ადამიანობით დაავადებული

ვწერ წიგნს რომელსაც "ადამინობით დაავადბეული" ჰქვია.. გთავაზობთ ჩანახატს ჩემი მომავალი წიგნიდან.. შენ არავინ ხარ,მაგრამ გინდა ეს ღიმილი ცრემლებად გადავაქციო, გინდა ნახო როგორ მტკივა, როგორ ვიტანჯები, გსურს ნახო ვინ ვარ სინამდვილეში. შენ ყველაფერს

ვალაგებდი ცხოვრებას

"შენ ხარ? შემოდი, ზუსტად ახლა ვალაგებდი ცხოვრებას. იყავი, არ წახვიდე, ხელს არ შემიშლი. ეს... კისერზე? არაფერია, პატარა დაბრკოლებას წამოვკარი ფეხი და... მოვიტეხე, მითხრეს მალე მოგირჩებაო, ჯერ პატარა ხარ და საშიში არააო. მეტის ღირსი ვარ, სიარულისას

თაროზე ვაბრუნებ წიგნებს...

თაროზე ვაბრუნებ წიგნებს..მოგონებებს მტვრიან ბიბლიოთეკას ვუტოვებ...დაოთახიდან გავდივარ..ცივა..აქა იქ თოვლის ნარჩენებია.. ისევ ფერშეცვლილი ადამიანებიდადიან ქუჩებში..ქარი სიცივეს ატრიალებს..თითებში ატანს და ორგანიზმს ერევა..ნისლივით..ემოციებს

First Love

სიყვარული ხომ მაგრად ასწორებს ჩვევად გექცევა ესეც ასწორებს არის უბრალოდ მარტივი ტიპი თითქოს ცოცოხალი სტერეოტიპი ის მელოდია საოცრად ჟღერდა ცარიელ ქალაქშიც მოგვაწვა სევდა ცარიელ ქუჩებშიც ბევრი ვიარეთ ძველი გავატაროთ ახალს მივაწვეთ არ მეყვარები დავდევი

ისევ მინდა..

იცი?მომენატრა. მე.... შენ...... ჩვენ მომენატრა. მომენატრა ერთად გატარებული ის ოთხი დღე. იცი? მინდა დრო უკან დავაბრუნო.გგონია რამეს შევცვლი?არა,საერთოდ არაფერს.უბრალოდ კიდევ მინდა განვიცადო ის რაც იმ ოთხ დღეში მაგრძნობინე.

ღმერთის ვერ იწამე..

რა მარტივად გადაესმევა ხოლმე ხაზი, მათ ვინც ყველაზე ახლოა შენთან, მათ

გაყინული სულიდან..

ყოველთვის მინდოდა ადამიანი ვყოფილიყავი.. სიმშვიდის შეგრძნება შემძლებოდა.. ბოლო პერიოდია ნაბიჯარეული დავდივარ.. ვერაფერს ვგრძნობ.. ხელები მეყინება.. ცივა..

გაიღიმე! მას სხვა უყვარს...

-დამიბრუნე! დამიბრუნემეთქი! მერამდენედ უნდა გითხრა?_ბრაზდება, მაგრამ მაინც იცინის. _მეც გთხოვე მომიყევი და დაგუბრუნებმეთქი!_ჯიუტად არც მე ვეშვები. _ჰოდა არ მოგიყვები! _ჰოდა არ დაგიბრუნებ! _დამიბრუნე და გეტყვი ჩემი მომავალი შეყვარებულის სახელ. _ჯერ

მეგობრობიდან წყვილამდე

თავიდანვე შენზე ვგიჟდებოდი-მეთქი რომ გითხრა მოგატყუებ,პირიქით,ვერ გიტანდი. ვერც შენ და ვერც შენს სამეგობროს. ახლაც მახსოვს,წლების წინ,მე მერვე კლასელი ღლაპი როგორ დავუდექი წინ, ჩემზე ბევრად უფროსებს,შენს ძმაკაცებს.იმის მერე წლები გავიდა,ბევრი რაღაც

მანძილი.

აეროპორტი. მე განშორება და შენ! ****** ვერ ვიტყვი ყველაფერი მაშინ დაიწყო,როცა დავინახე-მეთქი,მაგრამ დიდი დრო არიყო გასული რაც აღმოვაჩინე,რომ მის გარეშე არ შემეძლო,უფროსწორად ვერ.