ნუთუ ტერორისტს შეუყვარდა (10) დასასრული

ბედნიერმა დავბრუნდი სალისთან ოთახში.მძინარე ფეხზე წამოვაგდე და ახალი ამბავი ვაცნობე.დანაღვლიანებულმა მიმოიხედა, არემარეს თვალი მოავლო და დამწუხრებით წარმოთქვა-ეჰ, ჩემო საბერძნეთო რაცუდია რომ  გტოვებ. დამიჯერე,ისევ შევხვდებით.

„გახდი ჩემი სვანი“ (7)

მისი თვალები გაბრწყინებულები მიყურებდნენ. ჩემში იჭრებოდნენ და იქ იმ სიყვარულის მორევში მითრევდნენ სადაც მხოლოდ მე და ის ვიყავით. სადაც მხოლოდ სიყვარული იყო. ამაზე მეტი ბედნიერბა რა გინდა ადამიანს? გვერდით გყავდეს საყვარელი

"ილიანი" (თავი 13)

-საქმეც მაგაშია გიორგიმ რომ თითქმის დაიჯერე ვითომ ვიყო, რომ მენდობოდე იქვე მიარტყამდი და დამიცავდი ნიას მასეთი რამ როგორ აკადრეო, მაგრამ არა, პატარა ბავშვივით გაბუტვა დაიწყე და მთელი დღე არ დამელაპარაკე. რამდენი ადამიანი არიქნება ჩვენი ბედნიერებით

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 8 თავი )

რატიმ გამომხედა და თვალებში მიყურებდა, რაზეც ნოე წამოდგომას აპირებდა რომ დავაკავე -იმედია ეჭვიანი ქმარივით მივარდნას არაპირებ ჩემს ცოლს რატომ უყურებო

შიზოიდი (თავი I)

პატარა ბავშვი იზრდება ზედმეტად მზრუნველ ოჯახში რის გამოც ის ყალიბდება ისეთ ადამიანად, რომელსაც ეშინია თვითრეალიზაციის და გაურბის საზოგადოებას. მას აქვს სოციალური, ფსიქოლოგიური და ასევე ფიზიოლოგიური პრობლემები ამ ყველაფრის გამო. მიესალბეთ, ეს

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 13)

-კაი კაი მივდივარ მშვიდად ფისო..თან იცინოდა დაბუკან იხევდა უკვე გასულიიყო, როწამოიძახა რაღაც დამავიწყდაო და გონსაც ვერ მოვედი ტყჩებზე, რომ დამეტაკა და ნასიამოვნები გამომეტყველებით მომშორდა-დროთა განმავლობაში დაიხვეწები არაუშავს..

ცუდი ბიჭის პატარა გოგო (12 თავი)

ესეც მეთორმეტე თავი. დიდი მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ და მოგწონთ, თუ რამე შენიშვნა გაქვთ დაწერეთ და ვეცდები გამოვასწორო. ან პერსონაჟში თუ არ მოგწონთ რამე.. შემდეგი თავს ხვალ დავდებ.დილით სიცივის შეგრძნებამ გამაღვიძა

დასასრულის დასაწყისი - 2

ნენეს ჩვეოდა ასეთი ღიმილი.იმ დროს მეგონა, რომ შეუძლებელს ვფიქრობდი, მაგრამ შეუძლებელი ხომ არაფერია?გავყევი. აღმოჩნდა, რომ ერთ სკოლაში ვსწავლობდით და ერთ სართულზე იყო ჩვენი კლასები.სიარული ღიმილი საუბარი - ნენე იყო.

მუდამ ერთად 4

ბოლოს მივედით მანქნიდან გადმოვედით და სახლში შევედით საკმაოდ კარგი სიტუაცია იყო ბოლოს ყველამ გადავწყვიტეთ გარეთ კოცონის დანთება და საუბარი გავედით კოცონი დავანთეთ და დავიწყეთ ყველაფერზე საუბარი:სიყვაფულზე,მონატრებაზე,

დღიური (თავი 2)

უკვე დილის რვა საათია ,როგორც ყიველთვის იგი დედას მხიარული შეძახილით დაიწყო " ჯონათან გაიღვიძე ?! არ დაგაგვიანდეს! " და მეც ზანტად ავდექი ტელეფონი შევამოწმე ,შეტყობინებები არ იყო მოსული მერე საათს დავხედე ვფიქრობ