საბედისწერო ზაფხული (6 თავი)

გიომ თავისი ფბ_ს პაროლი მომცაა, შევედიი და წავიკითხე ბობოს და გიოს მესიჯებიი, თვალები გამიფართოვდა როცა დავინახეე რეებსაც წერდა ბობო, ყველაფერი ცუდი რაცკიარსებობს ყველაფერიი მე დამაბრალა, თავისი თავი ისე გამოიყვანა თითქოს მე ვყოფილიყავი დამნაშავე

მათხოვარი (24 თავი) დასასრული

ოცდამეოთხე თავი სანდროს ბინაში პოლთან ერთად ვზივარ და ვცდილობ აზრებს თავი მოვუყარო, ცრემლები უკვე აღარ მდის, რაღაცნაირად გაქვავებული ვარ, უემოციო, თითქოს გახევებულიც. - შეუძლებელია, ეს ჩემს თავს ხდებოდეს, შეუძლებელია, ასე ერთი ხელის მოსმით

ალუბლები (10)

თითქოს რაღაც მომეშვა. ბედნიერი გავხდი წამებში და მაშინვე შემეცვალა განწყობა. დადვანის ხმას შეუძლია ყველაფერი დამავიწყოს და მაქციოს უბედნიერეს ადამიანად! როგორ მიყვარდა ამას მეთვითონაც ვერ ვხვდებოდი...ამხელა სიყვარული თუ შემეძლო.

უდამო

-მე? ჰმ, საკაიფო ტიპი ვარ-თქო, რომ ვთქვა ტეხავს? -სერიოზულად თუ შეიძლება.

მდიდარი მკვლელი! 6 თავი

-მოგიწევს მიმი მოგიწევს.-არაფერიც- ეს თქვა მიმიმ და ახლიდან გაბრაზებული გავარდა. იქვე ახლოს მისი საყვარელი ადგილი იყო სადაც როცა სვანეთში ცხოვრობდა ყოველთვის მოდიოდა,ამიტომ იქ წავიდა. იქვე სკამზე ჩამოჯდა და ფიქრი დაიწყო თუ

1. დაწყევლილთა პატარძალი

-აუ!-წავიბუზღუნე და დედას საწყალი თვალებით შევხედე.-დამშვიდით!- სტილისტმა თმები უფრო ძლიერად მომქაჩა. რამდენი ხანია მაწამებენ და რატომღაც ამას „გალამაზებას“ უწოდებენ . ყველაფერი სოფიას ბრალია! დღეს მისი ქორწილია,

უკვე გვიანია...

ახლა შუაღამეა, შემთხვევით ვნახე ეს საიტი და პირველი სიყვარულის ისტორია წავიკითხე და სურვილი გამიჩნდა ჩემი ამბავი დამეწერა, ამბავი რომელიც ერთხელ ჩემთვის დავწერე, მაგრამ შემდეგ დავხიე, რადგან უკვე გვიანი იყო ყველაფრისთვის.

წარსულის აჩრდილები

ეს არის ისტორია რომელიც მოულოდნელად მოვიდა უბრალოდ ავიღე კალამი და დავიწყე წერა ისტორია დაიდება ნაცილ ნაწილ გთხოვთ გამოთქვათ თქვენი აზრი და სურვილის შემთხვევაში გაგრძელება დაიდება

დაწყევლილი (1)

"სინანული ყველაზე უსარგებლო რამ არის ამქვეყნად. გამოსწორება საერთოდ არაფრის არ შეიძლება. თორემ, ეს რომ შეიძლებოდეს, ყველანი წმინდანები ვიქნებოდით. ცხოვრება არ აპირებდა ჩვენგან სრულყოფილ არსებათა შექმნას. ვინც სრულყოფილია მისი ადგილი მუზეუმშია".

სიყვარულის შიშის სინდრომი (17)

მისკენ წავედი და გვერდით მივუჯექი , ხელები წელზე მოვხვიე და თავი მის მხარზე ჩამოვდე , მან ჩემი სურნელი ხარბად შეიყნოსა და საფეთქელთან კოცნით დამაჯილომა , შემდეგ კი ჩემს თმებთან თამაში დაიწყო...-არაფრის მოყოლა არ გინდა?