მოურჯულებელი თავი 11

-რაა? - თვალები შუბლზე აუვიდა თორნიკეს, - შენ ახლა მას ტასო დაუძახე, წელზე ხელი მოხვიე და ამან მინიმუმ არაფერი ჩაგარტყა და მაქსიმუმ არ მოგკლა? -ზოგჯერ სასწაულებიც ხდება, - გაიცინა ლაშამ და მხარზე ხელი დაარტყა კაცს, - წამო, წამო, ჩემს ცოლ-შვილს

კაფანდრა [23]

თავიდანვე იცოდა რომ ნინას თარაშთან დაახლოვების ინიციატივა ძალიან არასანდო იყო. ზუსტად იცოდა რომ დედამისი ამ გადაწყვეტილებას დაუფიქრებლად არ მიიღებდა და ისიც ზუსტად იცოდა რომ აუცილებლად ექნებოდა გეგმა “ბე” რომელსაც მისთვის ყველაზე ხელსაყრელ მომენტში

მაინც ჩემი იქნები(5თავი)

ისტორია გრძელდებ: ლექსოსა და მიკას დაუსრულებელი ბავშვური კინკლავი,ელენესა და ვაკოს ურთიერთობა და მათი გიჟი მეგობრების თავგადასავალი,სვანეთში,ვნახოთ როგორ განთვითრდება მოვლენები საქართველოს ულამაზეს კუთე სვანეთში.ეგ არაფერ შუაშია ვაკოც ეგეთი იქნება

გაყინული წუთები.თავი 9

-მთელი არსებით რომ ჩაგიკრავენ,პლანეტების შეერთებას ჰგავს ეს ჩახუტება და სამუდამოდ,დაუსრულებლად უნდა გაგრძელდეს ეს წუთები.ბედნიერება უნივერსალურ ღირებულებათა და სიკეთის ერთობლიობაა,ორივე ერთად კი ინდუვიდუალური კომფორტია.ეს კომფორტი უკვე

ელენა(თავი 2)

ზარი დაირეკა და საშუალება მომცა ისეთი ჯოჯოხეთიდან გამოვსულიყავი როგორიც ინგლისურის გაკვეთილია. მას შემდეგ რაც ბიჭმა ყურში მიჩურჩულა და კლასი დატოვა, კლასის უკანა მხარეს წავედი და ცარიელ მერხზე დავჯექი, ბიჭების გასწვრივკორიდორებში არანაირი პროგრესი

დროა გაიღვიძო (სრულად)

- ინტერესით ათვალიერებდა გარემოს - რაღაცები შეგიცვლია. - მე..მგონი ჯობია დაბრძანდეთ - ლევა..მენაბდე,ადრე უფრო თავისუფალი და მხიარული იყავი. - გიცნობ? - აგონიაში ჩავარდა მენაბდე. - წესით! აბა უცხოებს ცოლად კი არ მივყვები. *** უნდა გამეღვიძა? - რა

სიყვარული და ტყუილი (4თავი)

დაღამდა დაახლოებით 12 იქნებოდა, მელანო საწოლზე იწვა და წინგს კითხულობდა როცა ტელეფონზე ზარი გაისმა. -გისმენთ რომელი ხართ?

"შუგას დღიური"-1-ი თავი!

ეს მოთხრობა არის შუგაზე და ჯიმინზე...აქ შუგა არის თავის თავში ჩაკეტილი ადამიანი რომელიც არავის არ ენდობა...მის ცხოვრებაში კი უეცრად ახალი ადამიანი ჩნდება(ჯიმინი)... ვნახოდ როგორ განვითარდება

პოტენციური უფროსი. (საცდელი თავი)

-ჰო, როგორც ყოველთვის! მიდი , მიდი არ დამინდო!-ვეჩხუბები წვიმას და თავზე ვცდილობ ჩანთა ავიფარო. ჰო, ეს ჩანთა ამდენი ხანი მემსახურა და ალბათ ახლა გულმოკლულია ასე , რომ გავწირე, ეჰ არაუშავს სადაც

ღამის აჩრდილი (2თავი)

ზოგი კი იბვრძვის.რატომ არ იღებენ მაგალითს მათგან? რატომ არ იქცევიან ისე ,როგორც ძლიერები.რატომ არ ცდილობენ ყველაფრის მიუხედავდ გაიღიმონ?! ვიცი,რომ ეს ძნელია მაგრამ ის არაა გამოსავალი,რომ ყველას ხვევენ თავს თავიანთ ტკივილს.არავის აინტერესებს მათი