ჩვენი აუხდენელი ოცნებები

მოთხრობის წერა დავიწყე ოცნებით. ოცნებით რომელიც სიყვარულმა გამოიწვიე. ჩემი მისდამი სიყვარულის ბრალია ის რომ ამ წინადადებებმა აი ეს შექმნეს. ალბათ გქონიათ შეგრძნება იმასა რომ არ გაკმაყოფილებთ რეალობა, ამ რეალობის სიუჟეტი და მოქმედებათა

მსოფლიო სხვა თვალით (თავი მესამე)

მსოფლიო სხვა თვალით ჩემი პირველი სათავგადასავლო მოთხრობაა , თქვენ პატივად გხვდათ იმოგზაუროთ უბრალო სახანძროს უფროს ნიკ ჯოუნსთან ერთად რომლის თვალწინ მსოფლიო შეიცვლება ერთი ვირუსის გავრცელებით, ნიკი იწყებს დღიურის წერას და თქვენც თან მოსდევთ მის

პირველად რომ დაგინახე...(17)

-რა გგონია? 2წელი მაწამებ!!! სიკვდილამდე მიმიყვან მე და მამაჩემს!!! დამინგრევ ოჯახს!!!! გამინადგურებ ცხოვრებას!!!!!! მამაჩმემს მკვლელის სახელს დაარქმევ და მე შენ ცოლად გამოგყვები ამ ყველაფრის შემდეგ?!!

მაბედნიერებ! (14 თავი)

როგორც კი საავადმყოფიში მივედი მანქანიდან გადმოვედი და შენობაში მისაღებში მჯდომ გოგონას ნერვიულად ვკითხე ალექსანდრე ქავთარაე რომრლ პალატაში იყო. -თქცენ ვინ ბრძანდებით? -მიდი ცოლი -ბოდიშით მაგრამ ვერ შეგიშვებთ. -როგორ თუ ვერ შემიშვებთ საით არის

ნამდვილი სიყვარული (თავი 4)

როდესაც გონს მოვედი, მყუდრო პატარა ოთახში აღმოვჩნდი, თავი საშინლად მტკიოდა, სად ვარ? ან ვინ მომიყვანა აქ? უამრავი კითხვა მიტრიალებდა თავში როდესაც ოთახის კარები გაეღო, და შემოვიდა ის <3 შევცბი, არვიცოდი რა მეთქვა ან რა მექნა, უბრალოდ გავშეშდი და

ჰალუცინაცია

ფანჯარაში შემოსულმა მზის სხივმა გამომაღვიძა ; რომელიც ნაზად , მაგრამ მწვავედ თვალის გარშემო დაიარებოდა . ბოლოს როგორც იქნა მოვახერხე და ფანჯარას ფარდა ჩამოვაფარე , თუმცა გაღვიძებული , უკან სიზმრების სამყაროში ვეღარ დავბრუნდებოდი . საათს დავხედე და

ყველაფერი სვანეთში დაიწყო (1თავი )

მე ვარ ნია დარასელია 17 წლის აბიტურიენტი ჩემი ოცნებაა სამედიცინოზე სწავლა . გარეგნობა დიდი არაფერი თაფლისფერი თვალები საშუალო სიმაღლე და წაბლისფერი თმა . მშობლები დედა ანა დოლიძე 34 წლის მამა ლევან დარასელია 36 წლის . მეგობრებს რაც შეეხება

უცხო ქალის ცრემლი 15თავი

უფალო გაბარებ ჩემს გამოფიტულ სხეულს და დაცარიელებულ გულს,შენ ხომ ჩვენი,ყველასი მამა ხარ,ყველა გიყვარს და ყველას პატრონობ.შენ ხომ ყველა დაცემულს უდგეხარ მხარში.რა გავაკეთო,რომ ჩემი ლოცვა შეისმინო უფალო,მაგრამ მე დავაშავე და უნდა დავისაჯო,ეს ჩემი

ნასახლარი ნაწილი მე-2

თვალს ვახელ და მზის სითბოს ვგრძობ საიდანღაც შემოპარულა და ჩემს გათბობას ცდილობს, სხვანაირი დღე გათენდა სხვანაირად ამოვიდა მზეც, მინდა დავიჯერო გუშინდელი დღე სიზმარი იყო, და ამაზე საერთოდ აღარ ვიფიქრო, როგორც გუშინდელი ცუდ ამინდს დღევანდელი კარგი

მივედი, ვნახე შევიყვარე (თავი მეორე)

დავამუღამე რომ ისიც მაგარი დაექსტაზებული იყო, ამ ქვეყანაზე არ იყო. ვიცეკვეთ, ვიგიჟეთ, ერთად დავლიეთ ბარისტოიკაზე, მიმტანი მაგის მეგობარი იყო, მითუმეტეს ორივეს რო გაგვიხსნა ლაპარაკი დავიწყეთ გიჟებივით, კაროჩე როგორც არი ხოლმე რა ბედნიერების ზენიტში