სახეცვლილი ნახშირბადი

2:24 ფსიქიკა დარღვეულია გრძნობა მაქვს თითქოს ვირტუალურ სამყაროშივარ , თვალის ფერადობამ გადააჭარბა არა იქნებ ეს დასასრულია...

სიყვარულის (ფერი) ხმა

მათ იქორწინეს. უბრალოდ იქორწინეს და ერთად დაიწყეს ცხოვრება. ქალი დიასახლისი იყო. ოჯახის საქმეებს დილიდან დაღამებამდე ადგა თავს.რეცხავდა და ხეხავდა საყვარელ ნივთებს, მერე კი დაღლილ- დაქანცული,ძილს მონატრებული , გვიანობამდე ელოდებოდა მეუღლის

მელანქოლია...

უშენობით აღსავსე წამები ყველაზე სასტიკი აღმოჩნდა ჩემთვის... მიჭირდა თითოეული წამი შენს გარეშე... ჭრილობებს მიმრავალკეცებდა, ის ადგილები, რომლებსაც ჩვენი სურნელი დასდევდა დაუსაბამოდ... გონება წამდაუწუმ მხოლოდ შენ გიხმობდა, ჩემო ერთადერთო იმედო და

ქალი

ბევრი არ უვლია,იქვე ,ქალაქის ძველ უბანში,იტალიურ ეზოში შეუხვია და ნაცნობ სახლთან გაჩერდა.შესასვლელი კარი ძალიან ძველი იყო ,ალბათ : ასი,ორასი,სამასი წლის... "არა სამასის ვერ იქნება" , გაიფიქრა და უადგილო ფიქრმა ღიმილი მოგვარა.

*სულის ტკივილი*

თავს მარტო სულად ვგრძნობ, თან ვარსებობ თან არა....ვიხრჩობი.....არ ვიცი ნეტავ ცოცხალი ვარ?ალბათ კი...ან არა.....ამ ტკივილთან გამკლავება გაუსაძლისი ხდება.... რატომ?.

ჩვენი ამბავი (III)

გვიყარდეს თუ არა — ეს ყოველთვის ჩვენი არჩევანის საკითხია. არ არის საჭირო ის სხვა ადამიანს მოვახვიოთ თავს. ჭეშმარიტი სიყვარულის სილამაზე სწორედ იმაში მდგომარეობს, რომ გასცე მთელი გულით და იყო მადლიერი იმისთვის, რომ მეორე დათანხმდა მის მიღებაზე.

რა ავიწყდებათ მამებს

ტექსტი ამოღებულია წიგნიდან "როგორ მოვიპოვოთ მეგობრები და მოვახდინოთ გავლენა ადამიანებზე", ავტორი დეილ კარნეგი. ტექსტში საინტერესო ფორმითაა ნაჩვენები მშობლებისა და შვილების ურთიერთობისას დაშვებული შეცდომები, რომელთაც დღევანდელ რეალობაში ყოველდღიურად

ჩვენ... ანუ წარსულის მოგონებანი

ღამე საკმაოდ ცივია უშენოდ და იცი რატომ?! სწორედ მაშინ აღმოცენდება შენში მომაკვდინებელი ფიქრები... თავს დაგატყდება... გულს გრძელი კლანჭებით ნაკუწებად გიქცევს და საბოლოოდ გამომშრალი რჩები... გამომშრალი და ცივი... აკანკალებულ სხეულს ვერავინ გითბობს,

ის "თვითსიყვარულია"

გგონია რომ დაივიწყე,  მაგრამ ზუსგად ამ დროს სადღაც გადააწყდები და თითქოს ნაწილებად დაიშალე... მთელი გონება მისკენ არის მიმართული სხეული კი თითქოს ნელნელა გიშეშდება..

სევდიანი

ყველა აზრი გაქრა, მხოლოდ გრძნობები დარჩა.