ორმაგი ცხოვრება 2

- ზოგადად ხარ ასეთი ცინიკოსი თუ მარტო მე მაქვს ეს პატივი? - ბრაზი ვერ დავმალე მე. - იქნებ პირდაპირი ვარ?! - რაც უნდა დაარქვა, არასწორად იქცევი. - ადამიანების წინაშე სწორად ვერასდროს მოიქცევი. უაზრო მცდელობებს ჯობია, უბრალოდ დაივიწყო ის უაზრობა,

აუცილებლად მოვა სიყვარული დასასრული

დილით მზის სხივები მაღვიძებს. ჩემს სახეზე საყვარლად დათამაშებენ და ჩემს გაღვიძებას ცდილობენ. თვალებს ძლივ ძლივობით ვახელ და ლოგინიდან წამოდგომას ვცდილობ თუმცა ყველაფერი მტკივა. ერთი

ბრუნვადი გრძნობები(7)

დილით თავი უსკდებოდა. ყველაზე საშინლად გრნობდა თავს.კიდევ კარგი შაბათი იყო და სამსახურში არ მიდიოდა. მტკივანი თავი და გუშინდელი სიმართლე ერთიანად აწუხებდა. იცოდა,სალომე რომ გაბრაზდებოდა,მაგრამ ასეთი სიტყვები რატომ უთხრა?

27(თავი მეოთხე)

და, მაინც...საიდან იწყება ცვლილებები?!ნუთუ, ერთხელაც გაიღვიძებ და იგრძნობ, რომ შენი სამყარო ამოყირავდა?!თავიდან მოგეწონება, შემდეგ სულს შეგიხუთავს, შეგავიწროვებს, დაგანგრევს.მერე კი ეცდები უწინდებურად გაასწორო,

შეყვარებული თუ მეგობარი (7თავი)

ღამის 10საათია.კაფეში ჩვენს მეტი აღარავინ იყო.ირგვლივ სიჩუმე გამეფებულიყო.ქუჩები დაცარიელებული იყო აქაიქ ერთი მანქანა თუ გაივლიდა ისიც მალევე გაუჩინარდებოდა ხოლმე.ეს სიჩუმე კი ლუსიმ დაარღვია.

განგსტერების სამოთხე (10)

მუსიკა მქონდა ჩართული,როგორც ჩანს გასვიანი ასეთუისე ერკვევა მუსიკაში.ქალაქში ვიყავი გასული და სანაპიროს გზას მივუყვებოდი...მიყვარს ზღვა..მიუხედავად იმისა,რომ გასვიანებს საკუთარი სანაპირო ზოლი ქონდათ იქ მაინც არდავდიოდი..ერთერთი მიზეზი ის გორილები

ახალი წლის ჯადოსნობა (2)

თავი 2 ახალ წლამდე სულ რაღაც ერთი კვირა დარჩა და მარიამიც ისევე ემზადება როგორც ყველა. ახალი წელი განსაკუთრებით უყვარს, ყველაზე მეტად კი ის ახარებს, რომ მოთოვს და შეუძლია ამ სილამაზეს უყუროს. მისი საყვარელი ფერი ხომ თეთრია. უყვარს, როდესაც უყურებს

უსასრულობიდან უსასრულობამდე I

ნომერში ყურყუტით დავიღალე,ამიტომ ბარში ჩავედი და მაგიდასთ დავიკავე ადგილი. მგზავრობამ დამღალა,ამტომ ყავა შევუკვეთე და ვიტრინიდან გავყურებდი ამ ულამაზეს დათოვლილ მთებს,თან სასიამოვნო მუსიკის ფონი იდეალურ განწყობას მიქმნიდა,მხოლოდ

სისხლიანი ვახშამი (IV თავი)

უი, მგონი , ხელჩანთაში დატოვებული მობილური კუთავს ! უნდა ავდგე , სხვა რა გზა მაქვს . ხელების ცეცებით მივიწევ დერეფნისკენ , სადაც ჩანთა მეგულება . ჩემი „ნოკია“ წითლად მიკრავს თვალს - მესიჯი მოგსვლიაო. „ღამე მშვიდობისა , ბზიკო“, - ვკითხულობ

ოლეანდრა (6)

*-*-* მარმარილოზე სისხლივით დაიღვარა კაბის კალთები. ყელმოღერებული, თავაწეული მობრძანდებოდა ქალი. მისი თვალებით ადევნებდა სხეულში ჩასვენებული ეშმაკი გარემოს თვალყურს. წითური თმა მაღლა აეწია ქალს, პაწაწინა დალალები ეცემოდა მისი ლავიწების