შემთხვევითი არჩევანი(ნაწილი15)

დემეტრეზე რომ გაიგებს? ბავშვი რომ წამართვას, მერე რა მეშველება? არა, ვერ წამართმევს. არ გავატან. მთელი ძალით ჩავეხუტე შვილს და ცრემლები გადმომცვივდა. მთელი ძალით ვეკვროდი, არვიცი როდის ჩამეძინა. დილით მაღვიძარამ გამაღვიძა, გვერდი მობეზრებულმა

ირონიის მეფე და ცინიკოსი დედოფალი^^(საცდელი თავი)

-ნასწია მოკალი ეგ ნაძირალა-ვსკდები სიცილით და სანამ თავს შევიკავებ უკვე ასფალტზე ვარ გართხმული. -აეეეეეე, აცეეეე ვიროოოო-ღმუის ნასწია და უკვე სუნთქვა ისე მეკვრება ეჭვი მაქვს მალე აბადონს ვნახავ. -ნასწია, შემიბრალე რააა-მთელი გულით ეხვეწება მისტერ

გრძნობების მორევში

ცხოვრება სიურპრიზებითაა სავსე,ისეთ დროს გეწვევა ბედნიერება როდესაც არ ელი, ნათქვამია განსაცდელი წავა და დიდი ბედნიერება მოვაო, ჩემს შემთხვევაშიც ასე მოხდა....... ბაბუას გარდაცვალების შემდეგ თითქოს ცხოვრება ჩემთვის უხალისო და უინტერესო გახდა, რთულია

CELEBRATION OF LOVE (პირველი და მეორე თავები )

ზღვა რა ლამაზი და უკიდეგანოა, არა? მაგრამ ამავდროულად საშიში. მაგნიტივითაა, მისკენ გიზიდავს, გექაჩება და ცდილობს ჩაგითრიოს. ვისაც ცურვა შეუძლია ფსკერამდე ჩასვლას შეძლებს და მის უკიდეგანო სილამაზეს ბოლომდე იხილავს. ის კი, ვინც ცურვა არ იცის მხოლოდ

დაბრუნება (თავი 1)

მონატრება ყველაზე საშინელი გრძნობააო ამბობენ. ალბათ თქვენც ბევრჯერ გაგიგიათ ეს ბანალური და უკვე ყველა მხრიდან გაცვეთილი ფრაზა. ეს ის შემთხვევაა, როცა ჩვეულებრივი, ბანალური სიტყვები რეალობას ზუსტად აღწერს. ბევრი რამე განმიცდია ცხოვრებაში. კარგიც და

ერთმანეთისთვის (თავი 1)

-გიყვარს და უთხარი რა! რამდენ ხანს უნდა იარო ასე, ვერ ვხვდები-უკვე მეასედ უმეორებდა ამ სიტყვებს რატი ირაკლის -ვერ ვეტყვი რატი, ვერა ვახ! არ იცნობ? იმ დიდი ტკივილის მერე აღარ უნდა არც შეყვარებული, არც ქმარი და არც არავინ ეგეთი -ირაკლი შენ რაიცი რა

ძველი პიანინო - 31

ფიფოს გული შეკუმშა, დანაშაულის გრძნობა ისე მოაწვა ყელში, ლამის სუნთქვა გაუჩერა... მხატვარი ღიმილით შეჰყურებდა... ნახატი მართლაც მშვენივრად შესრულებული. ფიფო თვალს ვერ აცილებდა მიმის მოშიშვლებულ ზურგს... არა რა... მართლა დამნაშავე იყო, ნამდვილად

პროფესია ჰაკერი... (5 თავი)

_წავედი, უკან მოვიტოვე საქართველო და საშინელი მოგონებები რომლებიც მართალია არასოდეს დამტოვებენ მაგრამ რაც მთავარია ხომ მოვიტოვე უკან. _წავედი, რაღაც ახლის იმედით წავედი. მაგრამ აუცილებლად დავბრუნდები, არვიცი რას გავაკეთებ დაბრუნებული,

ცხოვრება გრძელდება _8_

მეც მთელი ძალით მოვუჭირე ხელები და ღრმად ჩავისუნთქე, მისი სუნი, მის სუნს სამას კაციან ტრანსპორტშიც კი გამოვარჩევდი, სასიამოვნო სონამოსა და სიგარის სუნი ერთად, მისი სუნი მამშვიდებდა, ჩემთვის ისევე როგორც თავად მისი სუნიც კი ნარკოტიკივით იყო, მისი

"ნი" "ნე" (თავი5)

ვნების საფუძველია სისხლის დუღილი, წარმოშობილი უცნობი შედეგების მოლოდინიდან, რომლებიც ძალზედ მაცდუნებელია ადამიანის ცნობისმოყვარეობისათვის. თამაშთა მრავალფეროვნების მიუხედავად, მათკენ მიზიდვის მთავარი მიზეზი სწორედ ისაა, რომ ისინი აჩქროლებენ სისხლს