ცხელი სურნელი (მეშვიდე თავი)

-შაბათ კვირას ქალაქიდან გავალთ ბიჭები,ყველას გვცალია და გადავწყვიტეთ მარტო გავატაროთ ეს დრო -და სად იქნებით? არც კესო და ნატა იქნებიან? არც ილიკო? -არავინ ჩვენ ოთხის გარდა ... შეგიძლია დატკბე სახლში გამეფებული სიმყუდროვით ან გოგოებთან ერთად გაატარო

ახალი წლის ჯადოსნობა (10)

მარიამი დილით საშინელმა ყვირილის ხმამ გააღვიძა. შეშინებული წამოხტა ფეხზე, მაგრამ თავბრუ დაეხვა და სწრაფად მოეჭიდა ტახტის თავს. ქვევიდან ბოხი ხმის ყვირილი ამოდიოდა. რათქმაუნდა, გიორგი იქნებოდა, მაგრამ ვის უყვიროდა? მარიამს მისთვის ყურადღება არ

მარიონეტი (მეთვრამეტე თავი)

მავანთათვის ცხოვრება ბედნიერებითა და ლამაზი ფერებითაა სავსე, მავანი კი უბრალოდ ცხოვრობს და გამუდმებით ითმენს. ვიღაც სასურველზე მეტად მარტივადაც კი იღებს ცხოვრებისგან ლანგრით მირთმეულ კეთილდღეობას და ისე იფერებს, თითქოს ასეც უნდა იყოს, თითქოს ეს

შეწერილი შვილები [სრულად]

გიფიქრიათ რა მოხდებოდა თქვენს ცხოვრებაში, უეცრად რომ აღმოგეჩინათ - არასწორი ადამიანი აირჩიეთ? არასდროს მეგონა თუ ამაზე ფიქრი მომიწევდა, უფრო სწორად არც ერთი წამით არ მიფიქრია იმ კონკრეტულ დღემდე. დღემდე, როცა თეთრ კაბაში გამოწყობილმა, სახეზე ღიმილით

შეუფასებელი გრძნობა.თავი 1

-მზად ხარ ჩემთან ერთად ფრენისთვის?ნატამ თავი ასწია და ისინი თითქოს ერთმანეთს ეხებოდნენ ათრთოლებული ბაგეებით.-მზად ხარ დიდი გასეირნებისთვის?ზედ ბაგეებზე უჩურჩულა ლევანიმ.

განგსტერების სამოთხე (23)

–კი მოვიგეთ,მაგრამ ვერდაინახეთ რა გააკეთა იმ ტიპმა? წავიდეთ და ვნახოთ ვინ არის..თქვა დათამ...ყველა დარბაზში გავედით..იქ გიორგი და გასვიანი იდგნენ ისინი რო დავინახე დავმშვიდდი..მათკენ წავედით...

შემთხვევით დაქორწინებული (დასასრული)

-ანდრია ჯერ კიდევ თვეებისაა და დაგავიწყდა, ჯერ რომ არ იცის ლაპარაკი?! -მერე რა!.. თვალებით მანიშნა... ჭკვიანი ბავშვია. კოპიო მამამისია... ენაცვალოს მამა!.. -ზოგჯერ მგონია, პატარა ბავშვი ხარ, რომელიც ჯერ კიდევ საფენებით დადის! -არამგონია პატარა

iwantyou!!

უკვე ათი წუთია წარბებშეკრული ვზივარ და თვალები ჩემდაუნებურად გამირბის მის მოლოდინში.. ზუსტად ცხრა წუთის წინ ჩემ სიახლოვეს დაბოდიალობდა: ხან ბიჭებს გამოელაპარაკა, ხან გოგოებს აუციმციმა თვალები

შავ თეთრი წყვდიადი. { თავი || }

რაც მესმოდა ისიც დავკარგე ცალ ყურზე და ეს დიდი ტრაგედია იყო,ერთდროულად პარალიზება მივიღე სახეზე,სასტიკად განვიცდიდი და ყოველწამს ვიმეორებდი ერთდაიგივეს ნუთუ რო არ გამეკეთა

სიკვდილმისჯილი (მეხუთე თავი)

კარი დავკეტე, ბარგი იქვე დავტოვე და აივანზე გავედი. მოაჯირთან ჩამოვჯექი და ტელეფონი ამოვიღე. უამრავი გამოტოვებული ზარი მქონდა იოანესგან. ნერვები უფრო მომეშალა. ტელეფონი დაუნანებლად აივნიდან