"Philophobia" (სრულად)

"შიში სიყვარულისა" გაუცნობიერებლად იდებს შენს სულში ადგილს და მთელ გონებას იცავს. უმიზეზოდ არაფერი ხდება.აკლებად დადიან.ათასში ერთი თუ გაიშხუილებს.ვხდები როგორ მიყურებენ თუმცა რატომღაც არავინ იწუხებს თავს მკითხოვს რა მჭირს.ძალიანაც კარგი.ლამპიონების

ჩემი სკოლა

თითქოს ჩვეულებრივი დღეა არა?თითქოს ვიღაც უცნობი ბავშვი მივდივარ სკოლაში სხვებივით. მე მათ ვაკვირდები ღიმილიან სახეზე და ვუყურებ მათ ნაბიჯებს სკოლაში რომ მიიჩქარის. უფროსებისგან მესმის ხოლმე ნეტავ სკოლის პერიოდში დამაბრუნაო(კადრი უფროსი როგორ უყურებს

წარსულის ბილიკი 2

ნოდარ დუმბაძე ამბობს: ,,სიყვარული ყველაზე დიდი ნიჭია, რაც კი ღმერთმა ადამიანს უბოძა... და უბედურია ის კაცი, ვინც ამ ნიჭის გარეშე წავა წავა ამ ქვეყნიდან.“ მართლაც, რომ ასეა! იცით, მართალია ჩემი ისტორია კონკიასავით არ დასრულდა, თუმცა მე არ ვნანობ,

სვანური ვერდიქტი (18 თავი)

-ხშირად ბედნიერ მომავალს მხოლოდ ერთი რამ უშლის ხელს - რთული წარსული.. რთული, ტკივილით აღსავსე, ჩაგაფრინდება თავისი უზარმაზარი, ბოროტი კლანჭებით და ამოსუნთქვის საშუალებას არ გაძლევს.. დადიხარ იმ ადგილებში, სადაც ყველა კენჭი, ფოთოლი, სახლი და ვინ იცის

ის (12)

-წინ იყურე,-დავიღრიალე როცა კარლოსმა უკან გამოიხედა ამ წამის განმავლობაში რამდენიმე რამ მოხდა კარლოსმა სასწრაფოდ გაიხედა წინ და დაამუხრუჭა რადგან ჩვენ წინ ვიღაც დაეცა. -ბელა?-თვალები გამიფართობდა

ველური ორქიდეა (11 თავი)

_არც ნიკოს შარშანდელი დაბადების დღიდან არ გახსოვარ? - მკითხა აბაშიძემ. ამის მოსმენისას, აი რასაც ჰქვია, ყბა ჩამომივარდა. მეთქი რაა? - თუმცა რას გემახსოვრები, მე რომ სუფრას შემოვუერთდი შენ ისეთი მთვრალი იყავი ლამის მცემე საპირფარეშოსთან. წაბანცალდი

უცნობის წერილები

ყველაფერი მაშინ დაიწყო როცა 18 წელი შემისრულდა ჩემს ცხოვრებაში ახალი, დამოუკიდებელი ეტაპი დგებოდა მაგრამ ეს ყველაფერი დიდად არ მიხაროდა, მოხუცივით მეზარებოდა დაბადების დღის გადახდა, მეგობრები , საჩუქრები და რაც ყველაფერ ამას ახლავს, მხიარულება.

Woman versus society!(სრულად)

სულელები და სუსტები ბრმად და გაუაზრებლად მისდევენ საზოგადოებაში დამკვიდრებულ სტერეოტიპებს და ტრადიციებს ხოლო ჭკვიანები იაზრებენ და ფიქრობენ სწორია ეს ყველაფერი თუ არა! დაახლოებით ოცდათორმეტი წლის წინ

ტკივილგამაყუჩებელი (თავი 6)

მე რომ მიყვარდა აი ისე, ბედნიერებისგან გაეცინა რამოდენიმეწამიანი დუმილის შემდეგ. ისე მაგრად ჩამიკრა გულში მეგონა ჩემში შემოღწევას ცდილობდა. ემოციებით გულაჩუყებულმა კიდევ უფრო მოვუმატე ტირილს. და მგონი ამით ძალიან გავაბრაზე. მომენტალურად გამწია უკან

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (8)

-კარგი ჩემი თავი ჯანდაბას მაგრამ ბავშვი მაინც არ გეცოდება?-ვყვირი ბოლო ხმაზე და ხელს მუცელზე ვიდებ. არ გაგეცინოს კატო ააარ გაგეცინოს! ყბაჩამოვარდნილი ონიანი და უფრო ყბაჩამოვარდნილი გოგო ჩემსკენ ბრუნდებიან. -რას აკეთებ?- თვალებს მიკარკლავს,ჰაჰ პირი