ნენე (17&18)

-დაახლოებით წარმომიდგენია-თვალი თვალში გავუყარე და ვაგრძნობინე რომ მას ვგულისხმობდი. რამდენი რამე მქონდა ნერსესთვის ნათქვამი, რა არ მიწოდებია, მაგრამ ახლა ... ახლა ისეთი სახე მიიღო, როგორიც ვაჟას სიკვდილის დროსაც არ ჰქონია.

ანა. თავი 1

სამყაროში ახალი სიცოცხლის მოვლინება ბუნების ერთ-ერთი საჩუქარია და ალბათ ისეთი მნიშვნელოვანი, რომლის სხვა რამით გადაფარვა წარმოუდგენელია

სიმართლის ტრიუმფი.თავი 1

-ვეღარ უძლებ, გთხოვთ ჩემი შვილი გადაარჩინეთ. დიდი სისწრაფით მიდიოდა და წითელზედაც გადავიდა რამდენჯერმე, საავადმყოფოში მივიდა თუ არა სასოწარკვეთილმა იყვირა.

...შენ მაიძულე მეცხოვრა... (მეთორმეტე თავი)

40 წუთი ველოდებოდი მეტროს ამოსასვლელში. ჩვენი შეხვედრის ამბავი იცოდა ჩემმა უახლოესმა მეგობარმა კესომ. გადავწყვიტე დროის გასაყვანად მისთვის მიმეწერა.

გერგეთისკენ მიმავალნი 2 (თავი 13)

- ახალბედებს უმართლებთ. - გაიღიმა არაბულმა. - უკბილოდ ხუმრობ. შენ მართლა არაფერი დაგვიწყებია. ისევ ის ჰოლანდიელი ხარ!

წითლის ეპოქა 3

ჩემი მტკიცება არაფერია თქო, სრულიად გაბათილდა. ბოლო  გაკვეთილის შემდეგ, სპორტ დარბაზიდან რომ გამოვედით და წინ, შავი მანქანით, აკაკი ამესვეტა.უზარმაზარი წითელი ვარდების თაიგულით, იმხელა იყო ეს ბუკეტი, რომ თვითონ წესიერად არც ჩანდა.

ხოჩა ლეეთუ ჯაარ

აივანზე ჩუმად ავიპარე, თუმცა ძველი ხის კიბეები ჩემ ყველა ნაბიჯს ხმამაღლა ყვიროდა, აივნის მოაჯირს ჩამოვეყრდენი და ჩვენს გვერდზე მდგარ სახლს გავხედე. მთვარის შუქი ეცემოდა და ამ შუქზე კიდევ უფრო საზარლად ჩანთა მურში გახვეული სახლის ნანგრევები -ხოჩა

ისევ.... ( სულ)

ცხოვრება მუდმივი წრეზე ბრუნვაა, როცა გგონია, უკვე საკმარისად მოშორდი ათვლის წერტილს, აღმოაჩენ, რომ შენდაუნებურად ისევ თავდაპირველ საწყისს დაუბრუნდი. ისევ... ისევ... და ისევ... სწორედ ამიტომ გაქცევით ვერაფერს შეცვლი და უშველი შვილო. გამბედაობა

შენი ფანჯრიდან (ნაწილი მესამე)

- ნუ მეკამათები ორი წლის ბავშვივით! - კამათში დამარცხების გემო რომ იგრძნო, კიდევ უფრო გაიმკაცრა ხმა სოფამ. - გამაახალგაზრდავე ახლა? - ხმით ჩაეცინა გიორგის. - გონებით მხოლოდ! - ირონიულად წაისისინა ქალმა, გამეხებული სახით რომ იჯდა ცხენზე. - აი, ეს არ

წითლის ეპოქა 2

მწველი მზერა ჯერ ხელებზე და მერე სახეზე რომ ვიგრძენი, ხელები მაშინვე უკან წავიღე.ამაზე ჩაცინება დავინახე და ნატა უკან დასჯილი ბავშვივით მივიყოლე.ჩემს ადგილას ჩამოვდექი და ხელები ზურგს უკან შეთეთრბულ კედელს მოვაწყვე.წირვა დასრულდა თუ არა ყველანი