"hopeless" (თავი 5)

ნიკა წამოდგა და პირდაპირ აბაზანისკენ დაიძრა, შემდეგ ოთახში შევიდა ჩაიცვა და იქიდან საოცრად სიმპათიური გამოვიდა, უხდება შარვალ-კოსტუმი: -ანო დღეს სამსახურში რაღაც წვეულება გვაქვს და შენც უნდა წამოხვიდე -რა მინდა მე იქ? -ყველა თავისი ცოლით

მეგობრის შეყვარებული (სრულად)

-კარგი რა სად არიან აქამდე? -მოვლენ.დათო შემპირდა რომ აუცილებლად მოვა. -საიდან იცნობ? -ფეისბუკზე გავიცანი -ყოჩაღ!ამდენი ხანი ფეისბუკზე გაცნობილ ტიპს ველოდებით! -ხომ გითხარი მოვა. -ხუთ წუთში თუ არ მოვიდა მივდივარ! -კარგი მარიამ.

უშენობა ვისწავლე(8)

დღეს მივფრინავთ მე და დედა უნდოდა ახალ წელს აქ შევხვედროდით მაგრამ მე მინდოდა წასვლა ამიტომ დამთანხმდა...თვითმფრინავი მიწას მოშორდა ზევით ზევით დაიწყო სვლა როგორ მინდა შემეძლოს ფრენა მინდა იმ ღრუბელს შევეხო ფანჯრიდან რომ ჩანს...აპირველი სიყვარული

მამა ახლავე ციდან ჩამოდი II

- რა გნებავთ?? - მე უბრალოდ მაინტერესებდა რას კითხულობდით?- ისე თავდაჯერებულმა თქვა ზაზამ, რომ გეგონებოდათ მართლა ეს აინტერესებდა - ლევან გოთუა - "ყინწვისის ანგელოზი".. დაგაკმაყოფილათ პასუხმაა??! - და ჭიშკარი შეაღო .. - ანგელოზი... ანგელოზი

შევსებული არსებობა 18,19,10,21,22

გული საშინლად უცემდა.. ფიქრის უნარი დაკარგა, მხოლოდ ის უნდოდა მალე მიეღწია კორპუსამდე და ნებისმიერი გემოს მქონე სიმართლისთვის თვალებში ჩაეხედა. რაც უფრო უახლოვდებოდა სახლს მით უფრო უჩქარდებოდა გული. სადარბაზოსთან ის საშინელი მანქანა დაინახა..

"Philophobia" (სრულად)

"შიში სიყვარულისა" გაუცნობიერებლად იდებს შენს სულში ადგილს და მთელ გონებას იცავს. უმიზეზოდ არაფერი ხდება.აკლებად დადიან.ათასში ერთი თუ გაიშხუილებს.ვხდები როგორ მიყურებენ თუმცა რატომღაც არავინ იწუხებს თავს მკითხოვს რა მჭირს.ძალიანაც კარგი.ლამპიონების

ჩემი სკოლა

თითქოს ჩვეულებრივი დღეა არა?თითქოს ვიღაც უცნობი ბავშვი მივდივარ სკოლაში სხვებივით. მე მათ ვაკვირდები ღიმილიან სახეზე და ვუყურებ მათ ნაბიჯებს სკოლაში რომ მიიჩქარის. უფროსებისგან მესმის ხოლმე ნეტავ სკოლის პერიოდში დამაბრუნაო(კადრი უფროსი როგორ უყურებს

წარსულის ბილიკი 2

ნოდარ დუმბაძე ამბობს: ,,სიყვარული ყველაზე დიდი ნიჭია, რაც კი ღმერთმა ადამიანს უბოძა... და უბედურია ის კაცი, ვინც ამ ნიჭის გარეშე წავა წავა ამ ქვეყნიდან.“ მართლაც, რომ ასეა! იცით, მართალია ჩემი ისტორია კონკიასავით არ დასრულდა, თუმცა მე არ ვნანობ,

სვანური ვერდიქტი (18 თავი)

-ხშირად ბედნიერ მომავალს მხოლოდ ერთი რამ უშლის ხელს - რთული წარსული.. რთული, ტკივილით აღსავსე, ჩაგაფრინდება თავისი უზარმაზარი, ბოროტი კლანჭებით და ამოსუნთქვის საშუალებას არ გაძლევს.. დადიხარ იმ ადგილებში, სადაც ყველა კენჭი, ფოთოლი, სახლი და ვინ იცის

ის (12)

-წინ იყურე,-დავიღრიალე როცა კარლოსმა უკან გამოიხედა ამ წამის განმავლობაში რამდენიმე რამ მოხდა კარლოსმა სასწრაფოდ გაიხედა წინ და დაამუხრუჭა რადგან ჩვენ წინ ვიღაც დაეცა. -ბელა?-თვალები გამიფართობდა