არასოდეს გამიშვა VII

გარეშე.ისინი ჩემ თავს გაგახსენებენ, როგორც სისხლის გემოს პირში..მე ასეთი განადგურება ვიცი და არა ღვინის გადასხმა..გაგანადგურებ, მაგრამ გაგანადგურებ ყველაზე ლამაზი გზით. და როდესაც დაგტოვებ, ბოლოს და ბოლოს მიხვდები, რატომ

პირველი სიყვარული (10)

მთელი სკოლა მე მიყურებდა და გოგოები შურით სკდებოდნენ,ფოტოებს მიღებდნენ და მილოცავდნენ,თურმე ოთოს რომ ვეხუტებოდი ჩემს დეიდაშვილს დავუნახივართ...ეს რომ შევამჩნიე გული გამისკდა მაშინვე გავიფიქრე რომ ის დეიდაჩემს ეტყოდა და ის კიდე დედას და კიდევ ერთი

შეუფასებელი გრძნობა. დასასრული.

-შენ ცხოვრებას შენ მაშინ დაგეგმავ,როცა შენი სამსახური გექნება,შენი ხელფასი და შენით შეგეძლება საქმის მოგვარება.მანამდე კი,კეთილი ინებე და ნუ დაგავიწყდება ვინ ვარ მე შენი.

გაბედე და იყავი ბედნიერი (II)

სამი წლის სხვაობის მიუხედავად,მეგობრებს შორის ასაკობრივი ზღვარი არ არსებობდა. არც ელენი იყო მეტისმეტად განებივრებული ცხოვრებით,თუმცა პრობლემებს უფრო თავდაჯერებულად ხვდებოდა და ძლიერებას მათთან უპრობლემოდ გამკლავებაში გამოხატავდა.უცნაურია,როცა

BUTTERFLY (1)

მკვლელის თვალები ზუსტად სჭრის მსხვერპლის თვალსაც. ღრმა დანაშაულებრივი ცხოვრება მუქ შავ თვალში ყვავის და უკლებლივ აჩენს მის ყველა ბზარს სულში. კივილი და მანიაკური სიცილი დიდი ხნის წინათ ეწვია სარდაფს. სადაც ოდესღაც

ცისფერი სასახლე (III და IV თავები)

ვენიტატის სამეფოს არასდროს უგრძვნია ზღვის ტალღები, უფლის სიყვარული და სამართალი. რომანში აღწერილია სასტიკი მონარქის ხანის შესახებ, მოთხრობილია დედოფლისა და უცნობი მხატვრის სიყვარულის ამბავი. კითხვისას იმოგზაურებთ სამყაროში, რომელიც სავსეა ვნებითა

კაფანდრა [16]

-არ მცივა. ხომ მითხარი ისეთ ადგილას მივდივართ თავისუფლად უნდა გეცვასო. _მამაკაცის წინ გაჩერდა, ცალი ხელი წელზე იქამდე მოხვია სადამდეც მისწვდა და ფეხისწვერებზე აიწია. _თანაც როდესაც შენ გვერდით ვარ რა შემაციებს. _ეშმაკური ღიმილით დააყოლა და ქვედა

არაჯანსაღი გონება 2

სარკეში ჩემს გამოსახულებას ყურადღებით ვათვალიერებ. მუქი წითელი, მუხლებამდე ტანზე მომდგარი კაბა მაცვია. უნდა ვაღიარო მიხდება, არადა მამას გარდაცვალებამდე საერთოდ არ ვიცვამდი კაბებს. მაშინ არც ესეთი გაწონასწორებული არ ვიყავი. კაბას წითელი

შენ სიყვარული დამიბრუნე (თავი 3)

...ალექსანდრე... დილით ტელეფონის ზარი მაღვიძებს.სწრაფად ვპასუხობ და გარეთ გავდივარ რომ მარიასაც არგაეღვიძოს. -გისმენთ-ვპასუხობ შეწუხებული ხმით. -ალეე როგორ ხარ ?-მესმის დემეს აღფრთოვანებული ხმა და უცებ ბედნიერებით ვივსები. -ჩამოხვედი ტოო???(მე)

არასოდეს გამიშვა VII

მართლა ძალიან მწყდებოდა გული მასზე,რომ სათანადოდ ვერ შევიყვარე.. ვერ დავაფასე ადამიანი,რომელიც სულ ჩემს გვერდით იყო,მამხნევებდა,მხარს მიჭერდა და როცა საჭირო იყო ბიძგს მაძლევდა ცხოვრების გასაგრძელებლად.. საპასუხოდ კი დაუფასებლობა და იმედგაცრუება