ კანს ნაკუწ-ნაკუწ ძალიან ფრთხილად და ყველაზე მტკივნეულად

იყო მარტოობა...

"ეს მაშინ როცა ღმერთი არ ჩნდება, ჩვენთან..." ნ. ტოტოღაშვილი

ჩანაწერი

მთავარი არაა მოგონება, მთავარია მოიგონო, მთავარი არაა ღმერთის რწმენა, მთავარია საკუთარი თავის რწმენა, მთავარი არაა საათის ისრები, მთავარია დროის აღქმა, მთავარი არაა წაიკითხო, მთავარია აზრი გამოიტანო,

მე ისევ შენს თითებს ვხედავ

ჩემი ოთახი დაცარიელდა შენს გარეშე. ყოველთვის ვწერ, რადგან შენ მოგწონდა ჩემი მოთხრობები, მაგრამ რედაქცია უკვე ზედიზედ მეექვსეჯერ არ მიბეჭედავს კრებულს. შენი ტანსაცმელი ისევ ჩვენს კარადაში კიდია, ელისო... ისევ შენი სურნელი ასდით... შენს მაგიდაზე შენი