მეორედ (თავი 5)

- შეიძლება გკითხო? -კიდევ ერთი ნაბიჯით მიახლოვდება. - აბა კითხვა? -გამიკვირდა კიდეც აქამდე რომ არაფერი თქვა. თითქმის ზუსტად ვიცი რაც უნდა მკითხოს, თუმცა პირველად ვცდები ასე მწარედ. - ეს რატომ დატოვე? -ჩემს ერთადერთ ცისფერ თმის ბოლოს იქცევს

ხმა არსაიდან ( სრულად )

- იჩქარე ნანე, იჩქარე, დრო ცოტა რჩება, ძალიან ცოტა, -ხმამ გონების გავლით მიაღწია გულამდე და წამით მეგონა რომ შეიძლებოდა ვეღარასოდეს ამომესუნთქა, უეცრად ჩემთვის ყველა და ყველაფერი უმნიშვნელო გახდა გარდა ამ ხმის პატრონისა...

თეთრი მტრედი II (+18)

ფარების სინათლე თვალს მჭრის, მკვეთრად ვამუხრუჭებ და გზიდან გადავდივარ, მანქანას ვერ ვიმორჩილებ, ორჯერ ტრიალდება და მერე ჩერდება. ხალხის ხმა მესმის, მერე სირენის ისევ ხალხის, ისევ სირენის, თავბრუ მეხვევა და ვითიშები, სახეზე რაღაც ცივს ვგრძნობ

ზღვასავით ლურჯი თვალები (ნაწილი 2)

მომესმა ზურგს უკან, ოდნავ ხმის კანკალით წარმოთქმული ერთადერთი სიტყვა, რომელიც იმ წამს მთელს სამყაროს მერჩივნა. დენდარტყმულივით შემოვბრუნდი, თებე უკვე ფეხზე წამომდგარიყო, პატარა ბიჭივით აცანცარებული მივეჭერი და მთელი ძალით ჩავეხუტე, ჰაერში

GAMA- ბრძოლა შიშველი ხელებით. 7

ამ გაგების მერე დედა თითქოს მოტყდა და მობერდა, განიცდიდა ქმარს რომელიც ერთ დროს თავზე მეტად უყვარდა. ერთხელ ლექსომ დანანებითაც კი თქვა რომ სიმართლის თქმა დედასთვის კარგი გადაწყვეტილება არ იყო ...

არეკლილი ანარეკლი (სრულად)

ოცნების სახლი ააშენეს ახალი სახლის ცენტრალურ კედელზე დაინახავდით განახლებულ სარკეს, ძველი ჩარჩოთი რომელის უკანაც ნახატი იმალებოდა მრავალი წელი ირეკლავდა ბედნიერი სამის ცხოვრებას არეკლილი ანარეკლი სავსე იყო ფერებით

ფსკერი 6

მეა დილის ზმანებამ გამოაფხიზლა. ნარნარით , წამოდგა საწოლიდან, ასევე ნარნარით მიიღო აბაზანა , თხელი , მუხლს ცოტა აცდენილი კაბა მოირგო და საზაუზმოდ გაემართა. ბედნიერი იყო. მისი თვალებიდან, კაშკაშა შუქი იღვრებოდა.

ზღვასავით ლურჯი თვალები(ნაწილი 1)

ერთხანს თვალმოუშორებლად ავყურებდი საკმაოდ მაღალ, მიმზიდველ მამაკაცს ხორბლისფერი კანით, მსხვილი ტუჩბით, სულ ოდნავ კეხიანი ცხვირით, რომელსაც სახე სისრულეში მოყავდა და სრულყოფილებას ქმნიდა და... რაც მთავარია უძირო, ზუსტად ზღვისფერი მუქი ლურჯი თვალები,

ოცნებად დარჩენილი სიყვარული (სრულად)

სკოლაში ვიყავი როცა მისი სახელი პირველად გავიგე, თვალით არასდროს მენახა, მხოლოდ მის შესახებ ვიგებდი სიახლეებს და ეს უხილავი ადამიანი ისე მაინტერესებდა როგორც არასდროს არავინ. პირველად რომ დავინახე არვიცი რა ვიგრძენი მაგრამ მას შემდეგ თვალით ყველგან

იალქნიანი ნავები (სრულად)

ქალაქი ღამის ნისლში ცურავდა მიტოვებული ქარავანივით. სიბნელის ტალღები ერთმანეთს ეხეთქებოდნენ ბოროტება წვიმის წვეთებივით აგიჟებდა ზღვას.
 და იქ სადღაც ქუჩის კუთხეში უცნობთა ხმები ერთმანეთში ვერ ბჭობდნენ ვის ეკუთვნოდა „მკვლელის ღირსება“.
 იქ სადღაც