პაპასკირი და ბაბუციძე 5

გიორგი მანქნაიდან გადმოვიდა და კატოსკენ გაემართა . კატომ ჯერ იფიქრა შევალ შიგნიტ იქ ვერაფერს გააკეთებსო მაგრამ მერე გაახსენდა რომ გიორგისთვის ადგილს და დროს მნიშვნელობა არასდროს ჰქონია, არც იქ მყოფნი ადარდებდა , აზრი არ ჰქონდა გაქცევას ამიტომ

უსათაურო

-გოგონა, გოგონა, მგონი ეს თქვენ დაგივარდათ! ახლაღა გამოვფხიზლდი. უკან მივიხედე, ახალგაზრდა მამაკაცი სულელური ღიმილით მომშტერებოდა და ხელში ჩემი კუბოკრული შარფი მაგრად ჩაებღაუჭა. ყველაზე მეტად მამრთა მოდგმაში სულელური და არაფრის მთქმელი ღიმილი

ემიგრანტებს (სრულიად)

ლიანდაგების გასწვრივ ალვის ხეები ჩემწკრივებულან, ალბათ შემოქმედს ასე დაუწესებიაო. მაცხოვრებელი ბევრია აქ, მაგრამ არავის ახსოვს მათი ისტორია. გაზაფხულია ქარი ქრის. ქარს თავის ჭკუაზე მოუხრია ალვის ხეები. არც მინდვრებს და იქვე მიწაზე ამოსულ ნარცისებს

ერთჯერადი სტუმარი 18+ (თავი 6)

ყველაფერი პირველი კურსიდან დაიწყო, პირველივე დღეს გავიცანი გაგა, თავიდანვე არ მომეწონა, რაღაცნაირი უხეში იყო და საოცრად ცივი თვალები ქონდა. ეტყობოდა ყურადღება რომ მომაქცია, მაგრამ რაში მაინტერესებდა, მაშინ ჩემთვის პრიორიტეტს კარგი სწავლა და მომავალი

მოურჯულებელი თავი 13

გოგომ თავი მხარზე ჩამოადო, ბიჭმა კი წელზე მოხვია ხელი და თქვა:-ტასო, გაიცანი, ეს კესოა. კესო, ეს კი ტასოა, ჩემი ტასო. კესოს გულზე მოხვდა „ჩემი ტასო“ და თვალებმა უცნაურად გაილევეს. ტასოს მხოლოდ

ზღვარი (თავი მეორე)

ხალხი,რომელსაც არასდროს შეუგრძვნია ის,რასაც ჩვენ ვგრძნობთ ვერ აღიქვამს სწორად იმას,რაც ჩვენს,ანუ ე.წ. გიჟების ან ‘’არანორმალურების’’ თავს ხდება.ყოველთვის,ყველას,განსაკუთრებით კი ნათესავებს და ახლობლებს აქვთ იმედი,რომ გამოჯანმრთელდები,ისევ ნორმალური

შეპყრობილი /9/

-მოხვედი... -მოვედი ან სიზმარი ვარ -შეიძლება- ჩაიცინა და კაბა სრულიად მოაშორა სხეულიდან- უფრო ცხადს გავხარ -როგორ ვერ ვიტან დათმობაზე წასვლას -ისე გავაკეთებ რომ არ ინანო- თვალებამღვრეული უყურებდა და კოცნას არ წყვეტდდა. -დალიე?- თავი წამით ააწევინა

პირველი სიყვარული (15)

დადგა ეს დღეც როცა მე თავი დედოფალი მეგონა,გადავწყვიტე სამი მეჯვარე მყოლოდა ასევე კოტესაც სამი მეჯვარე ეყოლებოდა.ჩემი მეჯვარეები დილით ადრე მოვიდნენ ჩემთან,ჯერ სალონში წავედით შემდეგ ისევ დავბრუნდით სახლში და ჩემი უმშვენიერესი კაბა ჩავიცვი თავზე

მთვრალი ზაფხული #1

გაიწიეთ,ჰაერი!-ღრიალებდა ვიღააც. მარიმ გაურკვეველი გრძნობით გაახლა თვალები და კინაღამ გააფრინა როცა მის წინ, ოფლით გალუმპლული ის მსუქანი ბიჭი დაინახა . გაოცებული თვალები მოატარა ირგვლივ, ნუციკო,ირაკლი, ლუკა და გიორგი გალახულებივით ატუზულიყვნენ,

პოტენციური უფროსი (2)

ოდესმე შეიძლება მიშოსა და ანკას სახლს ისე მივუახლოვე , რომ იქიდან ყვირილი არ ისმოდეს?! -მიშო , დამიბრუნე თორემ ამას გადაგიგდებ! -ანკააააა არ გაბედო!