კომეტები კურსს არ იცვლიან (სრულად)

-მას ჰგონია, რომ ასე დაგიცავს და ნაკლებად დაიტაჯები. Კარგად ჯერ კიდევ ვერ სცნობს ადამიანურ ემოციებსა და განცდებს, არამიწიერია, თავისებურად უყვარხარ.

სტოკჰოლმის სინდრომი, ეს სიყვარული არ არის (სრულად)

როცა ადამიანისგან მხოლოდ ერთი ცრემლიღა დარჩები, თავს სიყვარულით ნუ გაიმართლებ!

ვნებიანი ლექტორი (ნაწილი 1) +18

შეგიძლია ჩაიცვა და წახვიდე მძღოლი დაბლა გელოდება,იმედია საკუთარი სახლის მისამართი მაინც გახსოვს,შემდეგში ისწავლი ალბათ რომ შენი და სასმლის ურთერთობა არც თუ ისე სახარბიელოდ მთავრდება-მეუბნება ირონიულად და ოთახს ტოვებს.

ყალბი ადამიანები

დავიწყებ იმით, რომ იდეალური ადამიანები არ არსებობენ, არ არსებობენ იდეალური მეგობრები, სიყვარული, დედობა, და-ძმა. უბრალოდ, მრავალი ცხოვრებისეული გამოცდილების გამო, ადამიანებმა დაკარგეს რწმენა იმ იდეოლოგების მიმართ, რომლებიც სულში მქონდა.

განსაკუთრებული შეცდომა (ნაწილი 3)

გოგოებმა ეგრევე შეგვამჩნიეს და უხეში, დამცინავი სახეებით გვიყურებდნენ. ბოლოს იმდენად მივუახლოვდით მაგიდას რომ თამაშში გართულმა დათიმაც შეგვამჩნია. - ნუციკო მოვიდაა თქვა გახარებულმა და ჩემსკენ წამოვიდა. მომიახლოვდა და ჩახუტებას აპირებდა. მე ნერვები

ბეჭედი 3 (თავი)

ანიტას და ქალების სიცილზე ყველამ მათკენ გაიხედა,ლუკას არ გამოპარვია დიმიტრის მზერა ანიტას რომ უყურებდა. -ქრისტო ყავას მიდუღებ თუ რას აკეთებ ამდენ ხანს? -მაცლი ახლა თუ შეგატოვო ეს ჭიქა ხელში?

აბა,აბა(მეშვიდე ნაწილი)

-იკა გამიშვი-თავისივე ხმა ეუცნაურა ნარეს და ზემოთ გაკავებული ხელების გამოხსნა ცადა,როცა ბიჭმა უარესად შებოჭა. Მისი სიტყვები ბიჭმმა უბრალოდ ნაგავსაყრელზე მოისროლა და ხალებისაკენ დაიხარა,რომლებსაც ბოლო რამოდენიმე წამი მონუსხული უყრებდა.ყელთან რომ

დრო! თავი 15

- შენი უნდა მეშინოდეს? - მაშაა რა ფიქრები გაწუხებს, ჩაცინებით უთხრა და თავზე ხელი პატარა ბავშვივით მოუსვა, - წამო წამო გვიანია უკვე, ხელი გაშალა წინ წასულმა და მაშომაც უცებ რომ შეუცურა ხელი ღიმილით დახედა,

ბეჭედი 2 (თავი)

მთელი გზა მშვიდად იმგზავრა,მაგრამ როდესაც სოფლის ასახვევს დაადგა ზუსტად მაშინ მაღალი სიჩქარით მიმავალმა მანქანამ ისე ცუდად ჩაუქროლა რომ ანაბელმა შიშისგან ძლივს შეძლო რულის დამორჩილება და მერე დამუხრუჭება

ბოლო მსხვერპლი(თავი 1)

კუთხეში მჯდომი იმედიანი თვალებით უყურებდა ბიჭს, რომელსაც ხელში ბურთი ეჭირა, და ფარს უყურებდა. ახლა წამების ამთვლელს დააკვირდა, წითლად დაწერილი 5 წამი რომ შენიშნა, ნერვიულად აამოძრავა ცალი ფეხი, და თითების წვალება დაიწყო რომლებიც გაყინული ჰქონდა.