"ჩემო"

-არ გინდა გთხოვ...შეეშვი.ახლაც ჩამესმის შენი სასოწარკვეთილი ხმა "ჩემო".მივხვდი რომ ღრმად შევტოპე.ბედის ირონიაა.შენ მომყვებოდი.თვალდახუჭული. ხელი-ხელ ჩაკიდებული.გითრევდი.მოდიოდი.ჩემთან გინდოდა.

ბედნიერება სვანურად (6)

დილით ლილეს გაეღვიძა პირველს. მაქსიმეს ძლიერი ტორები ჰქონდა წელზე შემოხვეული და მისი სახე მუცელზე ედო. მაქსიმეს მშვიდად ეძინა. რაღაცნაირი გრძნობა დაეუფლა ლილეს, ვერ იგებდა რა გაეკეთებინა.

ჩვენ შექმენით ჩვენი ბედნიერი მომავალი (სრულად)

...სისულელეა ის მოსაზრება,რომ ბედნიერი დასასრული მხოლოდ ანიმაციურ ფილმებს აქვთ......ცხოვრებაში უამრავი პრობლემა გექნება,წამით თავს უბედურადაც ჩათვლი,თუმცა შენს თავს უნდა აჯობო და მდგომარეობიდან გამოხვალ

საკუთარი ბედნიერება(მეექვსე თავი)

აბა რა ვქნა რას მთავაზობ არ წავიდე?-მე ეგ არ მითქვამ,უბრალოდ მიდა თვალისმომჭრელი იყო და მაგიტომ გეუბნები,მისი საქციელის გამოსწორება სცადა რუსკამ. -რაცა ვარ ესა ვარ,მე ასეთი ვუყვარვარ ჩემს ბიჭს და ერთ დღეში

Girl with red hair

5წუთიანი ფიქრის შემდეგ დავთანხმდი რა უნდა მოხდეს გავყვებითქო,მარა ძალიან მეუცნაურა ეს ყველაფერი..გარეთ გავედით მანქანიდან საშუალო სიმაღლის ჩვეულებრივი ბიჭი გადმოვიდა,ვიფიქრე ესეც ამისნაირი დარტყმული

შიში პატივისცემა და სიყვარუილი {3}

სახლში მისულები ანას გონზე მოსვლას ელოდნენ ყველანი, მისი პირველი რეაქციაც ის, იყო რომ მამასთან თავს იმართლებდა: -მამა, მე არ მინდოდა, მან მაიძულა, მითხრა ცუდად ვრო და მერე მაიძულა, არ მინდოდა.... ყველაფერს ამბობდა, რაც იმ წუთას გონებაში ჰქონდა,

რომ არა ფრენბურთი 2

მეორე დღეს გენერალური რეპეტიცია გვქონდა ფრენბურთისთვის,მე კი ვერ ვივიწყებდი მის ამ ნათქვამს . გაფანტული დავდიოდი . სულ მის სიტყვებზე ვფოქრობდი ნორმალურად არც კი მიცნობს და რა მითხრა, რა მაკადრა?! უცბად მისი ხმა მომესმა და უმალვე გამოვფხიზლდი.

წამომყევ ქალავ(თავი პირველი)

სოფლის თავზე აღმართულ ნაძვნარში დაშენებული კოტეჯებიანი დასახლების შესასვლელთან,ღია მწვანეში შეღებილი უზარმაზარი ჭიშკრის წინ ერთმანეთის მიყოლებით შეჩერდა ხუთი,მტვერში ამოგანგლული კოლხოზნიკი

სიმარტოვე 2

ამ სიტყვების თქმა და გიოს ჩახუტება ერთი იყო მეც მოვეხვიე ძლიერაად ამასობაში მისი სასმლის სუნი ვიგრძენი და ცოტა არ იყოს შევწუხდი,არაფერი არ მიკითხავს,ცივი აბაზანა მოვუმზადე ლოგინი გავუშალე და

მდუმარე სასტუმრო - შეთქმულება (თავი 15)

ბიბლიოთეკა პირველ სართულზე იყო. ეს გახლდათ საკმაოდ დიდი დარბაზი, რომლის ყველა კედელთან ჭერამდე აღმართული ხისთაროიანი კარადები იდგა. ლამპიონის მსგავსი ჭაღები იდუმალ და მისტიკურ განათებას ქმნიდა.