სადღაც ვიკარგები!!

დიდი ხანია ვცდილობ საკუთარ თავს გავეცნო,თუმცა წლების წინ მივატოვე საკუთარი თავის შეცნობა..ზოგჯერ ძალიან მინდა ვინმეს ვესაუბრო,მგონია რომ დღევანდელი რეალობიდან გამომდინარე ნამდვილი მსმენელი რთულია იპოვო..

"მანძილი"

თუ ყველა იტყვის რომ შენი სიყვარული არ შეიძლება მე მაინც მთელი არსებით შემიყვარდები

ერთი ჩემი ჩანაწერიც

ყოველთვის ყველას უკვირდა რატომ მიყვარდა სეზონებიდან შემოდგომა ასე ძალიან. და რატომ გამოვარჩევდი. სიტყვებით ვერასდროს ვხსნიდი მიყვარს ის ფერები გარემოს,რომ ეძლევა მიყვარს ის გრძნობა გარეთ გასვლისას თითქოს ძველ ფილმში ხარ,ის ფერებია.

მყარ საგნებში დაკარგული

რა ვქნათ ჩვენ,გიჟებმა. თუ ნორმალურობა უკვე კი არ გვაწუხებს... არამედ დიდ ზიანსაც გვაყენებს ? პირდაპირ გვახრჩობს,გვანადგურებს და გვკლავს ? რა ვქნათ.რა,რა,რა,რა,რა,რა,რა,რა,რა,რა,აი რა.რა,რა,რა,რა,რა,რა,რა,რაა ?

კოსმოსი ანუ კო-ს მოსაწევი"ტანჯვა და ჰარმონია"

აქვე,აქვე... რომ იცოდეთ,„ვნება“ - ეს კოს მოსაწევის ერთგვარი „პრიხოდია“ რომელიც მოდიის და მიიდის.

Rimma [სრულად]

განწირული ხმით კიოდა და შველას ითხოვდა, შებრალებას ითხოვდა… რიმმას კი ეს ხმა ეშმაკის სიმფონიასავით ეღვრებოდა ყურებში და სიამოვნებდა მისი მოსმენა. ნუთუ, ეშმაკი კლასიკას უსმენს? ნუთუ ვიოლინო მისი საკრავია? პაგანინი და მისი ერთადერთი სიმი… და რიმმაც

ხანგრძლივი "გაფიქრების" საათები

ყველაფერი იწყება მოწიწებული მისალმებით.იმის თქმით,რომ შენი გაცნობა საკმაოდ "სასიამოვნოა".ნეტა,ვინ დააწესა,რომ ადამიანის გაცნობისთანავე სიტყვა "სასიამოვნო" უნდა გამოიყენო?რამდენად ახლოსაა რეალურ მოცემულობასთან საუკუნეების წინ დაწერილი "დაუწერელი

ემიგრანტის შვილი

მარ.... -რაო? -ადრე ხალხი პირბადის გარეშე მართლა დადიოდა? -კი ლიზი მართლა დადიოდა. და ჩამეცინა მის კითხვაზე -და როგორი სახეები ქონდათ? -რავიცი ზოგი იღიმოდა ზოგს დარდიანი,

წამით გამოფხიზლებული

ვოცნებობდი წამზე როცა,საკეტს თუ ვერასდროს, ფილტვებს ოკეანით გავივსებდი და შენით გაჯერებული ვიცოცხლებდი დარჩენილი რამდენიმე წამი…ამაზე ოცნებისას ჟანგბადის თითო ჩასუნთქული მოლეკულაც კი ტკივილის მაყენებდა. მე არც ოკეანესთან ვყოფილვარ და არც შენი

მიყრუებული ჯადოქრები.ჩვენ.გახსოვდეს პეპლები

ენერგიის უკანასკნელ წვეთს სახლამდე მისაბობღად ვხარჯავ.ისევ გეძებდი.ისევ.ვერსად გიპოვე.კიდევ ერთი დღეც.კიდევ ერთი ! ჯანდაბა,სახლი.გახსოვს ის ქოხი ?