წვეულების დაჭრილი დედოფალი. (I)

დღე მართლაც ცუდად დაიწყო. დაიწყო და დამთავრდა კიდეც. კარგ ხასიათზე ვიყავი, სანამ დამირეკავდნენ და... – თუ არ მივიტანთ, ყველგან გვიპოვიან და მოგვკლავენ, გესმის?...ალო...ელენა... მართალია, ახლა არ მქონდა იმის განხილვის თავი, მომკლავდა თუ არა ვინმე.

შთაგონების წყარო (III ნაწილი)

"როგორი ფრთხილი ხარ, ამიტომ ვართ ჯერ კიდევ უცნობები?" "მეტის მოლოდინი გაქვს?" ისევ მაბნევს, წესით ყველაფერი პირიქით უნდა იყოს, მე უნდა ვწერდე ამას და მე უნდა ვაბნევდე მას და არა ის მე, მაგრამ ვხვდები რომ ამაზე რამდენიც არ უნდა ვიწუწუნო მაინც

ერთხელ დაშვებული შეცდომა(თავი 11)

-სანამ შენი პატარა ტვინი ამას ვერ შეიგნებს მაქამდე გაგიმეორებ-დამიყვავა.უტაქტო არსება.ეს ვირი.არმინდა მისსახლში .ისედაც ძლივს გამოვიპარე და ისევ უკან მაბრუნებს?რა უსამართლობაა -თუ ჩემს რამდენიმე წინადადებას დათანხმდები შენთან ვიცხოვრებ-მაინც

შენ შემცვალე (Chapter 17)

- თავდაცვაში რას გულისხმობ? - იდაყვებით მუხლებს დაეყრდო და წინ წაიწია. - მინდა იარაღის ხმარება მასწავლო ! - ეს რაში გჭირდება?!

დედის მოლოდინში

ეს ყველაფერი თავიდან ძალიან ჩვეულებრივად დავიწყეთ. სამსახურში სტანდარტული მუშაობის პროცესში გადავწყვიტეთ, რომელიმე უპატრონო ბავშვთა სახლს დავხმარებოდით. ტანსაცმლის გაჩუქება ჩემი მოგონილია, გადავარჩიე ერთი კარადა ტანსაცმელი, დავახარისხე და დავდე

წითური ლედი (თავი 1)

1827 წლის 5 მაისს დაიბადა პატარა ეკატერინა, რომელსაც მშობლები მოფერებით ხარ კატოს ეძახდნენ, ხან ეკას. ბავშვობიდანვე ეტყობოდა, რომ საოცარი სილამაზე უბოძა ღმერთმა. მისი ჭითური სქელი თმის ნაზი ნაწნავი საოცრად უხდებოდა მის თოვლივით თეთრ კანს, ვარდივით

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (7)

გასახდელში მომხდარი ამბის შემდეგ ერთი კვირა გავიდა, ამ ხნის განმავლობაში ალექსანდრე თვალითც არ მინახავს, სხვა ინსტრუქტორი მყავს, ალისამ მითხრა რომ დავალებაზეა წასული ანკარაში, მეც არაფერი მიკითხავს მეტი. მე ისევ დილის 6ზე ვდგებოდი, ვვარჯიშბდი, წყალს

ცხოვრება გრძელდება... _1_

მხოლოდ ერთი სახლიმინდა ტყეში რომ მუდამ ბუხრის წინ ვიჯდე და წიგნს ვკითხულობდე,ვეღარ ვიტან ამ უჰაერობას და ამდენი თვალთმაქცი ხალხის გარემოცვაში ყოფნას რომელთაც თითქოს უყვარხარ. არასდროს მიყვარდა კლუბში და გასართობად სიარული, ყოველთვის ბევრ საყვედურს

ბნელი წარსული ნათელი ოცნება (თავი 1)

„ნიკოლ. არ ვიცი როგორ დავიწყო ამ წერილის წერა... ჩემო პატარა გოგონავ, მაპატიე... მინდა იცოდე რომ შენთვის მე ყველაფერი კარგი მინდა რაც ამ ქვეყანაზე არსებობს. ბოდიში იმისთვის რომ ასეთი პატარა მიგატოვე, მაგრამ დაგტოვე იმ იმედით რომ უფრო კარგი მომავალი

ბაბნიკი შემიყვარდა (სრულად)

იყო ერთი გოგონა სახელად ნინუცა მაღალი გრძელთმიანი ძალიან თანამედროვე ყავდა ორი საუკეთესო მეგობარი ანა და მეგი რომლებიც სიგიჟემდე უყვარს. ნინუცას დედა-ნინუცა დიდი სკოლაში წასვლის დროა ადექი