GAMA-ბრძოლა შიშველი ხელებით. 10

თავისით წამომივიდა ცრემლები ახლა უფრო მეტად შემეშინდა ანრისი. აკაკის მხარზე მივეყრდენი შუბლით და უამრავჯერ ვთხოვე პატიება.

აბეშთაშენი - 8050

როდესაც ტობას მთის კანიონში ჩავძვერით და მიწისქვეშა მდინარე მთლიანად გავიარეთ, გზამკვლევს ვკითხე, საკმაოდ რთული მარშუტია და აქაურობა როგორ იპოვე მეთქი.

GAMA- ბრძოლა შიშველი ხელებით. 9

დილით საკმაოდ გვიან გამეღვიძა, აკაკის ისევ ეძინა. გარეთ კოკისპირულად წვიმდა და ცოტა შემეზარა კიდეც ლოგინიდან გამოძრომა. აკაკისკენ მივიჩოჩე, თავი მკერდზე დავადე. კიდევ დითხანს ეძინა მას, ვიფიქრე დავაცდიდი მაგრამ ბოლოს ნერვებმა მიმტყუნა და წვალება

დრო! თავი 32

თვალების გახელისთანავე წამოდგა და სწრაფად დავლილი უძალობის, თავბრუსხევისა და თვალებში ჩაბნელებისგან ისევ უძალოდ გადაეშვა საწოლზე მაშო, ხელახლა ადგომა დაეზარა კიდეც, თუმცა სწრაფად წამოდგა ისევ და ოთახიდან გასულმა ინტერესით დაუწყო ძებნა რატის,

May love burn everything (part 2)

-შენ რა ჩემი ყურების მეტი საქმე არ გაქვს?- ბიჭი შეიშმუშნა და თავით მაგიდისკენ ანიშნა. გოგონა წამოდგა და მაგიდისკენ ფეხშველა გატანტალდა, ამ სანახაობას თორნიკე კმაყოფილი უყურებდა. -გიხდება- გაუღიმა გოგონას, რომელმაც გაკვირვებული თვალები მიანათა.-

მეორედ (თავი 6)

-მოკლედ -შუბლზე ვისვამ ხელს. გონების დაძაბვაც ვერ მშველის ბოლომდე იმდენი არეული ფიქრი მაქვს. -თეკლა ვაჩნაძეს ეხება... - იცნობ? -წამსვე მპასუხობს. - ბიძაშვილია ჩემი, ცოტა შორი. -ნელა ვსუნთქავ. -დღეს გამოგიგდია გამოცდიდან... - და შენთან მიჩივლა?

ზღვასავით ლურჯი თვალები(ნაწილი 3)

-კარგით ახალგაზრდავ, დამშვიდდით და გარეთ დაგველოდეთ. -ჯანდაბა,ამის დედაშე*ე*ი ! -კედელს მთელი ძალით ვხიე მუშტი, ესეც კი ვერ მაწყნარებდა -იმედია კარგად იქნება, არა ტო რა იმედია, აუცილებლად კარგად იქნება და ყველაფერს გავარკვევ.

მთის შამანი II (სრულად)

ლაშას მანქანა რომ მათი სახლის ჭიშკარს მიადგა, რთული მისახვედრი არ იყო - ყველამ ყველაფერი ძალიან კარგად იცოდა და სუნთქვაშეკრულები ელოდნენ მგზავრებს.

May love burn everything

ისეთი სისწრაფით გარბოდა უკან მიხედვაც არ გახსენებია, იქნებ ვინმე მისდევდა. შუა გული ტყიდან როგორ აღმოჩნდა ვიწრო სამანქანე ბილიკზე ვერც კი მიხვდებოდა, რომ არა შეჯახება. მანქანა დაეჯახა და გონება დაკარგა. სწრაფად გადმოვიდა მძღოლი, რათა ენახა ცოცხალია

უცნაური მე და რამდენიმე არისტოფანე ( სრულიად)

გარეთ კი თოვდა. ალბათ სადღაც შეყვარებულები სეირნობდნენ და ლამაზ მოგონებებს აგროვებდნენ. მე კი იმაზე ვფიქრობდი, რომ ადამიანის ტვინი ამოუხსნელი ფენომენია და რატომღაც კარგი მომენტების ნაცვლად ცუდებს უფრო იმახსოვრებს. თუ ამ თეორიას დავუჯერებდით,