მზესუმზირები

...და მე მივიტანე მზესუმზირა, თავით მიწისკენ დავდე, რათა ეცქირა მზესუმზირას, მიწისა და ხის გავლით, მთვარესათვის. ყოველ კვირას, საღამოს მიმქონდა მზესუმზირები და თავით მიწისაკენ ვაწყობდი ერთსა და იმავე ადგილას.

უშენოდ

დეკემბრის მზესავით უცაბედად გამოჩნდი და ამაზე მალე გაქრი.. ჩემი წარმოდგენები თბილისის თოვლთან ერთად გალღვა.. მეუბნებოდი, ყველაფერს მირჩევნიხარო და მეც მჯეროდა. მართალია, ზოგჯერ ეჭვი მეპარებოდა, მაგრამ მაინც პატარა ბავშვივით მიხაროდა.

მიყვარხარ

მიყვარხარ,გესმის მიყვარხარ და აზრი არ აქვს შენს გაქცევას.სადაც არ უნდა იყო,სამყაროს მეორე მხარესაც რომ წახვიდე შენ მაინც აქ იქნები,ჩემს გულში.

მკვდარია მარტი

მკვდარ მარტს დასტიროდა გაზაფხული. დამსკდარი კვირტებიდან ცრემლები იღვრებოდა წამლად. ნეტავ, თუ ესმის მასაც.ოთხი წლის იყო მაშინ, ტიროდა მოთქმით, რა მოხდებოდა, მეზობლის ნანად რომ დაბადებულიყო,ან არ დაბადებულიყო,

move on

აკუთარ თავს იმაზე ფიქრით,რომ მე შემეშალა,იმდენ ხანს ვტანჯავდი,იმდენხანს ვტიროდი ისტერიულად,მისგამო თავი უმწეოდ ბევრჯერ მიგვრნია...ამ პერიოდის განმავლპბაში იმაზე მეტ რამეს მივხვდი ვიდრე აქამდე ვხვდებოდი.შენი ბრალი

ძილის წინ

ვიფარებ საბანს, კომფორტულ პოზას ვიღებ, მოზრდილ ბალიშს ვიდებ თავ ქვეშ, მომცროს ვეხუტები და საბანს ვაფარებ. საბნის ნაწილს ფეხებს შორის ვიქცევ

მასწის სიტყვების კვალდაკვალ

დრო მოვა, უფროსწორად უკვე დროა მოსული,რომ ცოცხალი და მკვდარი ერთურთის ტოლფასი გახდეს.როგორც ცოცხალს მოეთხოვება,მოეკითხება ჩადენილი ისევე მკვდარს...

"უცხო, ზაფხული"

გარეთ ისევ სიცივე დაძრწის.ძვლებში ატანს ქარის წივილი, როგორც ადამიანში გამომწყვდეული დემონი. ღრიალებს და ფარებად ქცეული კედლები ზანზარებენ. სხეული რომელიც წვიმის წვეთთანაც კი უსუსურია შველას ითხოვს.

ისევ და ისევ

ახლოდან არასდროს მინახავს ის, შორიდან ვუყურებდი ხოლმე და ვფიქრობდი. ლამაზი, ვარსკვლავებით მოჭედილი ცის ქვეშ, მიწაზე ლუსმანივით ვიყავი დაჭედებული და ვუყურებდი მთვარეს...დრო ნელა გადიოდა,

ფსიქოფსიქია

კარგი, მოდი დავიწყოთ. შენ ამბობ, რომ ამ სამყაროში რაღაც მიზნისთვის მოხვედი, ან უბრალოდ ასე გგონია. რაღც აზრი აქვს შენს ცხოვრებას და რაღაც განმარტება. ყოველი წელი და ყოველი ეტაპი, შენი ცხოვრების ყოველი საათი, სადღაც იხარჯება და იფლანგება. შენ ამბობ,