სიყვარულია როდესაც იღიმი მის გახსენებაზე..

სიყვარულია, როდესაც ვერ უბრაზდები საყვარელ ადამიანს, რამდენადაც არ უნდა გატკინოს გული. სიყვარულია, როდესაც ვიღაცაზე იმდენად ზრუნავ, რომ სიტყვებითაც ვერ აღწერ. სიყვარულია, როდესაც არ გაინტერესებს ხალხის აზრი, "შენ მეტს იმსახურებ".

სხეულისა და სულის გარდატყდომა

ყოველთვის როცა ჩემს ცხოვრებაში გარდატყდომის დრო ათვლას იწყებს, მე ვხდები ყოველგვარად სხვა ქმნილება, ჩემს ადგილს ჩემივე სხეულიდან ლანდათ გამოყოფილი სიბნელე იკავებს, ეს არ არის, ზოგადი წინასიტყვის მასალად გამოთქმული სიტყვა

თაფლისფერი სიყვარული

"და მაშინ, როცა მზის უკანასკნელი ზაფხულის სხივი ბუმბერაზი მყინვარის მიღმა აღმოჩნდებოდა და მოიისფრო სურნელს შემოდგომის სუსხს გადაატორტმანებდა, პო მსუნაგ დათვად გარდაიქმნებოდა ხოლმე. დილის ალიონზე მარჯვენა ხელში ჭიქა ცხელ შოკოლადს დაიჭერდა, მარცხენაში

იდეალური სნეულება

ერთ მშვენიერ ქალს ხედავდა ხშირად(ხშირად, თუმცა ყოველ დღე პირველად). შავები ეცვა. ინო ფიქრობდა, რომ ეს ქალი ქვრივი იყო და თავისი ქმრის სიკვდილში ედებოდა ბრალი. ოღონდ სულ შემთხვევით, სიყვარულით რომ შემოგაკვდება, ეგრე. აი ხომ შეიძლება, ვინმე

სულ ვფიქრობ ნეტა როგორ შევხვდით ერთმანეთს

სულ ვფიქრობ, ნეტა, როგორ შევხვდით ერთმანეთს, რომ არ ავცდით, არათუ გზაზე, არამედ დროსა და სივრცეში, საუკუნეებში,

***

-გამარჯობა, ნათლია,-მკრთალად გაუღიმა-როგორ ხართ? -კარგად, ჩემო შვილო. შენ? -გმადლობთ, მეც კარგად. -საუბარი გინდა?-მიხვდა მაშინვე რაც აწუხებდა გოგონას... -დიახ. -გისმენ, ჩემო გოგონა.

უცნაური განცდა

-კარგი, რა . წყვილები გაცნობიდან ერთი კვირის მერეც კი ქორწინდებიან... - უკვე აღარ ესმის მამაკაცის სიტყვები, ფეხზე იცვამს და კარებისკენ მიდის....

წარსულის ნაკვალევი

ოდესმე შენც ყოფილხარ ცუდად,საკუთარი თავი გადაგიყვარებია უფრო მეტიც უარიც გითქვამს.ყველაფერი დაგვიწყებია.მარტოსულადაც გიგრძვნია თავი,მარტოობის განცდა კი დიდხანს გქონია და ახლაც თან დაატარებ

სინანული დაუნდობელი რამაა

ადამინი სინანულისთვისაა გაჩენილი, ცხოვრება ისეთი დაუნდობელი რამაა ჯერ გაიძულებს, ჩაიდინო და შემდეგ ინანო მერე ისე ინანო რომ დღე და ღამე ააგარევინოს, გულის ფეთქვა გაახშიროს და ცხოვრების წესი შეცვალოს.

სულსაც კი,სტკივა ნაიარები...

სასაცილოა როცა ადამიანები სილამაზეს ვერ აფასებენ... ზოგს ცხვირი, ზოგს ყური ან წონა აღელვებს... ოჰ!რომ იცოდეთ,რა ბედნიერი ადამიანები ხართ! ამ ბედნიერებისთვის კი, Ყოველდღე უნდა უხდიდეთ მადლობას გამჩენს!.. ახლა ოცდახუთი წლის ვარ, მაშინ კი, თხუთმეტი