გაბრიელ ლიპარტელიანი! (1)

თავი 2 * * * დილით ყველამ სანდროს სახლში გაიღვიძა, გაიღვიძა რა, ქორივით შეფრინდა მაშო სახლში , რაც გაიგო რომ თავისი ძმა ჩამოვიდა და ელვის სისწრაფით დაიარა ყველა ოთახი და გაბო როცა იპოვა ზედ შეახტა... -ჩემი სიცოცხლე ჩემი ძამიკუნკულა ჩამოვიდა და

ველური ორქიდეა (10 თავი)

_ რამდენს მალაპარაკებთ აქ თქვენ, მე! - წამოიყვირა უცებ უფროსმა არაბულმა მოთმინება გამოლეულმა, ხელი მომიქნია, გვერდზე გამწია, კიარა გამაგდო. აკოს მივეხაჯე. მერე ლიზის ხელი დაავლო და ძალით სცადა კარისკენ წაყვანა. ძმებმა ალყა შემოარტყეს მამას და დას.

ალისია 9

ხმას -გრეგორ !-მეორედაც ვყვირი,ამჯერადაც სიჩუმეა სახლში. ვინ შეიძლება ასე ჩუმად იპარებოდეს სახლში? გრეგორი შემოსვლის თანავე დამიძახებდა,სუზი მოსვლამდე დარეკავდა,ლიზა

უცნობის თვალთახედვა (ნაწილი II სრულად) 19:47

19:45 უაზროდ დავბოდიალობ ქალაქის ქუჩებში. მარტო ყოფნა, მუსიკა და მოწევა ნოსტალგიას მმატებს, თან თუ ამინდიც მიწყობს ხელს. ჯერ კიევის ქუჩას გავუყევი, მიხაილოვთან ჩავედი, ხალხი მრავლად ირეოდა, ამიტომ ფეხს ავუჩქარე და შიდა უბნის შემდეგ კი მშრალი ხიდის

ბაბი და დამიანე (თავი 5)

კიბეენზე ძალიან ბრთხილად გავუყევით.ყველანი ძალიან შეშინებულები ვიყავით. როდესაც პირველ სართულზე ჩავედით თომამ და მაქსიმემ ჩანთები საწოლიდან გამოიღეს და მიგვაწოდეს. დამიანემ კარები სწრაფად გააღო და პირველი თვითონ გავიდა.ჩვენც მას მივყევით.სწრაფად

ტკივილგამაყუჩებელი (თავი 5)

მონუსხულივით ვუყურებ ნიკოლოზის სახეს და დეტალებში ვიმახსოვრებ თითოეულ კონტურს. იმდენად კარგია დაუძლეველი სურვილი მიპყრობს,რომ ბევრჯერ ვაკოცო.

ის (7)

ორი კვირა გავიდა იმ არაჩვეულებრივი საღამოდან. მე ბედნიერი ვარ იმიტომ რომ ცხოვრებამ ნეითანი მაჩუქა. მაჩუქა ადამიანი ვისაც შემიძლია მხარზე სული დავადო და არ მეშინოდეს მისი. -ბელა მისმენ?-მკითხა საყვედურით -რათქმაუნდა რა შეურწყოფაა

ისევ ლამაზად თოვს (თავი 1)

- სერიოზულად დედა? - კარგი ბიჭია სიმპატიური, რაც მთავარია ბიზნესი აქვს კარგი - ბიზნესი? შენს შვილზე მნიშნელოვანი ვირაც ალექსანდრეს ბიზნესია? - არა, მაგრამ ის წარმატებულია შენ კი სწორედ ასეთ ქმართან გინდა ყოფნა

მივიწყებულთა კუნძული 6

ლამის კისერი მომწყდეს იმ მხარეს ყურებით და ველოდები რა წამს დაბრუნდება. არადა ალბათ ორიოდე წუთიც არ არის გასული. გოგონას, რომელსაც ცოტახნისწინ მთელ ჩემს ცხოვრებას ვუთმობდი,ახლა კი ისიც არ მინდა ჯონგინთან ახლოს იდგეს. "ჰანა გონს მოდი!" მკარნახობს

არჩევანი (თავი 1)

... სვეტისცხოვლობაა, დღეს საღამოს ვაკო უნდა ვნახო, ვნერვიულობ, რამდენი ხანია არ მინახავს, აუ რაჩავიცვა? ანასტასიას დავურეკავ....-რავი ეხლა მოვედი სახლში, შენ? -აუ რავი საბურთალოზე გავდივარ, ინგლისური მაქვს და მერე ვაკო უნდა ვნახო.. -ეს ის ვაკოა??