გეი ბიჭის დღიურები თავი (4)

მტკივნეული იყო ჩემთვის ის ფაქტი, რომ ჩემს საუკეთესო მეგობარს რომელსაც ისე ვენდობოდი, როგორც არავის და არასდორს , ვატყუებდი და მას ჩემი შეყვარებული

პირველი და უკანასკნელი (საცდელი)

ისტორია მოთხრობილია გოგონაზე რომელიც სოფლიდან ქალაქში საწავლებლად ჩდის,ის ძალიან მორცხვია თუმცა საყვარელი და ლამაზი.რამდენიმე ხნის შემდეგ კი მას გულში უვარდება ბიწი რომელიც თითქმის მთელმა ქალაქმა და უნივერსიტეტმა იცის და იცნობს. ერთი ჩვეულებრივი

გაშავდა მთვარე 6 თავი

ძალიან მინდოდა ერთხელ ისეთი ძლიერი წვიმა წამოსულიყო,რომ ყველას გულიდან ჩამოერეცხა ტკივილი.ერთხელ მაინც მინდოდა იმ სახლის კარი შემეღო სადაც ჩემი დიდი ლოდინი დამხვდებოდა.შევსულიყავი ჩემს საოცნებო სახლში უხმოდ,წყნარად და სახლის ყველა სარკმელი

ცუდს ყოველთვის მოსდევს კარგი (2 თავი)

- ახტი ეხლა სწრაფად თორემ მოვდივარ წყლით ხელშიი... - როგორც ყოველთვის ეს დილაც სალის ჯიჯღინით დაიწყო. - აუუ ერთხელ რომ დამაძინო არაა?!- დავიზმუილე და სახე ბალიშში ჩავრგე. - არ გაგეთია გუშინ და ადგებოდი ეხლა, რომ მომინდომეთ სიყვარულობანა!

ჯადოქარი თოვლიდან (სრულად)

- ღამემშვიდობის მომავალო ჯადოქარო! - გაუღიმა პირდაღებულ ნიკეს და წელსზევით შიშველი რომ დაინახა გველნაკბენივით უკან შებრუნდა. - რა სირცხვილია! როგორ ბედავ! - ჩაცმული მონა სად გინახავს? - ახლა ვნახავ! ჩაიცვი!

სტარტ გულის ჩუყინგები. (1) (+18)

-კიდე უფრო მაღლა აიწიე და ყველა სხეულის ნაწილს დაფარავ,-ვუბღვერ ნატუკას და დაწვრილებული თვალებით მუცლამდე აწეულ კაბაზე ვანიშნებ. -აღარ ადის უფრო მაღლა, თორემ ავქაჩავდი, -"სინანულით" აქნევს თავს.

ყველას წინააღმდეგ (თავი 5)

ქვემოთ ჩავირბინე და საკუჭნაოში შევყავი თავი, ძველი ცოცხი, რამოდენიმე ჩვარი და იატაკის საწმენდი ავიღე. დედას დავუბარე გავდივართქო და გარეთ გავვარდი, მის გაოცებულ სახეს კი ყურადღება აღარ მივაქციე. დიდი ხანი მართლაც არ დამჭირდა, 10 წუთში უკვე იქ

ანუკი(8)

-აა, მე მითხრა ალექსმა და დამავიწყდა. მე გავიყვან-დიტომ მასთან მიირბინა-წამოდი ანუკი. -მარტო გავალ რა? ალექსმა ხო გაგაფრთხილა? -აა... კაი...

მეორე შანსი (III)

-ძალიან კარგი! ბატონო სანდრო,მაშინ თქვენც შეეშვით ჩემს ტუჩებზე ფიქრს.ახლა კი თუ ბრძანება არ გაქვთ,მე დაგტოვებთ.-გესლიანად წავისისინე და კარებისაკენ წავედი. კარებში ლევანს შევეჩეხე,ფეხი ამიცდა,სადაც იყო დავვარდებოდი,მაგრამ

მოლიპულ გზაზე -1

ფანჯრის მინაზე ცრემლებად ჩამოდიოდნენ წვიმის წვეთები. მიუხედავად იმისა რომ ჯერ ზამთარი არ დამდგარიყო გარეთ ძალიან ციოდა. იმდენად ციოდა რომ სუსხი სახლშიც იგრძნობოდა. თუმცა ელენე სიცივეს სულაც არ გრძნობდა. პირიქით, ცხელოდა ძალიან ცხელოდა. ოთახში ბოლთას