წამიერი პაემნები (სრულად)

,, ჩემო პირველო წამიერო სიყვარულო. როგორ გინდა რომ თქვა,ან როგორ გინდა რომ დაიჯერონ. ფაქტი ფაქტად რჩება, როცა დაგინახე გადავწყვიტე რომ მიყვარდი. ეს იყო მარტოსული ადამიანის გმინვა, ცარიელ ოთახში"...

იქ სადაც 7

დიდხანს მაინც არ დამაძინა ფეხის ტკივილმა, ძილში ისე ამტკივდა, რომ ტირილით გამეღვიძა, სვირინგა ჩემს ერთ მოძრაობაზეც კი ახელდა თვალს და არც ახლა უღალატია ტრადიციისთვის, მე კი უკვე იმ დონეზე ვიყავი, რომ აღარც ის მაინტერესებდა და საერთოდ აღარც არაფერი,

ცუდი ბიჭის კარგი გოგო(მეორე თავი)

ყოველთვის მიყვარდა აზიური ტიპის სახლები.ახლაც ვზივარ ტერასაზე ყავით ხელში,და გავყურებ ზღვას.სტამბულში უკვე იგრძნობა შემოდგომა.თავს გვერძე ვატრიალებ და ვიხსენებ იმ დღეს როდესაც სანდრო ჩემს ოთახში ამოძვრა.ჯერ კიდევ ვერ ვხვდებოდი რა დანიშნულება ჰქონდა

მან სიყვარული მოიპარა (II ნაწილი )

სიყვარული ის ერთადერთი გრძნობაა, რომელსაც გვერდს ვერ ავუვლით.. თუმცა მთავარი არ არის გვყვარებია თუ არა, მთავარია “როგორ” გვეყვარება და ვეყვარებით მას ცხოვრებაში ერთხელ ყველას მონატრებია, ყველა ჩახუტებია, თვალებში ჩაუხედავს და უფიქრია : “ეს ის

თავადაზნაურული ამბები (7)

-შეშინებული არ ვიცი და თხა გვერდით მიდგას-გაკრეჭილმა იოანემ თავლით ანანოზე მანიშნა და ფერდში მუშტიც მიიღო. -ამ დაქალებს რა ძალა გაქვთ ჩემი-ჩაიკეცა ვაჟბტონი-მართლა ხო არ ჭიდაობდით,ძალა გერჩით? -თუ არ მოკეტავ,ორივეს ძალას ერთად გამოცდი-მიუგდო ანანომ

ცხელი სურნელი (მეხუთე თავი)

-დამცინი? ნამდვილად დამცინი ხომ? გგონია მხოლოდ ეს მატკინე და ამაზე მეტად არაფერი მტკივა ? განა არ მოგწონს რომ მტკენ? თუ ჩემი გული რადგან შენი არაა არ აქვს მნიშნელობა მეტკინება თუ არა. მხოლოდ ეს სხეულია შენი და უფრთხილდები? ხო რა თქმა უნდა ჩემს

ველურებსაც შეუძლიათ სიყვარული (6 თავი)

საღამო,რომ დადგა ტრენტი სადღაც გაქრა და მეც დიდიად არ დავინტერესებულვარ სად და რისთვის. საძინებელში შევედი და დავიწყე გამოცვლა,რა მნიშვნელობაა სად მძინავს, მთავარია კომფორტულად ვგრძნობდე თავს.

ჩუპაჩუპსი

-ნატ! ადექი-მომესმა დედის ხმა და თვალები გავახილე.-ჯერ ნახევარიც არაა,ხუთი წუთიც გთხოვ..-არავითარი ხუთი წუთი,დაგაგვიანდება.-არ დამინდო დედამ და ოთახის კარი შემოაღო. ოთახში  ჩემი 4 წლის ძმა შემოტყაპუნდა

მან სიყვარული მოიპარა (I ნაწილი )

ზაფხულის ერთი ჩვეულებრივი დღე თენდებოდა, აღმოსავლეთი უკვე გავარდისფრებულიყო და სადაცაა მზეც ამოიწვერებოდა უკიდეგანო ცის კამარაზე. მზის სხივები სახლის ფანჯარაში შეაღწევდა და ბინდით მოცულ ოთახებს გაანათებდა. ცოტაც და ყველა თავისი ოთახიდან გამოვიდოდა

არასოდეს გამიშვა II

საძინებელში წავედი.. ძალიან ვნერვიულობდი,მაგრამ საშა ღირსი იყო თავისი უზრდელობისთვის სათანადოდ დასჯილიყო.. ვლადმა კარები ისე გაიჯახუნა რომ შიშისაგან შევხტი.. თუმცა ვიცოდი სასურველ შედეგს მივიღებდი.. იმაზეც დავფიქრდი მართლა რომ დაგვაქორწინონ შემდეგ