ძველი პიანინო - 50

პიპას მწვერვალისკენ მიმავალი გზა, სადღაც ჰაერში გაიფანტა... ბაბუ საშინლად დაღონებული იყო. როგორი იმედი ჰქონდა, ბიჭი კარგ ოჯახს არის შეკედლებული და ახლა მშვიდად შემიძლია მოვკვდეო... მაგრამ, როგორ წესი გაჭირვებულ კაცს ქვა აღმართში კი არ მომეწია, წინ

უხილავად შემაყვარე თავი(13 თავი)

გეგას სიტყვებზე ორივეს გაეცინათ და ნინიმ მზერა კვლავ ვარსკვლავებზე გადაიტანა...გეგა იჯდა და უყურებდა ნინის .მას მუქი ფერის გრძელ თმაზე გეგას ნაჩუქარი მბზინვარე პეპელა ეკეთა,რომელიც მთვარის შუქზე ლამაზად ბრჭყვინავდა.ნინის თვალები ცისკენ

პროფესორი მეტიჩარა (1)

კინგ კონგისხელა ნაბიჯით მივიწევ წინ, ცაზე შავი ღრუბლები იყრება და თანდათან მერევა შიში, საგულდაგულოდ გაკეთებულ ვარცხნილობას სერიოზული საფრთხე ემუქრება. არა, ოღონდ ახლა არა ღმერთო! მე საცოდავი ათასში ერთხელ თუ მივჩლარტუნებ ქორწილში, ამ ჩემს

festina lente.(1)

-გოგონა არ იყო ძალიან ლამაზი,მაგრამ მას მხოლოდ მისთვის დამახასიათებელი შარმი და მიზიდულობა ქონდა.თანდაყოლილი სურნელი და მუქი მწვანე თვალები,რომელიც ბიჭებს ხიბლავდა.ერთი შეხედვითაც ეტყობოდა,რომ განსხვავებული იყო.ყელზე პატარა შრამი ქონდა.იგი არასდროს

სიმშვიდემდე შეშლილი(8)

-დავწერ ამას და წავალ ... ან მარიამს დაურეკე ავუხსენი და აგიხსნის ...- დგება და მიდის . არც მიყურებს აი ასე უბრალოდ აპირებს ოთახიდან გავიდეს -სად მიდიხარ -კარგი ბიჭის ნიღაბი მომბეზრდა და ვინმესთან მონსტრად უნდა ვიქცე.

ცოდვილი მამაკაცი ( XI)

ამ მგზავრობას ვერ ვეგუებოდი და დედამიწაზე ფეხის დადგმა მინდოდა. ამ ხალხს მოვშორებულიყავი და ასეთ ხმაურიან გარემოს .-მოკლედ მეგობარო , გემშვიდობებით . თუმცა მომავალში აუცილებლად შევხვდებით ერთმანეთს . ამ დროს იმ მეეტლემაც ჩამოიარა, რომელიც გუშინ

ნამდვილი სიყვარული (9)

ნიკი იმ იმედით გავათავისუფლე რომ შვებას ვიგრძნობდი, მეგონა ეს ჩემს სულსაც თავისუფლებას მოუტანდა, ვიმედოვნებდი რომ ჩემი ყოველი ამოსუნთქვა მტკივნეული არ იქნებოდა, ვიმედოვნებდი რომ გასულ წელს მოპოვებული გამარჯვებით ტკბობას შევძლებდი და ამ გამარჯვების

მარტო [სრულად] +18

არ ვიცი ვინ ვარ, რა მქვია, სად ვცხოვრობ და რა ენაზე ვსაუბრობ. მე ვიცი მხოლოდ ეს წვა და ეს გაუსაძლისი სიამოვნება, ტკივილი, რომელიც არანაირ ტკივილს არ ჰგავს. ყველაფერი მტკივა, ის ყველა ატომს ეხება. არ მიტოვებს ადგილს არც სხეულზე და არც სულში, რომელსაც

მთვარის მეგობარი (თავი 4)

მიუხედავად იმისა, რომ ეს ბიჭი საშინლად მაღიზიანებდა, არ მომწონდა, რომ ასეთს ვხედავდი. არ მომწონდა კი არა ვგიჟდები ასეთს რომ ვუყურებ. ჩემი პატარა ფეხებით გავრბივარ და წინ ვესვეტები. - რა გჭირს? - ვეუბნები და სახეს ხელებით ვუჭერ. - ახლა მე დავიღალე. -

ბედნიერების რეცეპტი (მეოცე თავი)

ადამიანი თითქოს ყველაფერს ეჩვევა, უბრალოდ მიჰყვება ცხოვრების დინებას და მექანიკურად მოქმედებს. ახალი ცხოვრების წესი უკვე ტრადიციად ექცათ ქართველიშვილებს. ყოველ კვირას ჯერ ბავშვთა კოლონიას სტუმრობდნენ, იქ ნახულობდნენ შვილობილს. შემდეგ ვაჟის