ალისია 7

აწერიათ სიძულვილი ჩემდამი,მიკვირს ორმა ერთნაირმა სად ნახა ერთმანეთი? თვალს ვარიდებ მათ და ცის კამარას ვუშტერებ მზერას,ყელში ბურთი მეჩხირება როგორც კი მაგონდება რომ გრეგორის საყვარელი ქალი ჩვენს ქორწილში არის,ის ქალი კი მე არ ვარ

წარსულის სიყვარული (ნაწილი 16)

სალო,,,აფორიაქებული შევარდა კაბინეტში მამაკაცი და თვალებ გაფართოვებულ წყვილს მიაჩერდა,,კარგია ლევან აქ რომ ხარ,,თქვენმა მეგობარმა ჯუღელმა დარეკა,შენთან საუბარს ითხოვდა,ვერ დაგიკავშირდა,მკვლელის ვინაობა დავადგინე და სასწრაფოდ

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 10) +18

დილით მზის სხივმა გამაღვიძა, მესიამოვნა თითქოს სული გამითბა. უხმოდ ავდექი და პირდაპირ აივნისკენ დავიძარი, განსაკუთრებულად ლამაზი დღეა, ოქროსფერი ფოთლებით გადავსებული ქუჩები, წუხანდელი წვიმისგან ისევ შემორჩენილი აქვს არემარეს წვეთები რომლებიც მზის

უშენობა ვისწავლე 4

გაკვეთილები დამთავრდა გუგასთან ერთად გამოვედი სკოლიდან და მანქანაში ჩავჯექი პარასკევია სამეცადინოც არაფერი მაქვს ამიტომ თავისუფლად შემიძლია გიორგისთან ერთად წასვლა კლუბში..სახლში მივედი არავინ დამხვდა ტელეფონი მოვიმარჯვე და ჩემთვის ერთ ერთ საყვარელ

საყვარელი ღიმილი და "ასდ" დაუსრულებლად (თავი 10)

დილით თავის ტკივილმა გამაღვიძა. ლოლა ბარგს ალაგებდა. მეც მივბაძე და ჩანთა ჩავალაგე. მანქანა დავიქირავეთ, რომ თამუნა თბილისში ჩამოგვესვენებინა. როგოგორც ავღნიშნე, მანქანას ტოტო გამოყვებოდა, ამაზე ორი აზრი არ არსებობს. დანარჩენებმაც ტაქსები იქირავეს

ჯანდაბა! (21)

-ბოდიში!-გულწრფელად თქვა და მაგიდასთან ჩამოჯდა-არ მინდა ასეთს მხედავდე! -ვიცი, არაუშავს, ჩემი ბრალია.-ვაღიარე (საკუთარ თავთანაც).ის ასეთია,ვერაფერს შევცვლი! -შეგვიძლია დავივიწყოთ რაც მოხდა?-ვერ მივხვდი კითხვა იყო თუ შემოთავაზება მაგრამ მაინც თავი

ტკივილგამაყუჩებელი (თავი 4)

ნიკო მთელი ძალით მიკრავდა გულში და მიმეორებდა როგორ ვუყვარდი. მეც უხმოდ ვტიროდი და შიგადაშიგ ყელში ვკოცნიდი საპასუხო გრძნობის გამოსახატად. ხმის ამოღების საშუალებას ყელში გაჩხერილი ბურთი არ მაძლევდა. ბოლო კოცნა მახსოვს ძალიან კარგად. მთელი ოთხი თვე

ყველგან გამოგყვები (14)

რატი და ნინა წამოდგნენ და გარეთ გავიდნენ. უკვე გვიანი იყო და ქუჩებში განათებები აენთოთ. გარეთ თოვდა და ამავდროლად საშინლად ციოდა. რატის ხელი ჰქონდა გადახვეული ნინასთვის და ისე მიყავდა.

მივიწყებულთა კუნძული 5

- თქვენ მწარედ მოგატყუეს. თქვენი შვილი თორმეტი წელი კუნძულზე იზრდებოდა და იცდიდა,როდის დადგებოდა დრო,რომ თქვენთან მოსულიყო.- თითქოს გაშეშდა. მიყურებს და თვალებიდან გადმოსული ცრემლებით ვხვდები, რომ ესმის რასაც ვამბობ.- და როცა ეს მოხდა და დააღწია

უნაკლო (თავი 1)

მე ნატა მაისურაძე ვარ. მშობლები პატარა ვიყავი როდესაც ავარიაში მოყვნენ და დაიღუპნენ. მე დეიდასთან გავიზარდე, 18 წლისამ დეიდაც დავკარგე და მარტო დავრჩი. მე ვცხოვრობ ლამაზ ორსართულიან სახლში, თუმცა ჩემთვის ეს არაფერს ნიშნავს მე ხომ არავინ მყავს