please be mine (სრულად)

შობის ღამეს, მაშინ, როცა უკვე ყველა იმედი და ოცნება განადგურებულია,"ვარსკვლავი ეცემა" და ცხოვრების რიტმულობას აყოლილი მარიამის ცხოვრება წამში თავდაყირა დგება. ერთ მხარეს მისი ოჯახი და მომავალი ქმარია,მეორე მხარეს კი ის ვინც ძალიან უყვარს.

ჯიშკარიანის წესები (თავი 5)

- როგორ... აქ ... რანაირად... წინადადებას ვერ ვაყალიბებდი, კანკალმა ამიტანა, საკუთარ სახლში ვიღაც ისე შემოიჭრა, არც გამიგია, ისე მიყურებდა ამხენი ხანი, ვერც შევამჩნიე და ეს უბრალოდ ვიღაც არ იყო, თბილისში ყველაზე საშიში ტიპი იყო, გოგოები ეცემოდნენ და

თბილისელები (2)

რა მოწიეს ასეთი?! ვერ ვხვდები, აქ ადამიანს რა უნდა გიყვარდეს ? თავს ვაქნევ და კიბეებს "ვესალმები" დასახრუკი პაპსკირისგან ვიცი,რომ თურმე ლიფტი 35 წელია რაც "ცოცხლობს". ტატას პადიეზდში შევედი. ფუფ,რა სუნია

ბედის საჩუქარი თავი 13

ქორწილის დღე მზიანი და თბილი გათენდა. უკვე იგრძნობოდა გაზაფხული. ნელ-ნელა ყვავილობას იწყებდნენ ხეები. ხოლო ყოჩივარდებს უკვე გაშლილიყვნენ. დილით ბედნიერმა გავიღვიძე მეც. სწრაფად გადავივლე წყალი და სალონში გავვარდი. დრო არც ისე ბევრი მქონდა. სტილისტი

კალეიდოსკოპი (VII თავი)

ცოტა ხნით სიჩუმე ჩამოწვა. ფანჯრიდან ახლად გამონათებული მთვარის ვერცხლისფერი სინათლე დამრეცად შემოდიოდა და საწოლს ეფინებოდა. გოგონა ზურგზე იწვა და მზერა ჭერს იქით არსებული უსასრულობისთვის გაესწორებინა. მისი ფერფლისფერში გადასული თმები ბალიშზე არეულად

ველური ორქიდეა (5 თავი)

_მოიცა სადარბაზოსთან მიგიყვან. მესამე ჰო? _დიახ. - ისევ დაბნეულობამ მომიცვა. - საიდან იცი ჩემი საცხოვრებელი? _ჩემს სახლში ვინც მუშაობს, ყველას ყველაფერი ვიცი. ეს ხომ ლოგიკურია. - მიპასუხა და სადარბაზოს წინ გააჩერა. _აჰ, ჰო.. მართალია.

შემიყვარდი , მეგობარო.

ვერასდროს წარმოვიდგენდი მეგობრის მიმართ რამე განსხვავებულს თუ ვიგრძნობდი , მაგრამ ეს მოხდა , ზუსტად მაშინ როცა ყველაზე მეტად არმინდოდა , ერთადერთი , რამაც შეიძლება გამამხსნევოს ფიზიკური სიახლოვეა . მეგობარი შემიყვარდა.

სამუდამოდ სიცოცხლეში (მეათე თავი)

უცებ მის სულში ალისიას გარეშე ცხოვრების შიშმა იფეთქა. თვალებს ცრემლები მოადგა. ძალა გამოცლილს მაგრად ჩაებღუჯა წერილი ხელში და დაბინდული თვალები მისთვის არ მოუშორებია ის დაეშვა ძირს ჩაიმუხლული. ცრემლები სახეზე ჩამოსდის. ტირის ყველაზე ძლიერი სულის

ვიკა, ჩემია! (9)

დილის შხაპი ყველაზე სასიამოვნოა. თან როდესაც იცი რომ დღემ არაჩვეულებრივად უნდა ჩაიაროს. თეთრი პირსახოციდან იმავე ფერის ხალათში გადავედი. ოთახში მოგროვილ ხალხთან ერად მაკიაჟი და თმა გამიკეთეს შემდეგ კი რაღათქმაუნდა თეთრ საპატარძლო კაბაში

სიცოცხლის საათი 3

სასაცილოა მაგრამ ვერ ვძლებ მასთან ჩხუბის გარეშე,მისი სახის ყურების გარეშე..ამიტომ პატარა ბავშვივით მანქანაში ვზივარ და მის კარებს ვადევნებ თვალს როდის გაიღება,თუმცა უკვე იმედი მეწურება რომ ოდესმე ისინი გარეთ გამოსვლას გადაწყვეტენ.. ველი სამ საათზე