სუროგატი დედა.თავი 4

-იმიტომ,რომ ყველა მამაკაცის სუსტი წერილი ქალის მკერდია.სწორედ ის ორი გააღიზიანა თქვენი პერანგიდან მაცდურად მომღიმარმა თქვენმა სიმდიდრეებმა.მარიტას თვალები გაუფართოვდა უცნობი მამაკაცის სიტყვებზე,მკერდზე დაიხედა და ფერი ეცვალა საჩქაროდ შეიკრა

იისფერი სიყვარული +18 #7

სახლში მისვლისთანავე დივანზე დაჯდა და ჯერ კიდევ აგონიაში მყოფმა სიცილი დაიწყო. ფიქრებიდან ისევ კარის ხმამ გამოიყვანა და დემეტრეს დანახვისას ერთიანად გაუბრწყინდა სახე. ჯერ აცდის მამაკაცს, რომ უთხრას სათქმელი და შემდეგ თვითონ ახარებს ამ სიახლეს.

ორი მოწმე (თავი 3)

-გაუჩინარებამდეც იქ იყო? -სიმართლე რომ გითხრათ არ ვიცი, ისიც არ ვიცოდი რომ გაუჩინარდა, რაც დემეტრე გაიცნო ღამით ხშირად უყვარდათ გასვლა, ახალი გზა რომ დააგეს ქუთაისში შემოსასვლელი იქ დგებოდნენ მანქანით , ერთ-ერთი ადგილიდან მთელი ქუთაისის ხედი ჩანდა

მწვანეთვალება დემონი ნაწილი მეორე, სრულად

საღამოს ყველამ სერგის ბარში აღნიშნა ეს გამარჯვება.აღარ ყოფილა იმ დღის მერრე არანაირი არაკანონიერი და აკრძალული რბოლა.-მოდით ელენს გაუმარჯოს ჩვენს ჩემპიონს,გილოცავ ამ მორიგ წარმატებას და უფრო

მე შენამდე (თავი-6)

კომპანიიდან გავდიოდი,მაგრამ ჩემბედად დამიანემ გამოყო კაბინეტიდან თავი და დამინახა -საიით? -თქვენთან მოვდიოდი..ყველაფერი შევასრულე,და თუ ჩემთან საქმე აღარ გაქვთ მე წავალ -კარგი წავდით მითხრა და მაშინვე თავისი გრილი და სათუთი თითები შემახო. როგორ

ყოველი ოცდამეერთე (თავი მესამე)

გვერდით ერთი თმა გაწეწილი ფანქბოი დამიჯდა - გავიცნოთ?-უკაცრავად ბიჭი ვინ უნდა გავიცნოთ? - კი ვიცოდი ამაში რასაც გულისხმობდა, მაგრამ ვაგრძნობინე, რომ გოგოსთან ასე არ უნდა წამოიწყოს დიალოგი. ჩავიცინე და ვკითხე

ელენე 1 თავი

რთულია იცხოვრო ისეთ ქალაქში სადაც ყველა გიცნობს, იციან ვინხარ, რას წარმოადგენ, შენს ყოველ ნაბიჯს აკონტროლებენ და არიცი რომელ კედელს შასკდე. რა თქმა უნდა, ელენე ამ სირთულეს არ აწდებოდა. არ არის ისეთი გოგო თბილისს, რომ შეეფერება.ერთი ჩვეულებრივი მუქ

ცუდი ბიჭების სასტავი (თავი მერვე)

გავახილე და ჩემს წინ აუღწერელი სილამაზე გადაიშალა. გვირილებით მოფენილი მინდორი, ხეებით გარშემორტყმული, იქვე ჩამდგარი პატარა სახლი და ამ სახლის წინ მდგარი მაგიდა, უზარმაზარი გვირილების თაიგულით -ულამაზესია-ვთქვი თვალებ გაბრწყინებულმა -მოგწონს?

ეს რეალობაა? (თავი 2)

მისკენ გავიწიე, რომ ჩანთა ამეღო, მაგრამ ხელი მაღლა აწია და ვეღარ მივწვდი. -ჩანთა დამიბრუნე. თითის წვერებზე ავიწიე და ეშმაკურად მომღიმარ ალექსანდრეს თვალებში ახლოდან ჩავხედე. მისი მუქი ყავისფერი თვალები კლუბის სიბნელეშიც ელვარებდნენ. მან მკლავში ხელი

პაპასკირი და ბაბუციძე 12

ახლა ისეთი ბედნიერები იყვნენ კატო და დუდუ , მერე რა რომ მათ ურთიერთობას სახელი არ ერქვა , მერე რა რომ ბოლოს ერთმანეტი რომ ანხეს იჩხუბეს , მერე რა რომ წინააღმდეგობა ხვდებოდათ წინ გამუდმებით, ისინი ახლა ერთად იყვნენ , და ბედნიერობდნენ იმ წუთებით,