მარტოსულობის უპირატესობა-დასასრული(თავი 20)

ჩვეული დინებით მიდიოდა ჩემი ცხოვრება სანამ კიდევ ერთი ცვლილება არ მოხდა. ოთხშაბათი-19 აგვისტო.. ანიმ მომწერა,ლიზ როგორ ხარ გოგო? ლიზა:კარგად შენ? და გაკვრივებული სმაილით გავაგზავნე შეტყობინება,ცოტა არ იყოს უჩვეულო შეტყობინებას გავდა. ანი:მეც

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 14

სახლში მივედი აბაზანაში შხაპი მივიღე თავი მოვიწესრიგე და პირსახოც მოდებული ოთახში დავიწყე ბოდიალი. დღეს კურსელები ერთმანეთს ვხვდებოდით, მე კიდევ სასურველი კაბაც კი არ მომიძებნია, ბევრი ძრომიალის შედეგად ვიპოვე რასაც ვეძებდი. ფერებიდან შავ ფერზე

ბედის ირონია (1)

ჩაბნელებულ ოთახში ოთხი პაგონიანი მამაკაცი რაღაცაზე გახელებული საუბრობს და ერთ-ერთი მათგანი ვიღაცის მოკვლით იმუქრება. საბოლოო ჯამში ხრინწიანი ხმით წარმორტქვამს დ ათან აქეთ-იქით დამფრთხალი იყურება - რუსეთის მაფია. ამბობს ერთი - დიდი მაფია. პასუხობს

ტკბილი შეცდომა- ნაწილი 8

-არაუშავს.-ღრმად ამოვისუნთქე და ჰორიზონტს გავხედე. ტანში ჟრუანტელი მივლიდა როდესაც ვხედავდი ულამაზესს თბილისს,კაშკაშა მით და ულამაზესი ბუნებით. ზოგჯერ სიო რომ მოგვინახულებდა და თავის გზას რომ გააგრძელებდა. უამრავი მანქანის ხმა, ბავშვების. მაგრამ

ხანდახან სიტყვები სათქმელს ვერ ამბობენ (5)

თითქოს გაცივდა ჩემს მიმართ, ისე ხშირად აღარ მწერს და აღარ მკითხულობს როგორც ადრე,ნერვიულად დავაბოტებ ოტახიდან ოტახში და თითებს ერთმანეთში ვხლართავ,ვფიქრობ მასთან გატარებულ ღამეებზე და შიში მიპყრობს,იქნებ სრულიად შეეცვალა ჩემზე შთაბეჭდლება? ეს

უკარება (3)

ალექსის წასვლის შემდეგ ორი დღე მეძნა სიზმარში გამუდმებით მას ვხედავდი იმიტომ რომ მიყვრად და მასზე კარგი არაფერი არ გამაჩნდა ქვეყნად.გოგონები უშედეგოდ ცდილობდნენ ჩემს გამხიარულებას მე მათთვის ზედმეტი ბარგივით ვიყავი ზომბივით დავდიოდი და უიმედოდო

დარჩი ჩემთან (8)

დაჩიმ მოცეკვავეთა ბრბოში ძალით შეიყვანა ნია.შუა წრეში შეჩერდა.ნიამაც შეწინააღმდეგება შეწყვიტა ეგონა გაუშვებდა ხელს და ისიც მოშორდებოდა ამ იდიოტს,თუმცა ბიჭმა მეორე ხელი წელზე მოხვია.უფრო კომფორტულად შემოაჭდო ხელები და კიდევ უფრო ახლოს მიიზიდა.

ბედისწერა თავი 1

დღეს სწორედ ის დღეა რისიც ყველაზე მეტად მეშინოდა.ჩემი ქორწილის დღე. დღე რომელიც მინდა რომ ისტორიიდან ამოიშალოს. დილის შვიდი საათია, ვიცი რომ უნდა ავდგე და მოვემზადო მაგრამ ვცდილობ თავისუფლების ბოლო

ბინდიანი წარსული I V

ძაღლის გაყინული სხეული თავლაში თივაზე მოათავსა და თვითონ დამწუხრებული, განადგურებული სახლისკენ გაეშურა. ეს უკვე მეტისმეტია, კარებში შესული ალბათ ქალი ან შედარებით სუსტი მამაკაცი, რომ ყოფილიყო ბოლო ხმაზე იყვირებდა. -აქ რა ჯანდაბას აკეთებ? ვინმემ, რომ

ბნელი (თავი1-ნაწილი1)

გაოგნებული გოგონები ენაჩავარდნილები დგანან და უყურებენ სანახაობას,მსგავსი საზარელი მზერა ჯერაც არავის ენახა.ასეთი სისხლის ფერი,ასეთი ბოროტი და მკაცრი გამოხედვა.სახის ყველა ნაწილი ეკვეთება სარას,ყველა გამავალი ძარღვი და ნერვი