შურისძიების მსხვერპლი 42 თავი

მია-დაიძაბა კახა როცა ხელებაკანკალებულმა გოგონა ყელზე შემოხვია თლილი თითები -შენთან ყოფნა მინდა-დაუფარავად და გულწრფელად უთხრა ვნება მორეულმა გოგონამ ერთ ადგილზე მიყინულ კაცს და ტუჩებში აკოცა

პეპლები იწვიან (სრულად)

-ვერაფერს იტყვი, როცა ასეთი მომხიბვლელი ხარ, რთულია შენს ირგვლივ არ ცხელოდეს... ხატია, უნახავივით ნუ იქცევი. უნახავი რა შუაშია? ამ ხალხს ხომ სიმართლის მოსმენა არ გსიამოვნებთ....

შემდეგი შენ ხარ (სრულად)

-და მაინც-განაგრძო კაცმა-შენი თვალები ისეთი სუფთა და უმწიკვლონი არიან, როგორც თმაგაშლილი ქალწულები...

ბნელი მხარე (სრულად)

მახსოვს,იმ ერთ დღეს ემამ მითხრა,გათქმის შემდეგ,ჯერ რომას დაკარგავ,როგორც მეგობარს და შემდეგ,საკუთარ თავს,როცა ვერ აპატიებ მომხდარსო.. ვიცოდი, განა ჩემთვის მოულოდნელი იქნებოდა მომავალი?! მაგრამ,ჩემი გასავლელი გზის ერთ პროცენტსაც კი ვერ დავემთხვიე

ერთმანეთის პირისპირ(12)

კირა წავიდა, ლაშას ნაწილიც თან წაიღო. ბიჭი მოჩვენებას დაემსგავსა. ყოველ ღამე ნატრობდა რომ იმ წყეულ ავარიაში მომკვდარიყო. დაჩი ღელავდა მეგობარზე, უფრო სწორად იმაზე რაც დარჩა მისგან. ისინი ისხდნენ ჩაბნელებულ ოთახში, სიტყვის უთქმელად. -ლაშა ასე

ვარსკვლავი მზესუმზირის თავზე (სრულად)

-მეშინია.-თქვა და ღრმად ჩაისუნთქა. -მგონი მეც. -ბავშვები არ უნდა იღუპებოდნენ. ალბათ ვერასოდეს გავხდები პილოტი. -რა მოხდება ახლა,ამ წამსვე თუ გავითიშებით? -ეს იქნება ყველაზე ლამაზი სიკვდილი სამყაროს არსებობაში. არ მახსოვს რამდენი საათის განმავლობაში

ერთმანეთის პირისპირ (11)

ერთი შეხედვით ადვილია გასწირო სიცოცხლე ძვირფასი ადამიანისთვის, თუმცა აუტანელია მისი მიტოვება იმ მიზეზით რომ მან შენს გარეშე იცოცხლოს, იცხოვროს ბედნიერად უშენოდ. ეს თავგანწირვაა, ამას ყველა ასე აღიქვამს თუმცა კირასთვის ეს თვითმკვლელობა იყო, მან ზურგი

სისხლისა და ფერფლისგან - თავი 2

კოცნა არ იყო ტკბილი ან რბილი, როგორც მე წარმოვიდგინა. ეს იყო ძლიერი და ერთიანადმომცველი, მომთხოვნი, და როდესაც მკვეთრად ჩავისუნთქე, ამით ისარგებლა და კოცნა გააღრმავა. მისი ენა ჩემსას შეეხო, გამაოგნა.

სისხლისა და ფერფლისგან - თავი 1

ვიცოდი, რომ აქ ავეჯის ერთადერთი ნაწილი საწოლი უნდა ყოფილიყო. ღრმად ჩავისუნთქე, სანთლების სურნელი ვიგრძენი. დარიჩინი? მაგრამ იყო რაღაც სხვა, რაღაც, შემობრუნება დავიწყე - ვიღაცის ხელი წელზე მომეხვია და უკნიდან მიმაკრო რაღაც ძალიან მაგარზე, ძალიან

ბეჭედი 8 (დასასრული)

ეზოში იჯდნენ,უხმოდ გაყურებდნენ გარემოს,ორივეს ქონდა ფიქრები რომელსაც არ ამბობდნენ და ასე უხმოდ გაიარა რამდენიმე საათმა,დიმიტრი ცდილობდა არ შეეწუხებინა ანიტა,უყურებდა ჩუმად და ადევნებდა მის რეაქციებს თვალს.