ჩემი პრინცესა[2 ნაწილი]

კლუბში მივედით,მუსიკა ბოლო ხმაზე იყო ჩართული.ნიკა და მარუსაც ვნახეთ,ნუ იტოკში ბევრი დავლიეთ,ვიცეკვეთ და გვაინ სახლში წამოვედით.სანდრომ ყველა დაარიგა სახლებში ბოლოს მე წამიყვანა. -სანდრო შენ რატო არ დალიე? -რავი,არმინდოდა. -ჰოო.ხვალ ხოწამოხვალ?

ცხოვრების თამაში.თავი 9 (დასასრული)

-გილოცავ დაბრუნებას,შეგვაშინე ძმაო.მოესმა ვასოს ხმა რომელსაც ცრემლიც კი გასჩენოდა თვალებში.დევიმ გაუღიმა მეგობარს და სუსტად აუწია ხელი მისალმების ნიშნად,შემდეგ კი დასუსტებული ხმით უთხრა.

ბედნიერება სვანურად (13)

დილით ლილემ ტირილისგან დასიებული თვალები ძლივს გაახილა. ცხვირში ვარდის სასიამოვნო სურნელმა წაუღიტინა. წამიერად წინა ღამის ყველა დეტალი გაახსენდა და თვალები აუწყლიანდა. ფურცელზე დაწერილი სიტყვები, რომ წაიკითხა გულში

მდუმარე სასტუმრო - ჯოჯოხეთის ძაღლი (თავი 23)

ელის პასუხის მოლოდინში გული საშინლად უცემდა. ალესტერი ცოტა ხანს დუმდა. ბოლოს, როგორც იქნა, ხმა ამოიღო. - იმ პერიოდში ძალიან ბევრი დამსვენებელი გვყავდა, მაგრამ მე ვფიქრობ, რომ კაცი, რომელმაც ეს გააკეთა - მაკლ ბლეკ ტაიკა იყო…

პაპასკირი და ბაბუციძე 16

ბაბუცა და პაპასკირიც კი დაზავდნენ , კატოს შეუვალობა მათთვის საკმარისი აღმოჩნდა რომ ურთიერთობა ასე თუ ისე დაელაგებინათ . დალაგდნენ და კიდევ უფრო მეტიც , ახლა უკვე გაერთიანებული ძალებით ცდილობდნენ დათო როსტომაშვილის პოვნას რომელიც ისე ახლო იყო

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 6)

სუფრა გაშალეს ვჭამეთ, ბაბუა დალევას მაძალებდა, როგორც სჩვევიათ კახეთში, მაგრამ ერთი ჭიქაც ვერ დავცალე და აქაც ბებიამ მიშველა. - კაი ახლა დაიღალნენ ბავშვები დაწვნენ ვახტანგ. - გაგიშალეთ ბებია, წადი დაისვენე შვილო.

ნუთუ შეგიყვარდა? (თავი 5)

დრო ეს ერთადერთი რამაა რასაც ვერ გააჩერებ და ვერც უკან დააბრუნებ. უკვე 3 წელი გასულიყო იმ ამბებიდან თითქოს თბილისიც უფრო დამშვიდდა და ჩვეულ რიტმში ჩადგნენ თბილისელებიც.

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-4)

- გამარჯობა ! - გახარებული ხმით დაიყვირა როუზმა. - ოჰ..გამარჯობა..ქალბატონო…უკაცრავად თქვენი სახელი? - ჰკითხა , როუზის საქციელით დაბნეულმა მცველმა.

შიში პატივისცემა და სიყვარუილი {7}

-გამარჯობა. -გამარჯობა. -გაიცანით, ნიკოლოზ დადაინი და ნიცა აბაშიძე, ნიკა აბაშიძეს იცნობ. -სასიამოვნოა. ერთდროულად თქვეს...

ცქნაფა თავი 8

გიო რა გჭირს? უბრალოდ მინდა ცოტა ხნით მარტო ვიყო , ასე რატო ნერვიულობ , უბრალოდ მჭირდება დრო , სიმარტოვე და ფიქრი , ახლა ვერ გეტყვი მაგარამ რომ ჩამოვალ აუციელბად მოგიყვები