"შეშლილთა" შეკრება

ჩანბნელებულ ოთახში ღრმად მეძინა. ტვინი ისვენებდა და მეც ვგრძნობდი როგორ ვივსებოდი ნელ-ნელა ენერგიით. ხო, ძილში ენერგია მემატება. მემგონი ყველა ადამიანი ასეა, არა? ტელეფონმა ბოლო ხმაზე დაიწყო ზუზუნი. ხელით მოვსინჯე ტუმბოზე არსებული „ეშმაკის მანქანა“

სინანული გვიანია

სინანული უკვე ჩადენილი და დაშვებული შეცდომის ძალიან გვიანია, მაშინ როდესაც უკვე ვერაფერს ვეღარ შეცვლი და გამოასწორებ. გვიანია მაშინ როდესაც აცნობიერებ რომ შენი დანაშაული უფრო შეცდომა საყვარელ ადამიანს გაკარგვინებს....

მიყვარს

რთულ მომენტებში, იმის წარმოდგენა, რომ ,,ის" ჩვენთანაა, გვამშივდებს და ძალას გვაძლევს. წარმოდგენა, რომ ერთად ვართ, ეს გრძნობა ხომ ძალიან მაგარია. და ჩვენ მაინც ვიტოვებთ იმედს, რომ ოდესღაც, თუნდაც სხვა სამყაროში, ერთმანეთს გადავეკვეთებით, ვიქნებით,

ალეიტი

ფიორელა და ფლორეანი ორი ერთმანეთისთვის მოძგერალი გული, რომებმაც საკუთარი სიყვარული მოკლეს. ისტორია სიყვარულზეა რომელიც ყველაზე არასწორი იყო,მაგრამ ყველაზე სწორად დასრულდა. -Fiorella, du bist mein und ich bin dein, du stirbst für mich und ich sterbe

მოლოდინი

Მოლოდინი როგორც კლავს, ისე ახარებს ადამიანის გულს. ვის მოსვლას ველით? Ადამიანები ყოველთვის ვიღაცას ან რაღაცას ველოდებით ის, რაც ჩვენს ცხოვრებაში მოხდება, ჩვენს სამყაროს გაანათებს ან, პირიქით, ჩამოაბნელებს და მონაცრისფრო ღია ლაქებს დატოვებს,რაც

სიყვარულით დანახული სამყარო

ამ ამბავს ჰყვება 21 საუკუნიდან ასაკოვანი ქალბატონი,რომელსაც გადახდა სასიყვარულო ისტორია.ის ჰყვება სიყვარულის ისტორიას იმის შესახებ თუ როგორ იხსნა სიყვარულმა მარტობისგან.ესჩანახატი სამყაროს სიყვარულით დაგანახებთ.

A story in a rainy village

-გრძნობთ? -რას, ზოი?-გაღიმებული, სველი და დანაოჭებული სახიდან მომზირალმა მოხუცმა, ისე ჰკითხა, თითქოს არ იცოდა რა უნდა ეგრძნო. -იმას, რომ ხელახლა დაიბადეთ, თინა ბებო!

წასვლა

ტექსტი არის მოკლე ისტორია უკვდავ სიყვარულზე, მისგან დატოვებულ ტკივილებზე და დაბრუნებაზე.

მარტოობის შიში

ალბათ, მიტოვებაზე რთული, მიტოვების გადაწყვეტილების მიღებაა. იმის გაცნობიერება, რომ რაღაც მორჩა. დამთავრდა. კი არ დამთავრდა, შენ ამთავრებ და მხოლოდ შენსას კი არა, იმ ადამიანის ცხოვრებასაც ცვლი, აქამდე მუდამ გვერდით რომ გედგა.

სევდა რომელიც გაბედნიერებს

სულ და ყოველთვის მეგონა, რომ ძლიერი ადამიანი ვიყავი,თუმცა ყველაზე ძლიერ ადამიანსაც კი სჭირდება ვიღაც,ვინმე ისეთი ვის ძალასაც იგრძნობს ,ვინმე ისეთი ვის გვერდითაც შეეძლება იყოს სუსტი.