პროკურორი მაღალ ქუსლებზე (7 თავი)
დილით ადრე ლუკამ გამაღვიძა. -ნათლი იცი წუხელ მეგონა, რომ მამიკოსთან ერთად ვიწექი -ჩემო სიხარულო მამიკო რომ ცოცხალი იყოს აპატიებდი? -ნათლი ოღონდ მამიკო მოვიდეს-ცრემლები ჩამოცვივდა17 წლიანი ოცნება თავი 5
დილით ქალბატონი ძივს გავაღვიძე.არ აპირებდა ადგომას. როგორ არ ვცადე მაგრამ არა... ბოლოს ერთი იდეა მომივიდა.სწრაფად ავკრიფე ცოტნეს ნომერი და დავრეკე...როგორც ჩანს მასაც ეძინა... -გისმენ ქეთი? -გაგაღვიძე ხო?ეს არის ყველაფრის დასაწყისი (თავი 2)
სახლში მივედი და სულ იმ კოცნაზე ვფიქრობდი, როგორ გაბედა იმ იდიოტმა ჩემი კოცნა? იქნებ მომეწონა მაგრამ მაინც არა ასე უცნობებს არ კოცნიან დავიჯერო მოვეწონე? ან უბრალოდ ყველას ეგრე კოცნის... არვიცი არვიცი ისიც კი არ ვიცი ამაზე ამდენს რატომსიყვარული ადამიანს ცვლის?! (3)
"ვიგრძენი ყრუ ტკივილი, თითქოს ვიღაც სარკის მეორე მხრიდან მირტყამდა. თვალები რომ გავახილე ზუსტად იმავე სიტუაციაში ვიყავი, როგორც ბოლოს. ალბათ მხოლოდ წამებით ვიყავი გათიშული, მე კი მეგონა საათები გავატარე ამ მდგომარეობაში. "ზღვისფერი თვალები 1 თავი
ცას ავყურებდი მინდორში ჩაწოლილი, თავში ათასნაირი ფიქრები ტრიალებდა, ღამის ნიავი სასიამოვნოდ მეალერსებოდა სახეზე, თითქოს ამ სამყაროდან გადართული ვიყავი რაღაც სასიამოვნო სივრცეში, მოწმენდილ ცაზე მნათობი ვარსკვლავების ცქერით ვტკბებოდი, იდუმალებაცოდვების გამო?..(26)
-მიბრაზდები? გიგის სევდიან თვალებს შევხედე, ყველა გადატანილი ემოცია მის თვალებში და ხმაში ისე იგრძნობოდა, როგორც ზღვის ნაპირზე თავმოყრილი დიდი და პატარა ტალღები,სიყვარული, ტკივილი, იმედგაცრუება (სრულად I-Vთავი)
ახლა მე აქვარ ის კი იქ ჩვენ ძალიან დიდი მანძლი გვაშორებს ერთმანეთისგან მაგრამ ჩვენ შორის ის უხილავი ძაფი არსებობს რომელსაც ვერავინ გაწყვეტს...სიყვარული..ძალიან ხშირად ვესაუბრებით ერთმანეთს.. ის თავის ამბებს მიყვება მე ჩემსას..ზოგჯერ ეჭვიანობისსიყვარულის ზღვარი
დაიწყო ზაფხული ჩემთვის ყველაზე საყვარელი წელიწადის დრო. გამოვექეცი მრავალფეროვნებით ცოტა მობეზრებულ ქალაქს და წავედი სოფელში. სოფელი ჩემი სულის ნაწილია ყველა მოგონება მასთან მაკავშირებს აქ თითქოსდა გალიიდან გამოქცეულ ჩიტს ვგავარ კარგია სოფელი სუფთაცხელი სუნთქვა -8-
საზიზღარი სუნი და უხეში კანი, საშინელი შეგრძნება იყო მისი ყოველი შეხება საშინელ ზიზღს იწვევდა ჩემში, მინდოდა მეკივლა, მეფართხალა, მაგრამ ვერა, ხელი პირზე მქონდა აფარებული, ხელი გამიშვა თუ არა, მაშინვე საწოლზე დამანარცხა, ხელები მაგრად დამიჭირა დასინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (4)
5 წელი და 9 თვე. ვუყურებდი თვალებში. ვერაფერს ვხედავდი სიბნელის გარდა. ჩემს ცნობიერებაში ჩემი თავი 21 წლის მეგონა, ახლა 26 წლის ვარ. 5 წელი? 5 წელიო თქვა... გონება ატრიალებდა ისევ და ისევ დავითის ნათქვამს, თითქოს ეძებდა, დაუღალავად, მუდმიად ეძებდატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.


