ჩონჩხით აგებული ტყავი [სრულად]

1894 წელს ბრიტანეთის ისტორიაში,ყველაზე დიდი ხანძარი დაიწყო.. ცეცხლი ღარიბი უბნების დიდ ნაწილზე გავრცელებულიყო. ქალაქში ჭორი გაჩნდა, რომ ხანძარს ბრიტანეთში მცხოვრები ამერიკელი მოწინააღმდეგეები აჩენდნენ.

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 1 )

- სამუშაო ოთახში შევედი მასთან, ფული ვთხოვე... მერე... გინდა გითხრა მერე რა მოხდა? ჩაიხადა, მითხრა მის წინ დამეჩოქა და მოვფერებოდი, რა მოხდა ხმას ვერ იღებ? მეც ასე ვიყავი მაშინ...

მკვლელობა შავი იებით (თავი 10)

ახალ ყავისფერ კაბაში გამოწყობილი ემა ალეხოს გვერდით იდგა და ღიმილით სავსე ჯდებოდა მანქანაში, როცა ერიკმა დაინახა და გაბრაზებულმა დაარტყა საჭეს ხელი: _ ბედავს და ჩემს გოგოს კაბის ელვას უკრავს!!! _ თქვა ხმამაღლა და ქალს გახედა, რომელსაც ალეხომ

პირადი მცველი თავი (8)

შენ, ამაზე ნუ დარდობ სანამ მამაშენი დაბრუნდება ჩვენ ,უკვე ქალაქში ვიქნებით..- დაამშვიდა გოგონა.- კარგი, წავალ რამეს მოვამზადებ, ალბათ ძალიან მოგშივდა არა ?დილითაც არაფერი გიჭამია. - მაიამ მხოლოდ, თავი დაუქნია შემდეგ კი წამოდგა

განაჩენი (სრულად)

-ატოშ,სადაა ჩემი გოგონა?!-სრულიად მტვერში ასვრილმა ვკითხე.. გამოცვლილი მეჩვენა. თითქოს,სევდით დამყურებდა.. თვალები უკიდეგანო ჯავრით ჰქონდა სავსე და პირველად,ის ვერ მისწორებდა მზერას.. -მკვდარი დაიბადა ათანასია..

ვანგასი ვინ ხარ? 'სრულად'

- ისე მთავარია მანდ " მას წაიხარეთ" თემა არ იყოს თორე მაიკის გახდას რა უჭირს დააყოლა და წასასვლელად მოემზადა, ამაზე რეალურად გავოგნდი და წამით ვერ ჩავწვდი კიდეც - და ხო ჩემი მაიკა შენ უფრო გიხდება

დევდარიანები(თავი 2)

შუა ღამე იყო, თითქოს ისევ ელოდა მას, მაგრამ უკვე წასვლის დრო იყო. ორი ჩემოდნით ხელში გავიდა სახლიდან, და კორპუსთან მდგარ ტაქსიში ჩაჯდა. ერთი დღით ადრე ჩასულს იცოდა რომ ყველას გაახარებდა.ენატრებოდა თუ არა თბილისი? მისთვის მნიშვნელობა არ ჰქონდა,

პირადი მცველი თავი ( 7)

დილით , მია-ს ტელეფონი აღვიძებს. თავს  ზანტად წევს ტუმბოდან მობილურს იღებს და ცალი თვალით ეკრანს აკვირდება როდესაც ხედავს რომ უნივერსიტეტიდან ურეკავენ  სწრაფად ფხიზლდება და ზარს უპასუხა.

შემიყვარე (თავი 10)

-ისეთი ლამაზი ხარ.. ქალური და მომაჯადოებელი.. როგორ შეიძლება, ვინმემ გულგრილად შემოგხედოს.. შენი ღირსი ნებისმიერი კაცი ხომ ვერ იქნება..-თქვა ალექსანდრემ, ცოტა ხანში კი გააანალიზა თუ არა, რომ ზედმეტად მოუვიდა გრძნობების გამომჟღავნება, უხერხულად

Forbidden Passion

-რას აკეთებ?-ათრთროლებული ხმა, ვეღარ დავიმორჩილე... -მინდა რომ მთელი არსებით გიგრძნო. ერთ ხანს ვუყურე... შემდეგ პერანგში ხელი ჩავავლე, უხეშად გავწყვიტე ღილები და ისე დავეწაფე ბაგეებზე, ვერ გავიაზრე. იმხელა გამბედაობა მოვიკრიბე, თავადაც ვერ ვიჯერებდი.