სიყვარულით მარიამს
კაშკაშა გაზაფხულის დღე… ისმის ჩიტების ჭიკჭიკი. მეც ნელ-ნელა ხმას ვუყოლებ მათ საამურ გალობას, ვტკბები ბუნებით, მაგრამ ყველაზე აღმაფრთოვანებელი რამ,რაც ჩემს თავს ხდება არის ის, რომ ის ჩემს გვერდითაა. დიახ ის, ვის გარეშეც სიცოცხლე არ შემეძლო.მისილილე
ერთი შეხედვით,ლილეც ჩვეულებრივი გოგონა იყო.იღვიძებდა დილას და ღამით ისიც იძინებდა,მაგრამ, სხვებისგან განსხვავებით, მისი ბალიში,რომელზეც თავი ედო,მუდამ დაცვარუიყო ცრემლებით.საერთოდ რა არის ცრემლი?ნათელი ბნელში
ზოგისთვის რა არის რთული,ზოგს რა სტიკვა,ზოგს რა უჭირს...ეს ყველაფერი ინდივიდუალურია,მაგრამ დამეთანხმებით,რომ თითოეული ადამიანის ცხოვრებაში დგება ეგრეთწოდებული კრიზისური პერიოდი.დააფასეთ მოხუცები
მახსოვს,ერთხელ,სახლში ვბრუნდებოდი.ნელი ნაბიჯით მივუყვებოდი გზას,რომელიც ავტობუსის გაჩერებისკენ მიდიოდა,რაც უფრო ვუახლოვდებოდი გადაფარებულ ადგილს,რომელიც ჩრდილს აკავებდა,უფრო ვუნელებდი ნაბიჯს და ვაკვირდებოდი დაბალ,წელში მოხრილ მოხუცს,რომელმაც ჩემიაგვისტოს მოგონებები
7 წლის წინ ამ დღეს მე საკუთარი სახლიდან გავიქეცი და საკუტარ სამშობლოში დევნილად ვიქეცი. არა მხოლოდ მე,ჩემთან ერთად ასობით და ათასობით ჩემი თანაქალაქელი და თანამემამულე ამ დღეში აღმოჩდნენ.ჩვენი ქალაქი დაიბომბა,მე საკუთარი თვალით ვნახე პირველი ბომბისპატარა მაწანწალები.
თბილისში ლამაზი დილა თენდება, ლამაზი დილა თენდება ჩვენთვის, ხოლო პატარა მაწანწალებისთვის, რომლებიც უსახლკაროდ, უპატრონოდ არიან მიგდებულნი, ყოველი დილა ერთმანეთს ჰგავს, ერთნაირად მოსაბეზრებელი და არაფრის მომცემია. საშინელი ომის გამო ისინი სხვადასხვაბავშვებსაც უყვარდებათ
-პირველი ვარ,ვისაც ამას უყვები?-თაფლისფერ თვალებში შევხედე და ვიგრძენი როგორ კანკალებდა. -კი,პირველი-გადამეხვია და უფრო ატირდა... -შენზე რომ დავწერო შეიძლება?მჭირდები
დაიჭირეს .. დაიჭირეს . გიჭირავს ხელში ტელეფონი და კითხულობ ამ სიტყვებს , არ გჯერა , გინდა რომ სიზმარი იყოს ეს ყველაფერი . გგონია გეხუმრებიან , დგები და წერ ყველაა მის ძმაკაცს მაგრამ არავინ გპასუხობს . ელოდები როდის მოგწერენ მარ გეხუმრეთო . მაგრამრა ვიცი აბა..!
დღეს ძალიან ცხელა დასავლეთში,კერძოდ კი ქუთაისში.მე უსახელო უგვარო ვარ და პირდაპირი ეთერით გერთვებით ჩემი ოთახიდან ჩემო საყვარლებო,დღეს მინდა არ დავგეგმო არაფერი,არც წერის წტილი არც შინაარსი და არაფერი,არც მრავალ წერტილებს დავსვამუბრალო ჩანახატი
აივანზე ვზივარ,უკვე საათებია ველოდები წვიმას.იმედი მაქვს რომ გუშნდელივით პატარათი წამოწვიმავს.ჩემი იმედი გამართდა ხარბად შევისუნთქე წვიმის სუნი.ცა ყველაზე მეტად მიყვარს,იცით რატომ?როცა ყველაზე ძალიან მჭირება მაშინ მიდგას მხარში.აი მაგალითად ახლა,მანტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.