ჩემს წერილებს გიტოვებ სამახსოვროდ (2)

პირსახოცი ნელ-ნელა ჩაუცურდა და დაბლა დავარდა. შემრცხვა შეხედვის, ვგრძნობდი რომ ლოყები ვარდისფრად შემეფაკლა. სიმორცხვის დამალვა ისევ მის კოცნაში ვცადე და იმდენად გახვეული ვიყავი მისი

ყველაზე ძვირფასი(თავი 1)

თვითმფრინავი საქართველოში დაეშვა, მძინარე მარიტაც გამოფხიზლდა და პატარა ერეკლეს გადახედა ,რომელიც ხედით ტკბებოდა.5 წლის შემდეგ ბრუნდებოდნენ მშობლიურ ქვეყანაში,მაგრამ ეს ხუთი წელი მარიტას ცხოვრებაში გარდამავალი აღმოჩნდა. თანდათან თითქოს დალაგდა

მეორე სახე -2-

- რა უნდა გავაკეთო? - აღელვებული კითხულობდა ელენე.. მას ცხოვრებაში არასოდეს ჩაედინა მსგავსი რამ.. - პირველ რიგში, მის ოფისში უნდა დაიწყო მუშაობა, თომას თანაშემწედ - უპასუხა კაცმა -თანაშემწედ არასოდეს მიმუშავია..

გაზაფხული წვიმა (ნაწილი 8)

თავი ავწიე და ამაყი მზერა გავუსწორე: -შეგეძლო დარჩენილიყავი, ახლა რატომ არ ხარ სხვა ქალთან? გაეცინა. ისევ ისეთი მწველი მზერა მომაგება.

ჩემი დემონი (8თავი)

უკვე ერთი კვირაა სამსახურიდან წამოვედი, ფული მეყოფა 1 ან 2 თვე მერე აღარ ვიცი რას ვიზამ, ისევ ყველაფერმა იმედი გამიცრუა, მთელმა სამყარომ, აქ დარჩენა არ მინდა მაგრამ ვცდილობ, გამუდმებით მიზეზს ვეძებ ამისთვის, ჯერჯერობით ვერ მიპოვია,

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს...თავი 16

მერეოდა, შენ არც კი გამოგიხედავს ჩემთვის. ზუსტად ვიცი რომ გაიგე აქეთ-იქით რომ დავდიოდი, ძალიან ფხიზელი ძილი გაქვს. თუ წუხდები ისევ ნინასთან დავბრუნდები. ვიცი მე ვინარჩუნებდი დისტანციას

მოურჯულებელი თავი 1

-რეზი არ შეაწუხო, - გაჯავრებით გაიმეორა ბებიის სიტყვები და უკვე დახურულ კარს ენა გამოუყო, - ვინ ჯანდაბაა ასეთი, რომ არ უნდა შევაწუხო! თან მე მეუბნებიან ამას. ამ ვაჟბატონსაც, რომ ყველაფერზე აქვს პასუხი! მე შენ გაჩვენებ სტუმრობას, რეზიკო! ანასტასია

გზა უფლისკენ მიმავალი.(სრულად)

რიიშვიათად ს შესაძლებელი ვინმემ იპოვოს თავის თავში ისეთი დიდი ძალა,რომ თავად აღუდგეს წინ მისთვის ბოძებულ სიცოცხლეს.უკან მიუხედავად გვერძე მისდოს მისი პირადი ცხოვრება და 33 წლის ასაკში მტკიცე ნაბიჯებით დაადგეს გზას უფლისაკენ მიმავალს.ასეთი მტკიცე

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (28 თავი)

-არ მაინტერესებს.-ვუთხარი და ფანჯრიდან ჩამოვიყვანე, მთელი სხეულით მივიკარი.-შემიძლია...შენთვის ყველაფერი შემიძლია... ჩემში ხარ...იმ ღრმულს არ დავანებებ...ჩემი ხარ...დღეიდან ჩემი ხარ...მე შენში ვარ დაკარგული...ვეღარ მომიშორებ...მიყვარხარ... ძვლამდე

ყვავილები (სრულად)

ხელი ლოყაზე მიირტყა_ ვაიმე საკუთარ შვილს რაებს ველაპარაკები_ თუმცა სიცილი არ შემიწყვეტია და გაბრაზებული წავიდა კარებისკენ- დამავიწყდა შენც რომ კაცი ხარ, აბრძანდი და საუზმე მიირთვი მზადაა და არ დაგაგვიანდეს_ დამიცაცხანა და გავიდა. კარგ ხასიათზე