თუ ჩემგან წასვლა გინდა

სიყვარული ოხერია მაგრამ მის გარეშე ჩვენც უძლურნი ვართ ისე მოდის ვერ ვხვდებით მაგრამ რო წასვლას დააპირებს ვკვდები ვიწვით და ვერ ვაკავებთ მას ვერ ვაჩერებთ ყოველთვის ეს მხოლოდ ერთეულებს შეუძლიად ნახოდ და გულში ჩაიკრან მათი სიცოცხლის აზრიჩემი სიყვარული,

only 5 days...

და ახლა როცა მე ყველა გვერდით მყავს, შეიძლება ითქვას რომ კიდევ გავგიჟდი. წინ მხოლოდ ალკოჰოლი მიდგას ან სულაც სიგარეტი რომელიც ისევ ნაკლად მიმაჩნია. არ მინდა მქონდეს დამოკიდებულება რაიმეს მიმართ ცხოვრებაში, მაგრამ ალბათ, ისევ ისეთი იდიოტი ვარ და ჩემი

ვარდისფერი სათვალე

ვიბადებით და პირველივე წამს როგორც კი ახალ სამყაროს შევეგებებით ვარდისფერ სათვალეებს გვარგებენ,რომ მანამ მაინც დავინახოთ ცხოვრება ლამაზ ფერებში, სანამ ვისწავლით სათვალეების მოხსნას...

ჯონათან...

ჯონათანი...სადღაც ამოვიკითხე ეს სახელი...ძალიან მომეწონა და მომინდა შენ ფსევდო სახელად მექცია... აწიი შენზე ბევრს დავწერ ჯონათან და საერთოდ არ მომიწევს სახელის დამალვა. ჯონათან...ჯონათან ყველაფრის დაწერა მინდა..

ემოციები მახრჩობს...

მე წავედი... დიდი ხანია უკვე რაც მივატოვე საკუთარი სხეული... უბრალოდ ზოგჯერ დროგამოშვებით მოვდივარ და დავყურებ გახრწნილ სხეულს... ვუყურებ და მეცინება... მე ადამიანი ვიყავი... ადამიანი რომელიც სიყვარულმა გატეხა... დღეს კი გიჟი ვარ... შეშლილი...

* * *

სიხარულის ცეცხლი ადნობს ყინულს ჩემს შიგნით და ღვარად მდის ცრემლი, ბედნირებისგან. ალბათ ამას ვერასდროს გადავეჩვევი. ვიზრდები, მაგრამ ცხოვრების ბოლომდე ბავშვი დავრჩები. გული მწყდება ეს ღამე რომ ძველის დასასრულია. მიხარია, რომ ხვალ ახალი დღე გათენდება.

ანარეკლი

დრო გადის და ვხედავ,რომ ჩემ გარშემო არსებული სამყარო თანდათან ვიწროვდება,პატარავდება და ქრება.მე კი ისე,თითქოს არც არასდროს მიარსებია კენჭისოდენადაც არ ვაჩნივარ ამ ჩამალულ და ფერგადასულ მიწაზე.ხანდახან თავი ხავსმოკიდებული ქვა მგონია,მცემს

უშბა და თეთნულდი

მზეს ულამაზესი ასული ჰყავდა. დღე ღრუბლებთან ერთობოდა, საღამოობით კი ვარსკვლავებთან თამაშით იქცევდა თავს. ერთხელ დედა-მზეს უთხრა: - აღარ მინდა ცაში ყოფნა, მომბეზრდა ღრუბლები და ვარსკვლავები. მზეს გაუკვირდა. მას ხომ გამგონე შვილი ყავდა.

ლეგენდა

ამბობდნენ რომ ლიზი ყველაზე ჭკვიანი ადამიანი იყო ჩვენს ქალაქში, მეც მჯეროდა ამის, ისევე როგორც ყველა ჩემნაირ სულელს. მე შევიყვარე ლიზი, შევიყვარე პიროვნება რომელიც საკუთარი სილამაზის ტყვე იყო, შევიყვარე გოგონა რომელიც საკუთარი მესგან შორს იყო.

როცა ადამიანი გენატრება

არ მიყვარს წუწუნი იმაზე , რომ მენატრება , არც თქვენ გირჩევთ ამას . ვიცი ზოგჯერ ისე გენატრებათ საყვარელი ადამიანი , რომ თითქოს გრძნობთ ყელში ბურთულა , როგორ გეჩხირებათ და სუნთქვის საშვალებას არ გაძლევთ,სხეული გიხურთ , მისი ნახვა ძლიერ გინდათ 1 წამით