ერთხელ და სამუდამოდ (სრულად)

-ისევ, გადამარჩინე! -რა თქმა უნდა, მე ხომ შენი პირადი დაცვა ვარ! -არა, შენ ჩემი პირადი დაცვა არ ხარ! შენ ჩემი მფარველი ანგელოზი ხარ!

საკუთარი ბედნიერება(მეშვიდე თავი)

თამუნამ შეამჩნია მათკენ მიმავალი ბექა გაუღიმა და უთხრა:-გელოდებით რა ხანია,რას ლაპარაკობდი ამდენს რომ გააბრუე საცოდავი კაცი,თან სიცილი დააყარა.-გამოცდაზე ვკითხე რაღაც,ჩემო ენამწარე,არც თქვენ დაგიკარგავთ

პირველი და უკანასკნელი (2თავი)

-არა რა,19 წლის გოგოს ასეთი საცვლები უნდა გეცვას?-ადგილზე შეხტა,ისევ დაავლო პირსახოცს ხელი და ტანზე შემოიჭიდა. -აქ რას აკეთებ?-ვაჩეს მიუბრუბდა.

ვინუჟდენში დაქორწინებულები 15

მაღლა განთავსებული საძინებლებიდან ერთ-ერთი ამოვირჩიე. ჩემი ოთახის ფანჯარა პირდაპირ ტბას გადაჰყურებდა და ულამაზესი სანახაობა იქმნებოდა. ჩემი ნივთები ისე დავაბინავე, ნორმალურად არც კი დამითვალიერებია. რამდენიმე საათი ვიჯექი ოთახის აივანზე. პეიზაჟს

იისფერი სიყვარული +18 #8

შეუძლებელია გულიდან ამოგვაცალონ დაგროვილი გრძნობები, ემოციები. და მაინც რამდენი უგუნურია , ვინც ამას ცდილობს. მოგვეპარებიან გაზაფხულის ჩუმი სიოსავით, ჩურჩულით ჩასძახებენ ჩვენ გულს რომ გაიღოს. გულიც ჩვენდა უკითხავად უშვებს მათ და მერე ვიბრძვით.

ერთხელ და სამუდამოდ (თავი 3)

- დილა მშვიდობისა. ხმამაღლა ვამობ და სამზარეულოს მაგიდასთან ადგილს ვიკავებ. -დილა მშვიდობისა. მიღიმის და უკვე მზა ომლეტს თეფშზე მიდებს. -რომელი საათია? -ჯერ ადრეა. შვიდიც არაა. -მშვენიერი, მაშინ მოვასწრებ მომზადებასაც. -დღეს მე გაგიყვან. პირველი

მდუმარე სასტუმრო - ტროლი (თავი 16)

ელი თავის საწოლში იწვა. ცდილობდა, როგორმე დამშვიდებულიყო. თვალებიდან არ ამოსდიოდა ნანახი კადრი. ყელში ბურთი ჰქონდა გაჩხერილი და სიმწრისაგან ხელს მაგრად უჭერდა მეთიუს ნაჩუქარ მედალიონს.ელი მთელი

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 9

უკანასკნელი ვინც ამ ეპატზე ამ საწოლს და ამ ოთახს დაეპატრონება ეს მე ვიქნები და არც კი იფიქრო რომ ამაში ვინმე შემეცილოს.-შენ ვინ ხარ,მგონი უკვე ვნანობ... გაეცინა და ტუჩებზე წამეტანა,მაგრამ გადავაბრუნე,ზემოდან

ბედნიერება სვანურად (7)

-ჩვენ სად დავიწეროთ ჯვარი პატარა ქალბატონო? -უშგულის ლამარიაში! -დაუფიქრებლად უპასუხა ლილემ. არადა მაქსიმესთვის ნათქვამი ჰქონდა შენზე ჯვარს არ დავიწერ, მხოლოდ ხელს მოგიწერო. ახლა კი ამ პასუხით ორივე ბედნიერი იყო. ან უფრო მეტიც^^.

წამის მეასედი (თავი 6)

ადრე გამეღვიძა...როგორც ყოველთვის. აივანზე გავედი და გრილი ჰაერი ჩავისუნთქე,რომელსაც თან ზღვის სუნი მოჰონდა, დილით შედარებით გრილოდა, ამიტომაც სპორტულ შორტებსა და თეთრ მაისურზე თხელი ჟაკეტი