სიყვარული გიჟების წესებით VIII

მიყვარდა, დიახ მე უკვე ყველაზე და ყველაფერზე მეტად შემყვარებოდა. მიყვარდა მისი მაცდური გამოხედვა. მიყვარდა მისი სახე. მიყვარდა მისი სახელიც კი.მაგრამ ეს არ იყო სწორი, მე არ უნდა შევყვარებოდი, მე მას გულს ვატკენდი მე ძალიან ცუდი ვიყავი, მე მისთვის

ჩემი წამიერი პაემანი (დასასრული)

და ალბათ ეს იყო საწყისი წამი,როცა ან მე, ან თავად ის, უნდა მივსულიყავით ერთმანეთთან და ერთი, უაზრო სიტყვა გვეთქვა. თუნდაც სრულიად არაფერი... უბრალოდ რამდენიმე სანტიმეტრით დაშორებულებს, ეს მოულოდნელი ემოცია დაგვეფიქსირებინა და მერე ...

ნოემბრის 13 (თავი 2)

"ცოლი არ მყავს და არც უნდა მყოლოდა!" -ფრაზა რომელმაც იმაზე უფრო მეტად დამაბნია ვიდრე წარმოვიდგენდი. ჩემი არეულ-დარეული ფიქრები კიდევ უფრო ამირია.. თითქოს ჩაახშო და ზემოდან რაღაც შავი ფარდა გადააკრა, რომელსაც ვერ ვწვდები. უფროსწორად დემეტრე არ

ჰილეგი (8)

თითქოს, უზომო ბოროტებას იტევდა, მაგრამ მაინც, ქეთის მისი გამეტება არ შეეძლო. „ვითომ იმის ღალატი, რასაც შენად ვეღარ აღიქვამ, - ღალატია?“ ქეთი შეჩერდა. ჩამოგორებულმა ცრემლებმა ყელი დაუსველა. „ღალატია“ დაასკვნა კიდევ ერთხელ. ვეღარაფერი უთხრა,

გაბრიელ ლიპარტელიანი! (10)

-ხუჭუჭა როგორ ხარ გოგო ასე უნდა დავიწყება?... დამიანი გოგონას გაბრაზებაზე გადავიდა... -ჰო მგონი ყველა დაიბნა... გაბრიელმა სიყვარულის თვალები მოავლო ყველა მათგანს..

ის,რაც არ მეკუთვნოდა (თავი 6)

-შემიძლია მე გაგისინჯო საჯდომი-მისი ტუჩების სიმხურვალით აფორიაქებულმა,ვერც ვიგრძენი როგორ ჩამიცურა მარჯვენა ხელი და ცალ დუნდულაზე ძლიერად მომიჭირა-მგონი რაღაც დაგეტყო,რას იტყვი?-ისე ახლოს მედგა და მისი ხელი ფათური ისე მაგიჟებდა,რომ რამდენიმე წამი

შენ მაინც დარჩი (თავი 1)

მე მინდა შევეცადო და სიტყვებით გადმოგცეთ რას გრძნობენ ისინი ვინც,ზამთარში ფოთოლშემოცლილ გაშიშვლებულ ხეება ემსგავსებიან მათი მარტოსულობით,მარტო სულობით,იმიტომ რომ,ისინი მიატოვეს ან სიკვდილმა შთანთქა მიწის დახმარებით.მათი,საკუთარი საყვარელი

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (17-ბონუს თავი)

-ლიკუნა გაჩერდით!-წივილით ვიშვერ ხელს,გვიანია! ფილმის კადრივით ვხედავ დაცურებული ლევანის დაღებულ პირს და ნეფე-დედოფალი იატაკზე იშხლართება,ინსტიქტურად ვიწევი წამოსაყენებლად.ფეხქვეშ მიწა მეცლება,ჰო თუ ლოგიკურად ვიმსჯელებთ ეს ბაჩუკის შემდეგი ილეთი არ

ჩემი გულის ქურდი .( I თავი )

მე მქვია ალექსანდრა ,ვარ 17 წლის .ვსწავლოდ მე-12 კლასში .მამაჩემის სამსახურის გამო ბევრი სკოლა მქონდა გამოცვლილი ამიტომ სკოლის პირველი დღე არ მანაღვლებდა. 12 წლის ასაკში დედა გარდამეცვალა ამიტომ მამა მზრდიდა ,რომელიც თავისი სამსახურის გამო დიდ დროს

იძულებითი ქორწინება (11)

*ჯონკუკის დაბადების დღე, დილა * -მის ჰეილი!- გასახდელში შემომივარდა სიუ, თან ბოლოხმაზე კიოდა და ძვლივს სუნთქავდა. ახლოს მოვიდა, წელში გასწორდა და 32 კბილით გამიცინა -საქმრო გირეკავთ. -კარგი, მადლობა- მეც გამეღიმა, ისეთი საყვარელი იყო.-გისმენ ჯონკუკ.