ცუდი ბიჭის კარგი გოგო (4)

ვალენტინობა ყოველთვის უაზრო დღეთ მიაჩნდა ელენეს!აუცილებელია მაინც და მაინც 14 თებერვალს აჩუქო შენ შეყვარებულს საჩუქარი?!თუ ის გაჩუქებს შენც თავი ვალდებულად უნდა ჩათვალო და რამე უყიდო საყვარელ ადამიანს...

სიყვარული როგორც ასეთი (საცდელი)

ისევ დამაგვიანდა, როგორც ყოველთვის მეხომ მუდამ ვაგვიანებ ყველგან. ამჯერად გადავრჩი და საქმიან შეხვედრაზე ან პაემანზე არ დამგვიანებია მეგობრებთან დამაგვიანდა. უცბად ავირბინე კორპუსის კიბეები და მეორე სართულზე ავედი, საჩქაროდ დავაკაკუნე ჩემი მეგობრის

სიმშვიდემდე შეშლილი(სრულად)

იცის რომ მეც არ დავრჩები ვალში ,მაგრამ მაინც ის ურჩხული ლექტორია და თავხედ სტუდენტს ბოლოს იმორჩილებს! დერეფანში მივდივარ მის გვერდით ვდგავარ, ღიმილს ვერ ვიკავებ .ზემოდან დამყურებს ტუჩის კუთხეს ტეხს და შემდეგ ისე ისეველებს მხოლოდ მე რომ შევამჩნევ,

გოგონა მზის ჩრდილში (თავი მესამე, მეოთხე)

- ახლა ვეღარ,- სითბოთი აევსო თვალები ნახატთან შეხებისას,- ახლა უკვე ქმარი და შვილი მყავს. ამ ყველაფერს ერთი ხელის მოქნევით ვერ გადავაქცევ, თან არამგონია ადამიანი ორივე ოცნებას ერთდროულად მისწვდეს. რაღაც უნდა გასცე, სანაცვლოდ რაიმე რომ მიიღო.

არასოდეს გამიშვა (სრულად)

-რა მოხდა.. საშა სად არის?-უკვე კბილებში გამოვცერი.. -თუ მაცდი გეტყვი.. საშამ დამირეკა და მითხრა,რომ გამთენიისას ტანიამ დაურეკა და დახმარება სთხოვა,ამიტომ საშა მასთან წავიდა.-ამის გაგონებაზე მუხლებში სისუსტე ვიგრძენი და იქვე მდგარ სავარძელზე

შენ ჩემი გამონაკლისი ხარ [სრულად]

ერთი წუთით დახუჭეთ თვალები, რას ხედავთ? ირგვლივ გამეფებულ სიბნელეს? აი მე კი სიბნელეს უკვე რამოდენიმე თვეა ვეღარ ვხედავ მას გაბრიელის მზერა ცვლის. რამდენჯერაც თვალს დავხუჭავ იმდენჯერ გაიელვებს მისი ჭაობისფერი თვალები, თვალები რომლებიც დღითიდღე უფრო

სიყვარულის დრო " 1 ნაწილი "

ზარის ღიკალზე ხელი არ აუშვია,ისე რეკავდა.არც აპირებდა ხელის აღებას.უბრალოდ არ შეეძლო,5 წუთის განმავლობაში ცდილობა,როგორმე თავი შეემზადებინა,იმისთვის რაც წინ ელოდა.თვალები გაფართოებული ქონდა,სადაც მხოლოდ შიშს ამოიკითხავდით.ხელები უკანკალებდა და სადაც

არაჯანსაღი გონება 4

ალექსს ბრაზისგან სახე მოეღრიცა და თვალებში ნაპერწკლები გაუკრთა. ხელები მომუშტა და ცისფერი თვალებით მტრულად შემომხედა. გაბრაზებულიც კი ძალიან სიმპატიური იყო. ალექსმა მზერა მამამისზე გადაიტანა. როცა მის მკაცრ სახეს გადააწყდა, ისევ მე გადმომხედა.

არანორმალური (14)

იქნებ სწრფად თქვა რაც გინდა, სახლში გვეჩქარება! – მიუბრუნდა მამა. -ხო, მოკლედ გადავწყვიტე, რომ თქვენი მოტაცებების მიზეზი პირდაპირ გითხრათ და ზედმეტად თავი აღარ შევიწუხო. ესეიგი – დივანიდან წამოხტა და დაიწყო – პირველი, სანდრო ჩემი შვილი არ არის! –

თავადაზნაურული ამბები (10)

-არ შემიძლია,ამ წამს ვერაფრით ვამართლებ! ნუთუ გაფრთხილება მაინც არ შეეძლო,თათია ოპერაციაზე შევდივარ და ვერ გაგაცილებთო?! მე რა ბევრს ვითხოვ? იქნებ ვეღარასდროს ვნახოთ ერთმანეთი? ღმერთო,ამაზე არც კი მიფიქრია-თავში წამოვიშინე ხელები,უკნიდან ვიღაცის ხმა