ზღვასთან ახლოს

გარშემო ხალხია და მთვარისაგან მიტოვებული ღამეა. მე თავს კვლავინდებურად მარტო ვგრძნობ, ვით ამ მახინჯ ცაზე ყველაზე ნაკლებად მოკაშკაშე ვარსკვლავი. მხოლოდ და მხოლოდ ამ ტრაგედიას თუ ძალუძს მაგრძნობინოს ხელოვნებისადმი სიყვარული, მაგრამ ვწუხვარ...

შენს გარდა

დაიმახსოვრე! შენს გარდა ყველა უყვარს ყველას ენდობა აქაც იგივე შენს გარდა ზიზღის გარდა რომ ვერაფერს გრძნობს რომ გატყუებს უყვარხარ მაგრამ სადღაც ორ კვირაში ბეზრდები ყველაფერი ხო დროებითია

შეპირება

ტყუილია ყველა შენი შეპირება ტყუილი მოდის ზიზღი შენიდან ჩემამდე უმიზეზოდ უმისამართოდ ერთხელ მაინც სულ ერთხელ შემხვედროდი შემთხვევით

21 ოქტომბერი

თითქოს ყველა დეტალი გამახსენდა..ჯანდაბა მოგონებები!! წამით გამახსენდა მისი ღიმილი..აი ასე "დებილივით" რომ მიღიმოდა,თვალებით მეტყველებდა...ცისფერი თვალებით...მერე მახსოვს პირველი ჩახუტება..პირველი კოცნაც მახსოვს..მერე მარტო ჩვენ ვიყავით! მხოლოდ

მე და შენ.გახსოვს?!

თითქოს შენი დანახვისას დრო ჩერდება,თითქოს ყველაფერი ქრება ამ სამყაროდან ან იქნებ ჩევნ გადავდივართ უსასრულობაში?! სადაც მხოლოდ ჩვენ ვართ,მე და შენ! გესმის?! მხოლოდ მე და შენ,თუ გინდა შენი ძაღლიც წამოიყვანე და წავიდეთ სადმე...შორს...

გამარჯობა მე ვარ...

ვერ ვიტან ეგოისტ ადამიანებს! ამაზრზენია,ღმერთმანი,ყველა იმას სცდილობს,რომ საკუთარი თავი გამოაჩინოს,თუნდაც ეს სხვისი დამცირების ფასად მოხდეს… მეტი ჩემს თავზე მეც არ ვიცი,თქვენ რა მოგიყვეთ…

დღიურიდან 2

ცხოვრებაში პირველად მივეცი თავს იმის უფლება რომ ვინმე შემეყვარა,თან იმდენიც მოვახერხე რომ თავიც მოვაბეზრე. არ ვიცნობდი,გესმით?! ადამიანს არც კი ვიცნობდი და შემიყვარდა.ასე უცებ. მიყვარდა და მორჩა.

დედა

მე მარიამი ვარ, რუსეთში დავიბადე და გავიზარდე,ალბათ სულ 1 წელია რაც საქართველოში ჩამოვედი,მიყვარს წერა,ვფიქრობ მხოლოდ წერის დროს შეგიძლია დაიხარჯო ემოციებისგან... 2 წლის წინ დედა დავკარგე.სულ პატარაობაში კი მამამ მიგვატოვა.....საიტზე დარეგისტრირება

ინტერვიუ მესთან 2

ბევრი ხანი იყო იქ,მაგრამ მე ერთ დღეს შევამჩნიე.არ ვიცი რა დამემართა,დავინტერესდი.ის დღე კარგად მახსოვს: მე და ქეთი გარეთ ვიყავით,საღამო იყო,უკვე ბნელოდა. ისიც იქ იყო ეხმარებოდა. მასთან სიახლოვის შემეშინდა სახლში ასვლა მინდოდა,თან არ მინდოდა. ხან

ცინიზმი

მოკლედ ყოველი დღე ერთმანეთს გავს, სუიციდზე აღარ ვფიქრობ,რადგან ყოველთვის მახსენდება ეს სიტყვები: “დიდი ხნის წინ მოვიკლავდი თავს,მაგრამ არ მინდა მკვლელი გავხდე,თანაც ისეთი უდანაშაულო ადამიანის,როგორიც მე ვარ.ძნელია ჩემნაირი კაცის სისხლი და ცოდვა ედოს