წერე ჩემზე (დასასრული)

ცხოვრებაში დგება მომენტი, როცა გგონია უკვე ყველაფერი გამოცადე. ყველაფერი ნახე და ცხოვრების გაგრძელებას აზრი აღარ აქვს.ყველა შეგრძნება გამოიარე და ყველა მომავალში განცდილი, არაფერი იქნება თუ არა განმეორება.მაშინ აცნობიერებ,

გრძნობების ექსპრესია (თავი პირველი)

-რა გინდა?-შენ სულ ესეთი სწერვა ხარ, თუ დროგამოშვებით.ტუჩის კუთხეებში ოდნავ ჩაეღიმა.-შენ სულ ესეთი ნაგლი?-რას ვიზამთ..თავი დანანებით გააქნია. სიბნელეშიც კი ისე ლამაზად მოუჩანდა მწვანე თვალები, ლამის იქვე მოვკვდი.-არ გიხდება.

მდიდარი მკვლელი! 7 თავი

ნოე ეძინა რაც ცოტა არიყოსდა ეწყინა,რადგან ცოტა მაინც ქონდა იმედი რომ ნოეს ეცოდინებოდა მისი დაბადების დღის შესახებ. რა ექნა სამზარეულოში გავიდა და ყავის მომზადება დაიწყო. მალევ მოამზადა და ისის იყო უნდა დაესხა რომ ნოე შემოვიდა.

მადერა (6)

– არა, არ გეხმარები! – ფეხზე წამოდგა და ფანჯრისკენ წავიდა, თან ხმამაღლა, ნერვიულად საუბრობდა: – არ დაგხმარებივარ, რადგან მე მივეცი საბაბი პოლიციას, რომ აგდევნებოდა! რადგან მე ჩაგაგდე მათ ხელში. გესმის? – არ უნდა მენდობოდე. სუნთქვა შემეკრა. – არ

სიყვარულის შიშის სინდრომი (18)

-ვერ გავიგე - დაბნეულმა იკითხა ვიბლიანმა და მამუკას გახედა როდესაც ჩემგან პასუხი ვერ მიიღო -რამე უცნაური ვთქვი? - მისი როლის თავი დაიწყო მამუკამ , ნაღვლიანად ჩაილაპარაკა და თავი გააქნია -გაიმეორე რა თქვი - ხმა გაამკაცრა ვიბლიანმა და მამამისს

შენს გამო ყველაფერს შევძლებ..თავი 3

ცოტახანი ბაღში გავჩერდი , მერე კი სახლში წასვლა გადავწყვიტე. კარგ ხაიათზე ვიყავი ამიტომ გადავწყვიტე რამე კექსი გამომეცხო. მუსიკა ჩავრთე მაღალ ხმაზე და გოგოებს დავუძახე რომ დამხმარებოდნენ.საქმეში ვიყავით გართულები , როცა მეზობლის პატარა ბავშვმა

დროებითი ინტიმი (თავი მესამე)

დილით საშინელმა თავის ტკივილმა გამაღვიძა, ისეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს ვიღაც უროს მირტყავს და ამით სიამოვნებას იღებს. ამას ემატება სახლში გამაყრუებელი მუსიკის ხმა, სავარაუდოდ ნანკას აქვს ჩართული. მიჭირს თვალების გახელა.

ინტერვიუ მუზას

- მიუხედავად იმისა რომ ყველაფერი მაქვს, რაც მინდა, ან მინატრია თითქოს მაინც მაკლია რაღაც...-იქნებ, სიყვარული?!-ალბათ...ჩუმად თქვა და ნიკას დაადო მხარზე თავი... ისევ სიწყნარე იყო თუმცა ქალაქის ხმა აღარისმოდა და იდგა სევდანარევი შემოდგომის სიჩუმე...

სრულყოფილება ( ნაწილი მეორე )

გამიკვირდა მისგან ასეთი წინადადების მოსმენა, თუმცა იმდენად ვიყავი მისით დაინტერესებული რომ არც კი მიყოყმანია სწრაფად ავდექი, ხელ-პირი დავიბანე, ჩავიცვი და სირბილით გავყევი მართას...ცხრა საათი იქნებოდა, ნამიანი ფოთლების

ისევ მიყვარხარ (სრულად)

ზოგჯერ ადამიანები ჩვენს ცხოვრებაში შემოიჭრებიან, გვპირდებიან სამუდამოდ ერთად ყოფნას ჩვენთან დაახლოვებას ცდილობენ,ჩვენს სულებში იქექებიან,გულს მთლიანად მიისაკუთრებენ და როცა აღარაფერს დაგვიტოვებენ მიდიან...