სამუდამოდ სიცოცხლეში (მეთორმეტე თავი)

ანდრეისთვის სიახლე აქვს სტივ უილსონს, რომელიც ასაკით ბენის ასაკს უტოლდება. -ბიჭებო არ მინდა წინასწარი დასკვნები გავაკეთო მაგრამ მოკლედ გეტყვით, ჯერ-ჯერობით დაკავებული ჯეკი ერთადერთი ეჭვმიტანილია და მისი მეშვეობით კვალზე გავალთ.

ჯიშკარიანის წესები (თავი 6)

-მეშინია იგივე არ მოხდეს, რაც ჩემთან სახლში მოხდა. შენთან მარტო რომ ვარ იმდენად ვიბნევი და ვპატარავდები, წინააღმდეგობას ვერც ფიზიკურს გიწევ, ვერც სიტყვიერს. მაშინებ, ალექსანდრე, მაგიჟებ და თან მაშინებ. -გაგიჟება ჩემი ნახე შენ, ამის.. საქმეს ვერ

როგორც ყველაფერს სიყვარილსაც აქვს დასასრული

მე ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვარ ზოგი მე მოსაწყენს მეძახის მაგრამ სულაც არ ვარ ასეთი.ვისთანაც მინდა მხოლოდ იმასთან ვარ მხიარულიც თბილიც და კეთილიც მაგრამ რატომღაც ეს სხვებს არ ესმით ჩემ დანახვისას იძახიან ნახე უკარება მოვიდაო უკარებას იმიტომ მეძახიან

მკითხველის ძიებაში 2

მივუჯექი ჩემს მაგიდას ავიღე რვეული და დავიწყე წერა.. მეზიზღება ცხოველი რებომელებსაც თავი ადამიანებად მოაქვთ,მეზიზღება ცხოველები რომლებსაც თავი ნებისმიერ სხვა ცხოველზე უკეტესად მოაქვს,მეზიზღება თავი რომ ვცხოვრობ ცხოველებში რომლებიც საკუთარი თავის

საყვარელი ღიმილი და "ასდ" დაუსრულებლად

-ვავა ვაჩე შენ საღოლ. კიდევ კარგი ის ვერ გაიგეს გუშინ ზურიკელას რომ მივყიდეთ თორემ ასიანი გაგიშვებდნენ. (დემეტრე) -ეეე ბიჭო მაგ ხუმრობა-ხუმრობაში დადგა ეს საქმე იმ სწერვუხა ნანასთან და ახლა ამან დამიწყო. ცოტა დასტოინად ბიჭო ცოტა არ გეკადრება.

ვერ ვხვდები,რა გინდა?

მოკლედ,რომ ვთქვა ნათიამ და გიორგიმ თავდაც არ იციან რა ხდება.ნათია გიორგიზე ბრაზობს, გიორგი ნათიაზე. -როგორ ხარ? (ნათია) -აუარმცალიამერემოგწერ (გიორგი) -იცი რააარი?რო გწერ მერე ვფიქრობ რატო მივწერეთქო, ხოდა აღარ მოგწერ (ნათია) -კაი

ქარიშხლიანი ღამე

ღმერთოო, ვერ აგიღწერთ რა დამემართა. მთლიანად წამოვხურდი და მთელი სხეული დამიბუჟდა სიბრაზისაგან. სასტიკად ვიუკადრისე „პატარა გოგო“ და მისი ირონიული, გამომწვევი მზერა.დღეს ორშაბათია და ლექციებისგან თავისუფალი ვარ. ისე შევადგინე გრაფიკი რომ სამი დღე

სიცოცხლის საათი 5

შენ გააფრინე გოგო?-ხელებზე მექაჩება -ხო გავაფრინე-ვყვირი ბოლო ხმაზე -შენ ახლა რა მითხარი გაანალიზე ნინა?-თვალებში მიყურებს,მე კი სიმწრისგან რას ვამბობ ვეღარ ვხვდები -ვაანალიზებ ლუკა!! არ ხარ აქ ყოფნის ღირსი,მატყუარა ხარ მძულხარ -რა მოგატყუე?-ახლა

მკვდარი ოცნებები 11

-დილამშვიდობისა ძილის გუდა -სანამ ხმას ამოვიღებდი მანამ მომესალმა და რამდენჯერმე ჩაახველა -დილამშვიდობისა. სად ხარ? -იქნებ ფანჯრიდან გადმოგეხედა? -ფანჯრიდან? -გაკვირვებულმა მაშინვე ქვემოთ ჩავიხედე. ლეო თავის მანქანას მიყრდნობილიყო და ღიმილიანი

წარსულის ლანდები

წარსულის კვალი სულ უფრო და უფრო აჩნდა მის ჩაღაბემულ დაღლილ თვალებს, მიუხედავად მისი ასაკისა და მიმზიდველობისა, ვინც მას კარგად დააკვირდებოდა აუცილებლად ამოიკითხავდა მასში იმ ტკივილს რაც 25 წლის ასაკამდე გამოიარა, თითქოს რა თითქოს არაფერი ის ხომ ჯერ