სულით უნდა იგრძნო

განსაკუთრებულად მიყვარს ადამიანები,მათი ბუნება რომელიც ორი ნაწილისგან არის შემდგარი.ერთი ბუნებრიობისკენ,რომ მიისწრაფის და მეორეს სადარდებლად მატერიალურობა,რომ შემორჩენია.დგება ხოლმე ცხოვრებაში ის მომენტი როდესაც არჩევნის გაკეთება გვიწევს.ყველას

მინდა ტუჩებით ვიგრძნო შენი გულის ფეთქვა!

გამბედაობას ვიკრებ, ხელს ვიწვდი და მარცხენა ლოყაზე გეხები, ცერა თითს სიცილისგან ქუთუთოებში ჩამალული თვალის გასწვრივ გისვამ და ჟრუანტელი მივლის. ოჰჰ.. როგორ მინდა ახლა მეც დავხუჭო თვალები, შენთან უფრო ახლოს მოვიწიო და ხარბად შევისუნთქო შენი სურნელი.

აღარ მინდა..არა რაა

იმ დღეს სტომატოლოგთან ვიყავი და ჩემს გვერდზე სხვა შუახნის მამაკაცს უდებდნენ პლომბს და რომ მორჩა, სტომატოლოგი ეკითხება..

ქეთი

დედაჩემის კივილს რომ ვჭამო რამე ყურადღებას არ ვაქცევ და სწრაფად გავდივარ სახლიდან. მგონი დღეს მნიშვნელოვანი რაღაც მოხდება გული უცნაურად მიცემს. კიბეზე ჩუმად, მაგრამ ვცდილობ სწრაფად ვიარო. არ მინდა ჩემი მეზობლის ბავშვი ლუკა გამოვიდეს.

გოგონა თეთრი კაბით

საშუალო სიმაღლის, წითური გოგონა მეცხრე სართულიდან გადმოხტა, უნდა გენახათ, ხელებ გაშლილი როგორ მოფრინავდა მისი სხეული, თეთრი გვირილებით მოქარგული კაბა ეცვა და ჰაერში ფრიალებდა, მე კი ვუყურებდი როგორ იღიმოდა მაშინც კი როცა იცოდა რომ მალე სიკვდილს

ჩემი ოჯახი

ისტორია არის გოგონაზე რომელმაც დაკარგა მისი „მეორე სიცოცხლე“. მოთხრობა გვაჩვენებს რამხელა მნიშვნელობა აქვს ოჯახს, რას ნიშნავს იგი თითოეული ადამიანისთვის და რაოდენ მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ჩვენს ცხოვრებაში.

პატარა ბიჭები სიკეთის სადარაჯოზე

პატარა ბიჭები დიდი გულით წინა ბლოგში გაგაცანით,ახლა კი მათი ამბის გაგრძელება მინდა,რომ გიამბოთ.ისევ იგივე სურვილებით არიან განწყობილნი,მთელი დღე და ღამე ფიქრობენ თუ რა მოიმოქმედონ ახალი,საინტერესო...

ეს არის ძალა, რომელიც სცდება უკვდავებას თავად სიყვარულის ძალა

გთხოვ, მომისმინე, ზერეფ. შემიძლია გიშველო, შემიძლია გათავისუფლდე შენი უკვდავებისგან! მივხვდი. მე იპოვნე შენი დამარცხების გზა! უაზროა, მე უკვე ვცადე ყველა შესაძლო მეთოდი სიკვდილისთვის. არც E.N.D. შეუძლია სცემა. მაშინ რატომ გეშინია აკნოლოგიის ?!

ოთხი ბორბალი (ჩანახატი)

თაფლისფერი თვალები ჰქონდა, ჭორფლები მთელ სახეზე ჰქონდა გაბნეული, ქარი მის წითურ თმას ჰაერში აფრიალებდა, თითქოს არ აინტერესებდა, რომ წვიმდა, ის კიარა თითქოს უხაროდა კიდეც.

დაკარგული სულები

ნუთუ ესაა ჯოჯოხეთი, სულის ტანჯვა, და არა დაღრეჯილი, მახინჯი არსებებით სავსე კუპრი, რომელშიც უნდა  მოხარშულიყვნენ სამარადისოდ. ალბათ, დაკარგული სულების ტანჯვა ბევრად უარესია. უსასრულო დარდი, მონატრება, სასოწარკვეთა, უსუსურობა. ვერ წარმოუდგენიათ, რა