ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი ცხრამეტი )

ყურადღება აღარ მიუქცევია, ზურგი აქცია და ლიფტისკენ წავიდა. სიბრაზისგან მთელი სხეული დაჭიმული ჰქონდა. მასთან შეხვედრისას ყოველთვის მტკივნეული წარსული ახსენდებოდა. ნანობდა მაშინ იმ წუთებში საკუთარი ხელებით რომ არ გამოასალმა სიცოცხლეს.

ჰანა (თავი6)

მე კარა და ეშლი მივედით იქ სადაც სემმა დაგვიბარა მე კეტები ნაცრისფერი სპორტული შარვალი თეთრი ტოპი და ჟაკეტი მეცვა როდესაც მივედით ბიჭებმა სემს მხარი გაკრეს და ჩვენსკენ გამოაგდეს მოვიდა და მოგვესალმა მე კარა გავაცანი ეშლის უკვე იცნობდა მან კი თავისი

მოპარული საქმრო [სრულად]

ძალიან ბევრი ვიფიქრე როგორ დამესათაურებინა ჩემი ისტორია. ამის გამო წერასაც ვერ ვიწყებდი და ვერც სხვა დანარჩენს ვაბამდი თავს. ერთ მშვენიერ ღამეს როდესაც წესით ნორმალურ ადამიანს უნდა ეძინოს მე ვფიქრობდი და გამახსენდა ყველაზე მნიშვნელოვანი დეტალი,

ღამის სამიზნე [6] დასასრული

დღის მეორე ნახევარში გიგიშა ესტუმრა, ყავა დალიეს და მერე დემეტრე წაიყვანა სასეირნოთ. ბავშვის არ ყოფნით ისრაგებლა და სახლის დალაგება დაიწყო. ვითომ ხომ არავინ ურევს ამხელა სახლს, მაგრამ ყოველ კვირა დასალაგებელია და წელში წყდება. თან ბიბიც არ ასვენებს

დაკარგული სიმშვიდე ( 7 )

მეჩვენება თუ დამცინი?? ან ეჭვიანობა რა შუაშია? თუ არ იცი გეტყვი რომ იმ ადამიანზე ეჭვიანობენ რომელიც უყვართ... რომელიც უყვართ გაიგე? მე კი შენს მიმართ მხოლოდ სიბრალულს ვგრძნობ, სიბრალულს რადგან არ შეგიძლია ერთ ქალს დაჯერდე შენ ეს ალბათ კაცობა გგონია

ნუთუ ტერორისტს შეუყვარდა (6)

-არაფერი გუჯა ყველაფერი რიგზეა. ახლა მითხარი მიდი. ამიხსენი რაც იმ დღეს უნდა გეთქვა. გუჯააა იცი რა მაინტერესებს.... ? ახლა მე აქ რატომ ვარ? მამაჩემმა იცის, რომ მე უსაფრთხოდ ვარ, ისიც იცის, რომ მე მასთან მიმსვლელო აღარ ვარ . ეს ხომ შენთვისაც ნათელია,

Lunae Lumen #Finale (დასასრული)

არ არსებობს დღე, როცა მე არ გამახსენდება იმ ღამით საავადმყოფოში გაღვიძების მომენტი. მე პალატაში მარტო არ ვიყავი. და ის მეორე ანდრე არ იყო. ლეტი იყო. გამეღვიძა თუ არა, ლეტის დანახვაზე მეხდაცემულივით შევხტი საწოლზე. -აქ რა ჯანდაბას... -ხმა

სუსტი ძლიერი (მეოთხე ნაწილი)

-იმდენჯერ გადაგეყარე ამ ორ დღეში, თუ ბედისწერაა, ისევ შევხვდებით. აბა ნახვამდის მაიორო-თქვა, ამოიწია ჩემს სახესთან და სანამ დახრას მოვიფიქრებდი მისი სახის სიმაღლეზე, ლოყაზე კოცნა დამიტოვა და წავიდა. ისე გამოვშტერდი, ტაქსამდე გაცილებაც ვერ მოვიფიქრე

მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(14)

-ჯერ გავიაზრებ,დავაკვირები,შევისწავლი ,გავიხსენებ როგორია და შემდეგ მოგახსენებ -დაველოდები ... აბა ნახვამდის . დამირეკე მოსვლას რომ დააპირებ და თუ დაგავიწყდება ჯანდაბას მობრძანდი ისე -ლოყაზე ხმაურით აკოცა თმები უკან გადაიყარა და კაკუნით წავიდა

მზიმე გზა (პირველი ნაწილი) მეოთხე თავი

–სწორედაც_უპასუხა სალომემ და მაცივარი გამოაღო–სოფი,ჭიქები მომაწოდე რა სოფიამ ჭიქები აიღო,სალომესკენ გამობრუნდა,მაგრამ თავბრუ დაეხვა.ამჯერად ისე ძლიერად,რომ თავი ვეღარ შეიმაგრა და იატაკზე უგონოდ დაეცა.