მარიამ

არ ვიცი რატომ,მაგრამ ყოველთვის მეგონა,რომ ძლიერი ვიყავარ ვიცი რატომ,მაგრამ ყოველთვის მეგონა,რომ ძლიერი ვიყავი და ცხოვრებაში ყველაფერს გავუძლებდ,მაგრამ ასე არ აღმოჩნდა.საკმარისი გახდა,რომ რაღაც შეცვლილიყო ჩემს ცხოვრებაში,რამაც ყველაფერი გაანადგურა და

უთუოდ დამიბრუნდები

იცი? რაც ჩვენ დავშორდით მას შემდეგ აღარ გამიღიმია, გულწრფელად,თორემ ისე დამაჯერებლად მოვირგე მომღიმარის იერი. ვთამაშობ...ვთამაშობ, და არც კი ვიცი გამომდის თუ არა. ამ უსაშველო და და

მეგობარი

ალბათ ათასობით ფურცელს გავიმეტებდი,დავღლიდი და დავამძიმებდი ამბის გადმოსაცემად..ტკივილნარევი ამბის... მანამ კი სადმე ჩამოვჯდებოდი რომელიმე ცარიელ სტრიქონზე სიმძიმის მოსახსნელად..გაუთავებლად შემიძლია ვისაუბრო იმ ტკივილის შესახებ რომელიც შიგნიდან

ნაცრისფრად წვიმს.

ვუყურებ ცას. მონაცსირფრო ღრუბლებს და ვხვდები რომ მალე გავრეკავ. მახსენდება იმ ადამიანებთან გატარებული დრო, რომლებიც ჩემთან აღარასდროს იქნებიან. უფროსწორად ჯერ არა.

,,მე"

არსებობს რაღაც ათვლის წერტილი,განუსაზღვრელობა,დასასრული..არსებობს გრძნობები,მოგონებები..არსებობს დასაწყისი,შესავალი,კვლავ დასასრული.

ცხოვრების ფრაზა

ყველაფერი ისე ლამაზად და უჩვეულოდ დაიწყო მეგონა,არასოდეს მიეცემოდა დავიწყებას.მაგრამ ბედისწერა ხშირად გვიცრუებს იმედებს და გაწბილებულები ვეღარ ვაცნობიერებთ სად ვუშვებთ შეცდომას...

ცარიელი

რაც უფრო დიდი დრო გადის,მით უფრო მეტად გიხარია საცვლებზე სისხლის ლაქების დანახვამას,რა თქმა უნდა,შენი შიშველი სხეული უფრო აინტერესებს ვიდრე სული,მაგრამ შენ მაინც არ წყვეტ საუბარს იმაზე რაც გაწუხებს. რაც უფრო დიდი დრო გადის,მით უფრო მეტად გიხარია

უშენობა

მაისის საღამოა, ლამაზი და ემოციებით დატვირთული,ქუჩაში ხალხი მოძრაობს. ჩემი ფანჯრიდან გავცქერი მომღიმარ წყვილებს და გული შეუცნობელი გრძნობით მევსება, მე? მე მარტო ვარ, არ მეგონა თუ ასე გადამივლიდა უშენობა, ალბათ, უნდა დამეკარგე რომ გამეგო ვინ

ღიმილგადაყლაპული

აი, ხვალ გათენდება და მე ისევ ავდგები საწოლიდან, ბედნიერი სახით, გავიხედავ ფანჯრიდან და ჩემსავით ღიმილგადაყლაპულ, ნააბორტალ ადამიანებს, ქალებს თუ კაცებს, გავაყოლებ თვალს და გამიხარდება, რომ ამ სამყაროში მარტო არ ვარ, რომ სადღაც გვერდით ქუჩაზე, ან

passive aggressive

ყველაფერი რასაც გრძნობ :შიში , ტკივილი , ბედნიერება , სევდა - ერთ დღეს გაქრება . ყველაფერი , რაც გეგონა,რომ სამუდამოდ გექნებოდა და ყველა , ვინც გეგონა , რომ სიცოცხლის ბოლომდე შენთან იქნებოდა - ქრება , ან მიდის .