მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 12)

სიმართლე გითხრათ არც დედას მოეწონა მისი საქციელი,მისი ქუჩური,ჟარგონული გამონათქვამები.სასტუმროში მისვლისას ჩემს ოთახში ავედი,ლუკას მოუწერია,მაგრამ ვერ გავიგე შეტყობინების ხმა.დავურეკე და ხვალინდელ დღეზე ვილაპარაკეთ.. ლუკა:ხო ლიზ, სად იყავი

სასურველი (თავი 9)

იძულებით მარტოსული, საერთოდ განდეგილად ვიქეცი. ჩემი და ანდრიას ოთახიდან საერთოდ არ გამოვდიოდი. სქელ პლედში გახვეული საწოლზე ვეგდე და ჩემი ბედნიერი ცხოვრების 20 წელს მიყოლებით ვიხსენებდი. ბებოს შეგოონებებს, რჩევებს, მის ნამღერებს. მის მიხვრა-მოხვრას,

მდიდარი მკვლელი! 9 თავი

უეცრად ყველაფერი შავმა ფერმა მოიცვა. ტრაილერის და ნოეს მანქანიშ შეჯახება მეხის გავარდნისავით იყო. კიდევ კაი ტრაილერის მძღოლმა მანქანა შეაჩერა და მაათ მანქანას მიუახლოვდა. ორივე გათიშული იყვნენ. ნოეს საჰაერო ბალიშზე ედო თავი და კიდევ კარგი მალე

სიყვარული როგორც ასეთი (ნაწილი 7)

- ა ხო გაიცანი ეს ჩემი ძველი კლასელია ანი - შემომხედა ღიმილით ლაზარემ, ერთმანეტშ დიდი ხანია არშევხვედრილვართ. ადრე ერთად ვიჯექით ერთმანეთი დაძამასავით გვიყვრს. - სასიამოვნოა - გამომიწოდა ანიმ ხელი - ჩემთვისაც ვუთხარი და გავუღიმე - წამოდი ჩვენთან

stokholm syndrome #9

თავი მეცხრე მირზა და ის ქალი საავადმყოფოში მივიდნენ. მირზას სახეზე მხოლოდ ლოთი ეწერა, ქალს კი ბევრი რამ, მკვეთრი კი მხოლოდ ერთი იყო, - დაბნეულობა. ერთკაციან პალატაში, ჭაღარა ქალი იწვა, თვალებდახუჭული და სახეშეწუხებული კვნესოდა. მირზამ ნაბიჯებს

შემთხვევითი სიყვარული-ნაწილი 15

-თორნიკე ძმაო. -მივარდა იოანე.-სად იყავი თორნიკე, როგორ მომენატრე-შეხედავდა, ჩაეხუტებოდა -მეც მომანტრე იოანე. გთხოვ ამდენი ემოცია არ არის საჭირო-ამოიბუტბუტა თორნიკე -ჩემო საყვარელო ძმაო. წლებია გეძებთ. სად იყავი?

სვანური ვერდიქტი (12 თავი)

ვიცოდი, და ყოველთვის მჯეროდა ... რომ გაქცევა საშუალება არაა, პრობლემების თავიდან ასაცილებლად, და თუ ომი შენს გამო დაიწყო, ბრძოლის ველზე უნდა გახვიდე და მტერს სათანადო მეტოქეობა გაუწიო. მე არსად წასვლას არ ვაპირებდი. დაბრკოლებები უნდა აღმოფხვრა და

ალტერ ეგო – 1

ალბათ ყოველმხრივ უსამართლობაა, ჩემი ამბის თხრობას, დასასრულით რომ ვიწყებ: მე მოვკვდი. დიახ! მკვდარი ვარ, მკვდარი ვარ, როგორც ყველა მიწაში ჩამარხული ხრწნილება და თავად ვარ მიწაში, თავად ვარ ხრწნილება. სიბნელეში და სრულ არარაობაში, არ არსებობაში

ბნელეთის ბატონობის ქვეშ (5)

თვალები დიდ ოთხში გავახილე რომელიც არ მეცნობოდა. სად ვიყავი? მინდოდა რაიმე მაინც გამეხსენებინა. მხოლოდ ფრაგმენტები მახსენდებოდა რომელიც საშინელ კადრებს ქმნიდა. დიდი საწოლიც არ მეცნობოდა.

მადერა (10)

– ეგ როგორ?– გამეცინა. – დროს თუ მოვიგებ, მეც გადავრჩები და ირაკლიც. – საფრთხე გემუქრებათ? – სულით ხორცამდე შემზარა ამ ინფორმაციამ. – ცხადია, – მწარედ გამიღიმა, – და ყველაზე მეტად მაინც ირაკლია საფრთხეში. ყოველ წამს….