მარადიული მოგონებები

მოგონებები ჩვენი ცხოვრების უმთავრესი ნაწილია მისით ვარსებობთ ჩვენ ადამიანები ის ერთადერთი რამაა რაც ჩვენ ტკივილნარევ ცხოვრებას ახალისებს ის ბედნიერი წუთები რომლებიც განგიცდია მთელი ცხოვრების მანძილზე გაგათბობს თუნდაც ეს ერთი წუთი იყოს ის მთელი

მენატრები !

როდესაც შენს გულში ტკივილი შემოიჭრება რომელთან გამკლავებასაც ვეღარ შეძლებ მაშინ მიხვდები,რომ ცხოვრებამ იმდენი რამ დაგიშავა რომ უბრალოდ სუსტდები და ბრძოლისსურვილიც ნელ-ნელა გიქრება.

Take a photo with me.. please

რამდენიმე დღეა რაც ჩემი ოთახი ჩემს სამყაროდ გადაიქცა. კარადის უკანა თაროზე ფოტოალბომის ადგილიც გაქრა. ახლა უკვე ჩემს საწოლზეა გაშლილი და სათითაოდ ვათვალიერებ 2014 წლის 23 მარტიდან მოყოლებულ 2016 წლის 17 მაისამდე გდაღებულ ჩვენს ფოტოებს. თითოეულს

ფიქრი, ოცნება და რეალობა...

მხოლოდ ერთი წუთით დახუჭა თვალები და ამ ერთი წუთის მანძილზე იმდენი რამ გაიხსენა... ფიქრები ოცნებებში აერია. ოცნებები - რეალობაში. რეალობა - ფიქრებში და ასე განუწყვეტლივ. ნელა ჩამოუვარდა ჯერ ერთი ცრემლი, შემდეგ - მეორე და ასე ნელ-ნელა იწყეს ცრემლებმა

ოცნება სიზმარში..

მეძინა. ზოგადად თუ მესიზმრება რამე, ან ბანალური ან ძალიან ფენტეზია. ეს სიზმარი კი სასწაული იყო. ზუსტად არვიცი სად ვიყავი, დიდი ვაგონივით იყო, სადაც მე, ჩემი მეგობარი, ჩემი 'ოცნება' და კიდევ მისი ძმაკაცები იყვნენ. მიმართულება საით იყო არც ეგ

უკიდეგანო სივრცე

-და მაინც ამდენი ხნის შემდეგ კიდევ გიყვარს? (ნია) -არვიცი, ალბათ კი. (ლუსი) -ალბათ? ამდენი რაღაცის შემდეგ? (ნია) -ის სხვანაირია ნია. სულ სხვანაირი (ლუსი) -და მაინც როგორი? (ნია) -სხვანაირი. (ლუსი)

თვითრეალიზაცია

როცა აღმოაჩენ სად ხარ,მთავარია არ შეგეშინდეს.„თავიდან ყველაფერი კარგად მიდიოდა, ორივეს გვეგონა რომ ძალიან გაგვიმართლა, რადგან ერთმანეთს შევხვდით… ვფიქრობდით რომ ორივემ ვიპოვეთ ის რასაც ვეძებდით, თუმცა გულის სიღრმეში ვგრძნობდით, რომ ეს ტყუილი იყო,

გონებრივი პრობლემის საწყისები

გირჩევთ წაიკითხოთ..ადამიანის გონება თითოეულ გაგონილ, მოსმენილ და წაკითხულ ინფორმაციას ინახავს, რომლის გამოყენება და გახსენება თითოეულს შეუძლია, თუმცა ჩვენი აზრი იმდენად გადაღლილია უმნიშვნელო მოვლენებით, რაც ყოველდღიურ ცხოვრებას თავს დევს, თითქმის

* * * *

რა და მე შენ მიყვარხარ... არ მინდა ჩემი სიტყვები ბანალური იყოს, მაგრამ მინდა, რომ ჩემს ყოველ სიტყვაში სიყვარული იგრძნო, მინდა გიყურო, მინდა შენს დაუსრულებელ ღიმილში ჩემი გრძნოდა დაიკარგოს, მინდა

მ ე ნ ა ტ რ ე ბ ი !

ჰეი... მენატრები . ყველანაირი ახსნის და მიზეზის გარეშე გწერ წერილს , რომლის ადრესატადაც აღგიქვამ , მაგრამ ვიცი, რომ არასდროს წაიკითხავ . ჰო , საშინლად ენატრებათ ჩემს ტუჩებს შენი კოცნა . დღემდე და ჯერ კიდევ .