გოგონა ხიჯაბში

-ამირა ! დამპალო ქორწილის მერე არ მინახიხარ . -აღრიალდა მთელ ხმაზე ადილა . ამის გაგონებისას მიუვარდი და პირზე ხელი ავაფარე. -გოგო გაგიჟდი ? გინდა ყველამ გაიგოს რომ ...-უცებ გავჩუმდი და თვალებით ვანიშნე რა სიტყვის თქმაც მინდოდა . -უი ხო მაპატიე .-

საბედისწერო რომანი თავი4

პალატაში გახევებული ვიწექი არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა,ვაითუ მართლა ორსულად ვარ ეს როგორ უნდა ვუთხრა სანდროს, მაგრამ იმედს ვიტოვებ რომ ასე არ მოხდეს და მე არ ვიქნები მისგან ორსულად. ფიქრებიდან ექთანის ხმამ გამომიყვანა,სანდრო გარეთ იყო მიცდიდა, მე

Love is...(3)

-ქეეეთაააააა.-დილით ევას ყვირილი მაღვიძებს, ნუ ღრიალი რა ყროყინი, ნუ ყროყინი რა ბღავილი, ნუ მოკლედ ისეთი ხმა აღმოხდა მიცვალებულის დამტირებლებს, რომ აქვთ ხოლმე. -მოკვდა ევა ვინმე?

სიმპათიური სტუმარი ( 22 თავი)

დილით საოცრად სასიამოვნოდ გამეღვიძა. გუშინდელი დღის გახსენებაზე გამეღიმა. ძალიან მიანტერესებდა მშობლების ემოციები.სწრაფად მოვემზადე და მისაღებში გავედი. დედ-მამა დივანზე იჯდნენ და რაღაცაზე ლაპარაკობნენ. მე რომ დამინახეს გაჩუმდნენ და ღიმილიანი

ხის სკამი (4)

- და იქნებ მე არ მოგყვები? - ნაბიჯი შევანელე. - კაი, რა იყო? მართლა კი არ გიტაცებ. - მანქანაში ჩავსხედით. აქ უკვე ისევ ისე დავიწტეთ საუბარი, გულახდილად. - ჩემს ადგილზე უნდა მიგიყვანო. - სად?

საბედისწერო რომანი თავი-3

მეორე დილით თავის ტკივილმა გამაღვიძა, თავში გუშინდელი საღამო ამომიტივტივდა, თვალების გახელა არ მინდოდა, ყველაფერს ერთად ვგრძნობდი ტკივილს დამცირებას და სირცხვილს, ჩემი თავი მძულდა ეს როგორ გავაკეთე,ახლა უკვე ჩემი თავისიც კი მრცხვენოდა. ცალი თვალი

იყალთოელი ბიჭები ,,ორღობეში"" (ნაწილი 4)

მშვენიერი ბაღჩა-ბაღის გვერდით კოხტა სახლი მოჩანდა. წინ მწვანედ აბიბინებული ეზო ჰქონდა. კაკლის ქვეშ სანდროს თათარით სავსე დიდი თეფში ედგა და თავდახრილი შეექცეოდა. იქვე პატარა, სკამზე, მამიდამისი ჩამომჯდარიყო.არა, შვილი, არ შეიძლება, რა გაქვთ გასაყოფი

ორმაგი გრძნობები(12)

-ნუ ხარ საზიზღარი - ხელი მომარტყა და თვითონაც დაიწყო სიცილი. მალე კარგ ხასიათზე დადგა და აჟღურტულდა. სხვებზე საუბრობდა და გეგმებს აწყობდა.ა ქედან ისე არ წავალ თაის და დაჩის ამბავი თუ დეტალებში არ გავიგეო და მერე წავიდა.

ნაკვალევი (სრულად)

-დრაგ!... დრუგ!.... დრაგ!.... დრუგ!....-ისმის მძიმე სამხედრო ჩექმების ხმა. თითოეულ ნაბიჯს წინ უწრებს თვლა: - ერთი!.... ორი!... ერთი!... ორი!... - სამხედრო ფორმაში ჩაცმული ბიჭები მწყობრი ნაბიჯით მიიწვენ წინ -სდექ! - ისმის მეთაურის ბრძანება. სივრცეში

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (6)

ალექსანდრეს გასვლის შემდეგ სწრაფად ჩავიცვი შავი ლასინისმაგვარი შარვალი, შავი მაიკა და ბათინკები, აქ ყველას ასე ეცვა, სულ შავები. სველი თმა უბრალოდ ავიკეცე და კარისკენ წავედი, სადაც ალექსი შემეჩეხა, გაბრაზებული აღრ ჩანდა მაგრამ ისევ ისეთი მკაცრი იყო