ნამდვილი ამბავი სიყვარულზე თავი 2

დილა რომ გათენდა ჩავრთე ტელეფონი და გამოტოვებული ზარები და მესიჯები ვნახე „სად ხარ მოვიდე წამოგიყვანო?““მარ რატო არ მწერ“რამე გაწყენინე ბოდიში რომ ესე მოულოდნელად გაკოცე გთხოვ მიპასუხე

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 10. საქველმოქმედო სექსი

მდაა… პირველად აღმოვჩნდი ასეთ სასიამოვნო გაურკვეველ შარში, როგორც ახლა ვარ და ვინმეს რომ ეთქვა ჩემთვის - სესი, გავა დრო და შენ ორ მამაკაცს შეხვდები და საერთოდ არანაირი მორალის ძარღვი არ შეგერხევა შუბლზეო

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 3)

თავის ოთახში იყო ლოგინზე გაწოლილი, მუცელზე ლეპტოპი ედო და სოციალურ ქსელს ათვალიერებდა. თავის რამოდენიმე ფოტოსაც გადახედა. ფოტოებზე ლაიქები და კომენტარე არასდროს აკლდა.

Broken wings (დასასრული)

მაგრამ არ ნებდებოდა, ნივ-იუორკში გადაიყვანა, თავიანთ სახლში ექთანები დაიქირავა მის მოსავლელად, მთელი დღეს სახლიდან არ გადიოდა. მხოლოდ ის იყო და მეტი არავინ, მხოლოდ მას ხედავდა სხვა ყველაში.

საყვარელი ვენები. II ნაწილი. XIII დღე. საღამო.

25 სექტემბერი. დღე XIII. საღამო. თვალები რომ გავახილე, მზე უკვე ჩასულიყო. ლოგინიდან ნაცემ-ნაბეგვივით წამოვიმართე. ფეხები ძლივს მივათრიე სარკემდე და სკამზე ჩამოვჯექი. სარკის ზედაპირზე ჭორფლიან, ქერათმიან გოგონას ვხედავ სევდიანი თვალებით. ეს მე ვარ.

შეიხის გოგო7

მეშინოდა.ამას გავურბოდი და ზუსტად ამას ჩავუვარდი პირდაპირ მკლავებში.ჩემი უსუსურობით ისარგებლა და ძლიერად ძალიან,ძლიერად შემომხვია თავისი მარწუხები.საერთოდ გაუგებარია,უფროსწორად...ის ჩემზე ლაპარაკობს?!მე.მე მოვწონვარ?!-ნიტა.ჰო.მე შენ შემიყვარდი.

ნიძლავი!(5)

გავიხედე და ჩემი სახლიც დავინახე უკვე საკმაოდ ავნერვულდი რაც დემეტრეს არ გამორჩენია თვალთახედვიდან,თუმცა საიდან გაიგო ჩემი ისამართი? -მისამართი?... -მომავალ ცოლზე როგორ არუნდა ვიცოდე ყველაფერი! ცინიკურად გამიღიმა და ღვედი შეიხსნა. -არავიდეთ? თუ

' გრავიტაცია ' (3)

-კარგი,გაიჭიმე,გაიჭიმე,მეტი რა შეგიძლია,ცარიელი სიტყვები. -ნენე,კბილები რისთვის გაქ,დააჭირე ენას და გაჩუმდი,შენ მაინც ნუ მიშლი ნერვებს. -წადი, 603-ე აუდიტორიაში ატარებს ლექციას,დაუკაკუნებლად არ შევარდე,საქმეს უარესად ნუ გაართულებ.

მომეცი ხელი ...4...

"საით?" ზუსტად წამებში შეძლო სმსის მოწერა. არც ეს შევიმჩნიე ისე გავაგრძელე გზა. "ეჭვი მაქვს, გინდა გამოგყვე :) " "რა? " "როცა ცდილობ დამაიგნორო, მაშინ უფრო ვმოქმედებ ჩემი წესებით :) " "აბა განმანათლე..."

ნუთუ შეგიყვარდი? (+16)

მე ნენე გასვიანი ვარ 24 წლის. ვსო მხოლოდ ეს, არც იმის სურვილი მაქვს გარეგნობაზე დავწერო რამე. "ჩვეულებრივი" ვარ რაა. კიდევ 3 საათი გავიდა.. უაზროდ ვზივარ და იატაკს დავჩერებივარ.. უკვე ეს მომენტი აღარ მეზიზღება ანდა შეჩვევის მომენტია. აი მაგალუთად